In een ‘Hollands boeket’ mag de roos niet ontbreken. Tot de laatste eeuwwisseling werden de rozen het meest in Nederland geteeld, maar tegenwoordig komt 85% van alle rozen uit Afrika. Kenia en Ethiopië zijn samen alleen al goed voor 65% van de internationale rozenproductie. In Nederland is driekwart van alle rozenkassen binnen een tijdsbestek van 15 jaar verdwenen.
De teelt en de selectie van nieuwe rozensoorten, de veiling, de (groot)handel en de verkoop aan consumenten blijven in Nederland, maar de productie is uitbesteed aan de ontwikkelingslanden Kenia en Ethiopië. Deze uitbesteding (of outsourcing) wordt ook wel de nieuwe internationale arbeidsverdeling (de verdeling van het maken van producten over verschillende landen) genoemd. Die uitbesteding heeft alles te maken met de hoogte van de loonkosten. Een medewerker van een rozenkwekerij in Nederland verdient zo’n 1500 tot 2500 euro, terwijl zijn collega in Kenia en Ethiopië omgerekend zo’n 25 tot 40 euro per maand verdient.
De rozenproductie in Kenia en Ethiopië is vrijwel geheel in handen van Nederlandse eigenaren.
Zij hebben niet alleen vanwege de lage loonkosten voor Kenia en Ethiopië gekozen. Er zijn meer redenen. We zetten ze op een rij: