helpend gesprek

Helpend gesprek

Je voert een helpend gesprek als de zorgvrager of zijn verwante een probleem heeft en daarover met jou wil praten. Het is wel niet de bedoeling dat je voor ieder probleem van de zorgvrager klaarstaat. Als verpleegkundige heb je daar de tijd niet voor. Je bet er ook niet voor opgeleid je bent geen maatschappelijk werker, psycholoog of art. Wat je als verpleegkundige wel vaak hebt is een vertrouwensrelatie met zorgvragers. Door deze vertrouwensrelatie praten ze gemakkelijker met jou over een probleem.

 

Doel van het helpend gesprek

Bij een helpend gesprek help je de zorgvrager met zijn probleem. Je laat zien dat je er bent voor hem, dat je zijn zorgen en angsten serieus neemt en samen met hem wilt zoeken naar een oplossing voor zijn probleem. Een zorgvrager kan zelf beginnen met het starten van een helpend gesprek. Maar je kunt ook een helpend gesprek beginnen naar aanleiding van indirecte signalen: je ziek dat het niet goed gaat met de zorgvrager. Je ziet bijvoorbeeld dat hij/zij van opgewekt, blij en moedig naar stil en somber gaat.

Als je met een zorgvrager praat over de problemen zal dat opluchten.

 

Verloop van het gesprek

Een helpend gesprek is het prettigst, als de zorgvrager zelf een actieve bijdrage levert. Hij moet vooral aan het woord zijn. Als verpleegkundige luister je. Je komt niet tot adviezen en ideeën, dit doet de zorgvrager zelf. Jij luistert rustig, stelt vragen en vat samen.

 

Fasen van het helpend gesprek

De fasen van het helpend gesprek zijn:

 

In de inleiding probeer je samen het precieze probleem helder te krijgen. Je doet dit op een globale manier. Je gaat dus niet diep graven naar oorzaken, gevolgen, emoties of wat dan ook. bij deze fase gaat het er vooral ook om het probleem af te perken. Het is niet zinvol om allerlei punten die met het probleem samenhangen ook nog te bespreken. Die punten moeten wachten tot een andere keer.

Als het probleem afgebakend is, kun je dat probleem gaan verkennen. Dit neet de nodige tijd in beslag. Belangrijk is het blikveld van de zorgvrager te vergroten. Laat hem zo veel mogelijk vertellen hoe hij er echt over denkt, hoe hij de dingen ervaart. Jij kunt samenvatten, door vragen te stellen en te luisteren.

Samenvatten is belangrijk voor het overzicht. Het helpt de zorgvrager om duidelijkheid te krijgen over voor- en nadelen, plus- en minpunten, en oorzaken en gevolgen.

Het afsluiten van een helpend gesprek is meestal niet gemakkelijk. Het is om vooraf te zeggen hoeveel tijd je hebt, dan weet de ander waar hij aan toe is. Belangrijk is om bij de afsluiting geen nieuwe gespreksstof meer op tafel te leggen.

 

Aandachtspunten voor het voeren van een helpend gesprek

Er zijn weinig vaste regels voor het voeren van een helpend gesprek. Je speelt voortdurend in op de situatie, de gevoelens en emoties bij de zorgvrager. En deze kunnen zeer snel wisselen. Een aantal tips en algemene aandachtspunten: