Koolhydraatvertering
Verteerbare koolhydraten kan het lichaam openemen en gebruiken als energiebron. Monosachariden en koolhydraten die in de dunne darm kunnen worden afgebroken tot monosachariden vallen onder de verteerbare koolhydraten. Koolhydraten die wij niet kunnen verteren zijn voedingsvezels door dat het lichaam dit niet kan openemen ziet het lichaam dit niet als energiebron. Daarin tegen zijn ze wel heel belangerijk voor de werking van de darmen, enzymen in speeksel en in de dunne darm breken koolhydraten af tot monosachariden. Op de darmwand zitten enzymen die disachardiden splitsen tot monosachariden, deze worden dan via de darmcellen opgenomen en via de bloedbaan vervoerd door het lichaam.
Direct opneembaar Van de koolhydraten zijn monosachariden direct opneembaar alle overige koolhydraten moeten eerst worden omgezet in glucose.
Onverteerbare koolhydraten Dit noemen wij ook wel voedingsvezels. Voedingsvezels kunnen niet door het mensenlijk lichaam verteerd worden, omdat we een belangerijk enzym missen voor de vertering hiervan.
De vertering van koolhydraten begint al in de mondholte. Door goed te kauwen word het voedsel verkleind, vermalen en met speeksel gemengd. Het speeksel versmeert het voedsel, zodat het gemakkelijk gekauwd en doorgeslikt kan worden. Het speeksel bevat een enzym amylase dat de lange ketens van de gare zetmeel eerst afbreekt in brokstukken met een ketenlengte van tien tot twintig glucosemoleculen (dextrinen) en vervolgens in maltose ( een disacharide van twee moleculen glucose). Door de korte tijd dat het zetmeel zich in de mond bevind, wordt slechts een klein gedeelte van het zetmeel afgebroken. In de maag is het enzym door een vijandige zure milieu onwerkzaam. De afbraak van koolhydraten vind dan ook hoofdzakelijk plaats in de dunne darm. In de twaalfvingerige darm (het eerste gedeelte van de dunne darm) en de dunne darm vind de volledige afbraak van koolhydraten plaats. Maltase is een enzym dat de disacharide maltose afbreekt door middel van hydrolyse in twee moleculen alfa glucose. Maltose reageert hierbij met een watermolecuul. Het wordt in allerlei soorten organismen gevonden, van planten tot bacteriƫn en gist tot mensen. Darmsap Het darmsap zorgt er dus voor dat ons voedsel verder verteerd wordt, een proces dat in de mond begint en mede geholpen wordt door het pancreassap en de sappen uit de gal die de lever produceert. Sacharase is een enzym dat sacharose afbreekt (hydrolyseert) tot fructose en glucose. Sacharase komt voor in verschillende eencelligen zoals biergist en wordt bij de mens, evenals lactase en maltase, aangemaakt in de nuchtere darm. Lactase is het enzym dat betrokken is bij de hydrolyse van lactose tot galactose en glucose. Poortader een ader die zuurstofarm bloed van een orgaan naar een ander orgaan (niet het hart) transporteert. Mensen (en de meeste zoogdieren) hebben twee poortaders: De leverpoortader vervoert zuurstofarm, voedingsstofrijk bloed van de darmen, maag en milt naar de lever. Lever De lever is een belangrijk en veelzijdig orgaan bij gewervelde dieren en dus ook bij de mens. Ze speelt een belangrijke rol in het metabolisme. In het menselijk lichaam is de lever beveiligd door de onderste ribben van de borstkas, rechtsboven in de buikholte.