Mocht je de indruk hebben dat huidskleur niet van invloed is op de positie van de inwoners op de sociale ladder, dan bedriegt die schijn.
Als je kijkt naar personeelsadvertenties in Braziliaanse kranten, zie je vaak dat iemand met een goed uiterlijk wordt gezocht, vooral als het gaat om leidinggevende functies. Hier zie je zo’n advertentie.
Met een goed uiterlijk wordt bedoeld dat de sollicitant blank moet zijn. Vooral je huidskleur en je etniciteit bepalen de mogelijkheden om een (goed betaalde) baan te vinden.
Etniciteit, gezien als de sociaal-culturele identiteit die een bepaalde groep mensen met elkaar verbindt.
Huidskleur bepaalt in hoge mate in hoeverre je arm of rijk bent, hoe goed je bent opgeleid, wat de kwaliteit van je woning is en hoeveel mogelijkheden je hebt om te klimmen op de sociale ladder. In al deze gevallen zijn de groepen die je in oefening 1 hebt genoemd slechter af dan blanke Brazilianen.
Door deze en andere vormen van achterstelling voelen deze groepen zich vaak niet serieus genomen of zelfs buitengesloten. Hoe deze gevoelens worden versterkt door Braziliaanse media, lees je hieronder in de bewerkte en verkorte versie van een artikel over die media dat op 21 augustus 2018 door NRC Handelsblad werd gepubliceerd.
De witte kant van Brazilië Hiermee is voor veel Brazilianen de maat meer dan vol, ook voor de schrijfster Djamila Rireiro. “Zelfs de hoofdrolspeler in de serie, een muzikant die ‘zwarte’ muziek uit Bahia speelt en dreadlocks draagt, is wit,” zegt ze. “Hoe lang wil Brazilië de eigen Afrikaanse roots nog negeren? Dit is echt absurd. Als je de televisie aanzet in Brazilië, denk je dat je in Noorwegen bent.” En inderdaad zie je al tientallen jaren lang in Braziliaanse tv-programma’s een Portugees of Europees Brazilië. Dat er sindsdien wat dat betreft nauwelijks iets veranderd is in de media, wijst een onderzoek in 2017 uit dat door het mediacollectief Viadapé is uitgevoerd. Van de 261 presentatoren waren er maar tien zwart of gekleurd, terwijl in 2014 53% van de Braziliaanse bevolking zwart of gekleurd was. Het gevoel van er-niet-bij-horen bij Ribeiro leeft volgens filmmaker Joel Zito bij veel andere Brazilianen. “Zwarte Brazilianen zijn na de slavernij nooit echt volwaardig mee gaan tellen in deze samenleving.” Ook hij wijst naar de Braziliaanse media om dit gevoel te verklaren. Gabi Oliveira, een zwarte vrouw die YouTubefilms maakt, geeft voorbeelden: “Op televisie zie je nooit zwarte Brazilianen als expert. Wel zwarte Brazilianen als criminelen of als slachtoffers van schietpartijen in een favela”. Om tegenwicht te bieden aan wat deze media te bieden hebben, worden steeds meer jonge zwarte en gekleurde Brazilianen actief op internet om hun eigen nieuwsverhalen en andere programma’s te maken en online te zetten. Dit gebeurt enerzijds om zwarte en gekleurde landgenoten informatie te geven om makkelijker mee te kunnen draaien in de samenleving. Anderzijds gebeurt dit ook om Afrikaanse Brazilianen rolmodellen te geven om beter te kunnen staan voor hun (etnische) achtergrond. Oliveira geeft op haar YouTubekanaal informatie over onderwerpen die zwarte Braziliaanse vrouwen aanspreken. “Bijvoorbeeld over uiterlijk, je haar naturel dragen en niet steil föhnen of ontkroezen. Ik praat ook over vooroordelen en geef praktische tips: hoe moet je solliciteren?” Toch begint het beeld dat Braziliaanse media van het land geven te kantelen naar aanleiding van de kritiek die veel Brazilianen op die media hebben. Globo laat in een persverklaring weten meer zwarte en gekleurde acteurs en andere medewerkers in zijn programma’s te laten optreden. Ook heeft dit mediabedrijf sinds 2015 een zwarte vrouw in dienst die in de journaals het weerbericht brengt. Ten slotte begon het bedrijf een soapserie uit te zenden over een rijk, zwart producentenkoppel. Tv-maker Valter Rege moedigt alle Braziliaanse tv-zenders aan het beeld verder te helpen kantelen: “Laat meer zwarte acteurs meespelen in de soapseries en je zal zien hoe gelukkig veel Brazilianen worden.” En mochten de media dat niet willen doen, dan “beginnen we zelf wel een soapserie online, het internet is eindeloos groot.” Bron: Nina Juma, ‘De witte kant van Brazilië’ in NRC Handelsblad van 21 augustus 2018. |