Kamilla van Dijk
H4D
3-2-2020
1.Heeft het boek een verrassend einde?
2.Geeft de titel perfect de strekking van het verhaal weer?
3.Blijft de lezer tijdens het verhaal nieuwsgierig?
4.Is het taalgebruik toepasselijk voor het publiek?
5.Hebben de personages is het boek duidelijke personages/ karakters?
Eis 1 is belangrijk omdat een verrassend einde veel invloed heeft op de beoordeling van de lezer. De lezer heeft een belangrijk doel: erachter komen hoe het verhaal afloopt. Als hij/zij er uiteindelijk achter komt dat het einde niet verrassend en erg voorspelbaar is, kan diegene teleurgesteld zijn en het boek afraden aan anderen. Een verrassend einde van een boek is dus erg van belang.
Eis 2 is belangrijk omdat de titel één van de eerste dingen is wat een lezer aanspreekt wanneer hij of zij een boek pakt. Zodra de titel werkelijk aansprekend is, is het natuurlijk van belang dat het verhaal er bij past. Anders verliest de schrijver de aandacht van de lezer.
Eis 3 is belangrijk omdat er tijdens het lezen ook vragen moeten opkomen bij de lezer. Dat geeft de lezer nog een rede om verder te lezen. Namelijk erachter komen wat het antwoord op de vraag is. Zo blijft de lezer nieuwsgierig en blijft het lezen van het boek interessant.
Eis 4 is belangrijk omdat er niet te moeilijke maar ook niet te makkelijke taalgebruik moet staan in het boek. Als het publiek leerlingen zijn tussen de 12 en 15 jaar oud, moeten er vooral korte zinnen instaan met weinig lastige woorden. Maar er kunnen ook lezers zijn die houden van uitdaging, en kiezen voor een boek met een hoger niveau qua taalgebruik.
Eis 5 is belangrijk omdat de lezer bij duidelijke personages en karakters meer beeld en fantasie kan gebruiken tijdens het lezen. Dit kan voor de lezer erg prettig zijn, en geeft hem of haar meer interesse om verder te lezen.
Heeft het boek een verrassend einde?
Bij het einde wordt de mysterieuze situatie waar het boek overgaat in details verteld. Een groepje jongeren hebben een ander in elkaar geslagen waarvan Wolf, de broer van Michiel, de dader is. Maar wegens broederschap heeft Michiel belooft om te zwijgen. Dit levert hardnekkige dilemma’s voor op voor Michiel. Vooral wanneer de broer van zijn beste vriendin verdachte is, hoewel die er niks mee te maken heeft. De lezer wordt door het boek heen op het verkeerde been gezet. De lezer vraagt zich namelijk af of Michiel uiteindelijk wel of niet besluit zijn broer te verraden. Maar de politie is er uiteindelijk zelf achter gekomen en Michiel vertelde het verhaal over de gebeurtenis aan zijn ouders. Dit maakte het een verrassend einde, omdat de lezer zou verwachten dat Michiel zijn broer zou verraden, of juist dat hij zijn vriendin liet stikken en zou leven in een leugen.
Geeft de titel perfect de strekking van het verhaal weer?
Het is makkelijk te begrijpen waarom de schrijver voor deze titel gekozen heeft. Namelijk omdat Wolf niet wilt dat zijn broer hem verraad op de daad dat hij heeft gedaan. Echter vind ik de titel niet erg toepasselijk bij het verhaal. Omdat het verhaal vooral vanuit Michiel wordt gesproken en niet vanuit zijn broer Wolf. Dus nee, de titel geeft geen perfecte strekking van het verhaal weer.
Blijft de lezer tijdens het verhaal nieuwsgierig?
De lezer blijft tijdens het verhaal zeker nieuwsgierig. Zeker omdat de lezer zich telkens afvraagt wat de keuzes zijn die Michiel gaat maken. En hoe zijn omgeving omgaat met de gebeurtenissen die er plaatsvinden. Thuis wordt er bijvoorbeeld veel gepraat over de gebeurtenis, waarbij de ouders van Michiel en Wolf ook bij zijn betrokken. Dit maakt het verhaal boeiend, omdat de lezer constant wil weten hoe Michiel met dit soort situaties omgaat. Ook wil de lezer weten waarom wat Michiel van plan was toen hij midden in de nacht naar het monument ging van het ongeluk met de motor. Toen de vriend van Wolf was omgekomen door een motorongeluk, toen hij zich aan een rijdende auto vastklemde. Wat moest hij daar in vredesnaam uitspoken? Uiteindelijk kwam het erop neer dat hij het monument zwart had geverfd, om te laten zien hoe zwart en hard het leven is. Tegelijkertijd kwam de vraag bij de lezer op of Michiel op heterdaad betrapt zou worden. En die kans was vrij groot. Aangezien zijn broer Wolf dan toevallig ook met zijn motor langs komt rijden. Maar gelukkig voor Michiel wist hij zich te verstoppen.
Is het taalgebruik toepasselijk voor het publiek?
Het taalgebruik uit dit boek is niet moeilijk, er worden geen hoog niveau van woordenschat toegepast en de verhaallijn is makkelijk te volgen. Hoewel er wel af en toe best diepgaande gedachtes omgaan in het hoofd van Michiel. Maar dat neemt niet weg dat het verhaal niet toepasselijk is voor het publiek, wat voor jongeren tussen de 15 en 18 jaar bestemd zou zijn.
Hebben de personages is het boek duidelijke personages/ karakters?
De personages uit dit boek hebben zeker duidelijke personages. Zo is Wolf een type dat erg vaak weg van huis is op zijn motor, en in het verhaal wordt duidelijk dat hij vreemd is gegaan met een meisje. Ook luistert hij vaak midden in de nacht naar harde muziek. Dit maakt dus erg duidelijk dat hij niet het meest vriendelijke persoon is uit het boek.
Daarentegen is Paul, de broer van de vriendin van Michiel, wie verdachte werd van de misdaad, een persoon die erg verlegen is. En nooit zo’n daad zou hebben uitgevoerd. Hij wordt ook omschreven als iemand die creatief is en goed kan tekenen.
De ouders van Michiel worden ook wel een beetje omschreven. Zo is de moeder van Michiel en Wolf iemand die erg gevoelig is, terwijl hun vader als een sterke man wordt omschreven die troost geeft aan zijn vrouw en sterk probeert te blijven nadat Michiel zijn broer heeft verraden.
Conclusie
Vind ik dit boek het beste Nederlandse boek? Over het algemeen zou ik het goed keuren. Omdat het een spannend verhaal is met een duidelijke lijn. De lezer wordt continu nieuwsgierig gehouden tijdens de gebeurtenissen die er plaatsvinden. En er vinden ook duidelijke personages in plaats. En het verhaal een best goed verrassend einde. Wat wel een minpuntje is, is de titel van het boek. Omdat ik hem niet volledig bij het verhaal vindt passen. Maar ik zou hem dan alsnog goedkeuren als het beste Nederlandse boek!