Boek 4

Recensie Nederlands, De executie.docx

ik vind persoonlijk het word document fijner lezen.

 

Recensie Nederlands, De executie

Naam boek: De executie

Auteur: Daniëlle Bakhuis

Uitgeverij: van Goor

Aantal pagina's: 248

 

De executie, een goed boek met geweldige twists, mooie verhaal lijnen en interessante karakters! Een hele goeie combinatie van een soort socialiste dictatuur en een goeie verhaallijn met plot twists in overvloed.

Het verhaal gaat over de liveshow ‘De executie’ een bizarre show waar er 5 jongeren boven een diepe afgrond hangen in een soort kooien waar de bodem onder vandaan kan klappen. In deze show is de bedoeling dat ze voor hun onschuld pleitten zodat de bodem van de kooi waar ze in staan niet openklapt. Er zijn verschillende segmenten in de show. 6 segmenten, na elk segment klapt er een kooi open en valt de kandidaat in de mysterieuze afgrond de dood tegemoet.

Wat heel bijzonder is aan dit boek is dat 2/3 van het boek zich afspeelt op de avond van de show! Dat zijn bijna 200 pagina’s over 1 avond, en het voelt niet uitgetrokken of sloom geschreven. Het verhaal legt soms heel mooi nadruk op kleine details, bijvoorbeeld toen een van de hoofdpersonen haar ‘crush’ beschreef “haar zachte rode lichtgekrulde haren passen perfect bij haar groene ogen met donkergroene spaken in haar irissen. Haar lichte huid is zo zacht dat zelfs de fijnste satijnen jurken ruw lijken.”

Het verhaal wordt ook op een leuke manier verteld, het lijkt soms bijna speels maar dan word je snel weer teruggetrokken door een gezonde dosis spanning. Deze speelse stijl kan je goed zien in dit citaat; 'Kandidaders, zijn jullie er klaar voor? De stemmen zijn geteld en dus gaan we nu over tot de eerste executie.'

Ik begeef het.

In mijn hoofd word ik gek en gil ik alles bij elkaar.

Colette Zwart steekt haar rechterhand in de lucht en telt af. 'Kandidaders, in vijf… vier… drie… twee… één…' in bijna het hele boek word ook een soort gemaakte vrolijkheid vol gehouden, dit komt vooral door de presentatrice Colette Zwart. Ze slaagt er elke keer weer in om het te laten lijken alsof je een lotto show aan het kijken bent in plaats van een liveshow waar jongeren vermoord worden. Soms komt alleen een kant met donkere humor van Colette naar boven, ze vraagt aan een van de Kandidaders hoe ze het tot nu toe vinden en of ze het een beetje naar hun zin hebben.

Ook de personages in dit boek zijn niet helemaal wat je denkt dat ze zijn. Vanaf het moment dat ze geïntroduceerd worden tot het moment dat ze gillend de afgrond in verdwijnen gebeurt er van alles. Ik vond bijvoorbeeld een van de 4 hoofdpersonen verwend en heel vervelend tot het verhaal vanuit haar geschreven was en je kon zien dat het in haar hoofd allemaal heel anders ging.

Ik raad dit boek wel aan, ik ben dit boek gaan lezen bij gebrek aan beter maar heb het toch met plezier uitgelezen. Er is nog een fantastisch eind in dit boek met nog een enorme plot twist maar daar zal ik niet al te veel over vertellen. Dat laat ik aan u over :).

 

Recensie 1 (positief)

In 2048 is de samenleving zo geworden, dat de doodstraf weer is ingevoerd. Iedereen valt onder het Collectief, iedereen draagt hetzelfde, iedereen krijgt hetzelfde te eten en elke vorm van verzet wordt genadeloos bestreden. Vijf jongeren krijgen tijdens een televisieuitzending de doodstraf. Ze hangen aan kooien en vier van de vijf zullen terecht gesteld worden en de avond niet overleven. Een van de vijf kan dus de avond overleven en genade krijgen. Maar wie zal het deze keer worden?

Daniëlle Bakhuis wist me al te verbazen met De Eliminatie. Ik vond dit boek niet alleen spannend, maar zet je ook enorm aan het denken op filosofisch gebied. Ik was daarom ook erg benieuwd naar haar nieuwe boek, die ook in hetzelfde sfeertje zou zitten. De covers matchen naar mijn idee ook wel mooi met elkaar, dus ik moest en zou dit boek lezen. Zou dit verhaal weer zo’n sterke achtergrond hebben waar je nog lang over blijft nadenken?

De Executie speelt zich af in een afschuwelijke toekomst. Het Collectief beheerst je hele leven en houdt iedereen in de gaten. Iedereen is en krijgt hetzelfde en mocht je je willen verzetten tegen dit systeem, word je gestraft. Jongeren kunnen nog de kans krijgen om aan de doodstraf te ontsnappen, maar dat gebeurt wel op een verschrikkelijke manier. Vijf jongeren komen in kooien te hangen en moeten bewijzen dat zij de meest onschuldige persoon zijn, om zo een tweede kans te krijgen. De rest krijgt de doodstraf, wat je echt rillingen op de rug bezorgt. Het is zo bizar om te zien dat zulke gruwelijke dingen als entertainment kunnen zijn en in het nawoord vertelt Daniëlle dat deze toekomst echt zou kunnen gebeuren.

