Uitwendige genitaliën

In het volgende stuk tekst, zul je een groot deel theorie lezen over de uitwendige delen van het vrouwelijk geslachtsorgaan. Lees de tekst zorvuldig door en maak de opdrachten die volgen.

In onderstaande afbeelding staat het nog eens uitgelegd;

Anatomie van de uitwendige geslachtsorganen. Bron: shutterstock

Figuur 2, Slingeland Ziekenhuis Doetinchem. (z.d.). Anatomie vrouwelijke geslachtsorganen › Kenniscentrum Gynaecologie Slingeland Ziekenhuis. Geraadpleegd op 5 november 2019, van https://gynaecologie.slingeland.nl/kenniscentrum/Algemene-gynaecologie/Anatomie/449/455

Anatomie mons pubis (venusheuvel)

De venusheuvel is een vetlaag boven op de symfyse, de verbinding tussen de twee schaambenen. De buitenste schaamlippen, de labia majora, omgeven en beschermen  de overige uitwendige geslachtsdelen. De binnenste lippen, de labia minora, beschermen de opening van de vagina (schede) en van de urethra.

Anatomie clitoris

De clitoris is erectiel weefsel en speelt een rol bij seksuele opwinding en seksueel genot.

Anatomie urethra (urinebuis)

De urethramond, de opening van de plasbuis, zorgt voor de afvoer van urine uit de blaas. Bij de ingang bevinden zich twee kleine tubulaire klieren, ook wel glandulae urethrales. Deze scheiden lubrificerend (glibberig) slijm uit.

Anatomie perineum

Het perineum, het stuk tussen de anus en de urethramond, houdt de openingen van de urethra, vagina en rectum bijeen en ondersteunt de bekkenorganen. Het is ongeveer 5 cm lang. Het spierweefsel wordt voornamelijk gevormd door de levator ani (anusopheffer), de belangrijkste spier van de bekkenbodem.

Anatomie klieren

De vestibulaire klieren, ook wel de klieren van Bartholin genoemd, liggen aan weerszijden van de vaginale opening. Deze klieren zorgen tijdens seksuele prikkeling dat er een natuurlijk glijmiddel vrijkomt, dit is een slijmachtige vloeistof.