Beta activiteit is snelle activiteit, tussen 13 en 35 Hz. Het was het eerst beschreven door Hans Berger, toen hij, naast het posterieur dominante ritme dat hij alfa noemde, deze activiteit zag.
Beta activiteit komt veel voor in het EEG van een wakkere persoon, vooral in de gebieden centraal, frontaal en temporaal. Het is vaak laag van amplitude, en daarom het beste zichtbaar als iemand de ogen open heeft, zodat het hoger gevolteerde alfa ritme niets maskeert.
Beta activiteit kan toenemen bij mentale activiteit en door bepaalde medicijnen, zoals benzodiazepinen.
In de figuur hieronder is veel beta activiteit te zien door medicatie. Deze is net iets meer dan 13 Hz.