Daniëlle weet de enorme spanning goed in het verhaal aan te houden. Haar schrijfstijl weet precies de juiste dosis aan informatie te geven, zodat je alsnog de actie blijft voelen. Elke keer dat een van de vijf werd geëlimineerd was ik ook zo benauwd, het akelige gehalte beneemt je echt de adem. Halverwege het verhaal was ik stomverbaasd en kon ik haast niet stoppen met lezen. Ook al is dit een standalone, Daniëlle Bakhuis zorgt ervoor dat deze wereld zo levendig aanvoelt. Sommige auteurs maken hele series om een fictieve wereld te omschrijven, maar bij dit boek kan je gewoon met één verhaal een complete wereld ontdekken en begrijpen. Petje af daarvoor!

Daniëlle wisselt af tussen verschillende personages, wat een hele goede keuze is. Zo krijg je van iedereen wel te horen wat hij of zij heeft gedaan om de doodstraf te verdienen en je merkt dan hoe corrupt deze samenleving is. Iedereen heeft wel zijn of haar eigen stem en leer je ze in korte tijd heel goed kennen.

De Executie overtrof mijn verwachtingen. En dat is knap, want ik had echt veel van dit boek verwacht. Het had een hoge mate aan spanning, de personages waren erg levendig en de wereld die Daniëlle Bakhuis heeft bedacht is beklemmend. Dit boek wil je gewoon binnen een dag uitlezen, want anders houdt dit boek je heel lang in zijn greep. Daniëlle Bakhuis bewijst maar weer dat ook Nederlandse auteurs grote meesterwerken kunnen schrijven, want dit boek bevat alle elementen voor een geweldig YA-verhaal!

 

Ik ben het vrijwel helemaal eens met deze recensie, ik ben het eens met wat hij zegt over haar wereld opbouw. “Daniëlle Bakhuis zorgt ervoor dat deze wereld zo levendig aanvoelt. Sommige auteurs maken hele series om een fictieve wereld te omschrijven, maar bij dit boek kan je gewoon met één verhaal een complete wereld ontdekken en begrijpen.” Ik ben het alleen niet 100% eens met wat hij zegt over de hoeveelheid informatie die je krijgt “Daniëlle weet de enorme spanning goed in het verhaal aan te houden. Haar schrijfstijl weet precies de juiste dosis aan informatie te geven, zodat je alsnog de actie blijft voelen.” Ik ben van mening dat je soms wel iets meer informatie kon krijgen.

 

 

Recensie 2 (negatief)

(Na even goed graven heb ik eindelijk een ‘negatieve’ recensie gevonden)

Ik weet niet zo goed wat ik van dit boek had verwacht, iets Sciencefiction-achtigs met een mix van thriller? Het concept sprak me in ieder geval ontzettend aan, het boek las snel want je moet gewoon weten hoe dit eindigt, daarvoor was het te spannend geschreven. Toch was ik niet verrast of erg onder de indruk van dit boek. Ik snap het statement van de schrijfster, Danielle Bakhuis over de belachelijke tv-programma’s van nu en dat het allemaal steeds gekker wordt. Maar zo op 2/3e van het boek had ik het idee dat er te veel andere thema’s en statements nog even bij werden ingepropt, wat voor mij persoonlijk minder had gemogen. Ook was het erg duidelijk wat de inspiratiebronnen van de schrijfster waren (de Hongerspelen, Expeditie Robinson etc.) waardoor het verhaal niet zo origineel aanvoelde. Ondanks dat vond ik de schrijfstijl wel erg fijn waardoor ik de andere boeken van Danielle Bakhuis nog wel een kans wil geven, dit boek was het voor mij gewoon net niet.

Hopelijk bereikt de Executie wel het beoogde doel dat mensen gaan nadenken over hoe ver de tv-programma’s van nu gaan, je zou haast zeggen dat een vorm van de Executie inderdaad niet ver weg meer kan zijn.

 

Ik ben het eigenlijk voor 90% niet eens met deze recensie ik vind dat de kritiek die er geven wordt niet onderbouwd is. Als voorbeeld; “Maar zo op 2/3e van het boek had ik het idee dat er te veel andere thema’s en statements nog even bij werden ingepropt” welke thema’s en statements gaat het hier over? Ik heb hier zelf niks van gemerkt en dus ook geen last van gehad. Het enige stukje waar ik het wel mee eens was is het stukje waar de schrijver gecomplimenteerd wordt op de spannende schrijfstijl. “Het boek las snel want je moet gewoon weten hoe dit eindigt, daarvoor was het te spannend geschreven.”