Stap 3 - Grondstoffen met meerwaarde

Grondstoffen voor de export, maar dan met meerwaarde

Het rundvlees van dit soort
hamburgers komt vaak van koeien
in het Amazonegebied.

Na 1982 gooide de Braziliaanse regering in ruil voor hulp van IMF en Wereldbank het economisch roer om. De binnenlandse markt ging open voor buitenlandse producten, buitenlandse multinationale ondernemingen werden aangemoedigd om investeringen te doen, nog meer dan tijdens Kubitschek’s bewind.

De Braziliaanse regering streefde ernaar om grondstoffen eerst te verwerken in industriële producten en die te exporteren. Export van deze goederen brengt meer op dan export van grondstoffen. Anders gezegd: grondstoffen krijgen meerwaarde doordat ze zijn verwerkt in of tot producten. Dit is exportvalorisatie en levert banen en geld op.

Wat dat gedaan heeft met het exportpakket van Brazilië laat de volgende video zien. De video geeft de stand van zaken in 2012 weer.

 

Suikerriet

Het besluit van de regering in 1975 (zie Stap 2) om de teelt van suikerriet aan te moedigen, omdat van dit gewas ethanol kan worden gemaakt, deed de vraag naar suikerriet toenemen. De vraag nam af nadat in 1989 de regering was gestopt met het subsidiëren van de teelt van dit gewas. In 2000 nam de vraag echter weer toe omdat aardolie in korte tijd duurder werd. Tussen 2009 en 2014 nam de vraag weer af omdat aardolie goedkoper werd. Maar vanaf 2012 nam de vraag naar Braziliaans ethanol vanuit de Verenigde Staten toe. Bovendien moedigde de Braziliaanse regering met leningen de uitvoer van ethanol aan (dit waren meestal leningen namens of van de overheid zelf).

De bij tijden grote vraag naar suikerriet heeft tot gevolg dat de suikerteelt in het zuiden van Brazilië, waar bodem en klimaat geschikt zijn voor deze teelt, steeds meer ruimte in beslag nam, ten koste van de teelt van soja.
Maar omdat in het buitenland de vraag naar soja toenam, moest aan de noord- en zuidrand van het Amazonegebied ruimte worden gemaakt voor de teelt van dit gewas, om aan de stijgende vraag te voldoen.
In deze gebieden werd behalve aan akkerbouw ook aan veeteelt gedaan. Door de toenemende vraag naar vlees vanuit het buitenland, steeg de export hiervan. Om aan die stijgende vraag te voldoen, kwamen er steeds meer weidegebieden voor het rundvee bij. Hiervoor moesten grote stukken tropisch regenwoud opgeofferd worden.

Bron: 'Getrapte verdringing door Braziliaans suikerriet', in ‘Geografie’ van september 2017

Olieveld voor de kust van Brazilië

Voor de kust van Brazilië is een enorme olievoorraad ontdekt. Haroldo Lima, directeur van het Braziliaanse nationale aardolie-instituut, zei dat het voor de kust van de deelstaat Rio de Janeiro aangetroffen olieveld mogelijk het op twee na grootste ter wereld is.

De informatie van Lima is nog niet officieel, maar komt wel van de staatsoliemaatschappij Petrobras. Het zou gaan om meer dan 30 miljard vaten olie. De reusachtige voorraad in dit olieveld dat Carioca is genoemd -naar de inwoners van Rio-, is niet eenvoudig te exploiteren, de olie ligt op ongeveer 5 kilometer diepte. De vondst komt vlak na een eerdere ontdekking van een olie- en gasveld voor de kust van de deelstaat Sao Paulo.

Naar een artikel uit de Volkskrant van 15 april 2008