Hartritmestoornissen

Hartritmestoornissen

Bij elke hartslag trekt het hart zich samen door een elektrische prikkel. Bij een normaal hartritme gaat dit in een regelmatig tempo. Bij een hartritmestoornis is er iets mis met de elektrische prikkels. De elektrische prikkels komen te snel of te langzaam of ze volgen de verkeerde weg.

Oorzaken:
bestaande hartziekten zoals een hartinfarct in de voorgeschiedenis , stofwisselingsziekten, roken en alcohol en drugs gebruik.
Veel voorkomende hartritme stoornissen zijn:
- tachycardie in rust (versnelde hartslag van meer dan 100 slagen per minuut).
- bradycardie ( te langzame hartslag van minder dan 50 slagen per minuut).
- atriumfibrilleren, als gevolg van een ongecontroleerde werking van (meerdere) knopen. Dit is de meest     voorkomende hartziekte, deze is relatief onschuldig.
- ventrikkelfibrileren, als gevolg van een ongecontroleerde prikkelgeleiding over de ventrikels. Dit gaat gepaard met stilstand van de circulatie en is levensbedreigend.
- atrioventriculair blok, waarbij de atria en ventrikels zich onafhankelijk van elkaar samentrekken.
Symptomen van hartritmestoornissen zijn hartkloppingen, een licht gevoel in het hoofd, syncope(flauwvallen), oedeem en kortademigheid.

Behandeling:
- medicatie

-elektrische cardioversie (soms onder narcose toedienen van een elektrische schok om zo het normale hartritme te herstellen).
- ablatie: het maken van kleine littekens op de plek waar de ritmestoornis ontstaat, zodat de prikkels vanaf die plek geblokkeerd worden
- pacemaker: een apparaatje onder je huid dat ervoor zorgt dat je hart niet te langzaam gaat kloppen
- ICD: een apparaatje onder je huid dat een schok geeft bij een levensgevaarlijke ritmestoornis