In de jaren zestig van de vorige eeuw heeft de Braziliaanse regering besloten het noordoosten van het land goed te ontsluiten en bovendien te verbinden met Peru, Colombia en Ecuador. In 1972 werd de BR-230 (B staat voor Braziliaans, R staat voor Rodovia = snelweg) geopend. De weg zou 5200 kilometer lang worden, maar zover is het nooit gekomen.
De snelweg begint op het schiereiland Cabedelo bij de stad João Pessoa aan de oostkust. Na 4223 kilometer houdt de snelweg op bij de stad Lábrea, midden in het Amazonegebied. De betere verbindingen met de buurlanden zijn niet gerealiseerd.
De BR-230 kreeg de officiële naam Rodovia Transamazônica, de Transamazone Snelweg, meestal ingekort tot de Transamazônica. Maar een klein deel van de 4200 kilometer is een echte snelweg met vier of zes banen. De Transamazônica heeft 200 kilometer asfalt op twee banen. De rest is onverhard en zorgt voor veel problemen. In het regenseizoen (oktober-maart) lopen veel auto’s vast in de modder. In het droge seizoen is de kans groot dat een auto schade oploopt door de vele kuilen in de weg.
De Transamazônica had als doel om het noorden een belangrijkere rol te geven, maar had veel onbedoelde gevolgen voor het milieu én de inheemse volken van het Amazonegebied.
![]() |
![]() |
![]() |
Afbeeldingen van de wegen van de Transamazônica |