Boek 1 : Het paradijs

Boekverslag 1: Juryrapport

Boek: het paradijs

Schrijfster: Suzanne Vermeer

 

Samenvatting

Het boek het paradijs gaat over moeder Liza en zoon Mark. Mark is naar Griekenland gegaan samen met zijn vriend Fedde, ze helpen daar in een vluchtelingenkamp. Wanneer Liza een tijd niks van Mark hoort begint ze zich zorgen te maken en neemt contact op met Fedde. Fedde is al terug in Nederland en verteld dat Mark een meisje heeft ontmoet Thera ze waren samen gaan backpacken had Fedde gezegd. Mensen in Liza haar omgeving proberen haar gerust te stellen, Mark is verliefd daarom laat hij niks weten zeggen ze. Liza moet daar niks van hebben en gaat zelf op onderzoek uit, het is niks voor Mark om niks van zich te laten horen. Ze besluit naar Corfu te vliegen (het eiland waar Fedde en Mark verbleven). Ze komt in de problemen met de politie daar en met gevaar voor eigen leven in een corrupte situatie terecht. Nadat ze een ‘ongeluk’ heeft gehad krijgt ze opeens een mail van Mark. Alles gaat goed staat erin. Ze besluit naar huis te gaan.

Een jaar later spoelt er op het strand van Corfu een schoen aan. Een schoen met een voet er nog in. Nieuwe agent Flavian vertrouwd het zakje niet er gaat zelf op onderzoek uit, terwijl commissaris Nikoloupolus zegt dat het niks is dan dat ze de schoen gewoon kunnen weggooien. Flavian komt via een vermissingspagina bij Mark terecht. Op de foto die is bijgevoegd ziet hij dat Mark dezelfde schoen aanheeft als de schoen die aangespoeld is. Hij neemt contact op met Liza en gaan samen verder met het onderzoek. Ze komen in contact met de corrupte situatie op het eiland die mede mogelijk word gemaakt door commissaris Nikoloupolus en zijn vrienden. Op het eiland komt Liza ook meer te weten over haar verleden daar en over de vader van Mark.

 

Juryrapport

 

De eisen waar het boek zich aan moet voldoen:

Zonder een verassend einde heb ik vaak het idee dat ik voor niks gelezen heb.

Je moet aan de titel kunnen zien waar het over gaat, dit is het eerste wat je van het boek ziet en moet dus aansluiten bij het verhaal

Ik vind spanning een motivatie om door te lezen, heb je geen spanning haak je sneller af

Als je je kunt inleven in de personages lees je makkelijker en laat je je eigen fantasie in de vrije loop tijdens het lezen

Als je de aandacht niet bij het verhaal kunt houden betekend het dat het boek niet alle factoren bevat wat een boek goed maakt voor mij.

 

 

Terugkomend op de eisen met argumenten

 

Het boek moet een verassend einde hebben.

Het verhaal heeft niet een zeer verassend einde, maar toch een aparte wending. Ongeveer op de helft van het verhaal kom je er wel achter wat er gebeurt is. Toch lees je het einde in no time uit omdat er een aparte wending inzet waardoor het toch wel verassend is. Dit komt ook omdat het begin van het boek wat onduidelijk is, dit gaat namelijk over het verleden van Liza later in het boek kom je terug op het begin en dat maakt heel wat duidelijk en brengt een extra verhaallijn in het boek wat toch voor een apart einde zorgt.

 

De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.

Ik vind het paradijs wel maar ook niet bij het verhaal passen, door naar de titel te kijken krijg je niet echt een goed beeld waar het verhaal nou over gaat. Als je het gelezen hebt kun je de link leggen tussen het verhaal en de titel. Ik zie de titel namelijk sarcastisch, dit komt omdat je in het boek leest over de corrupte zaken die daar gebeuren. Zo lijkt het eiland voor de buitenwereld een paradijs, maar door het te lezen kom je erachter dat het helemaal niet zo’n paradijs is als het van buitenaf lijkt.

 

Het boek moet een goede spanningsopbouw hebben.

De spanning in dit verhaal is zeker aanwezig. Door elke keer informatie te geven maar niet genoeg blijf je goed in het verhaal hangen. Ze verteld het verhaal zo dat je net genoeg informatie krijgt om door te willen lezen, maar net niet genoeg om zelf een cleu in het hele verhaal te vinden en er gelijk achter te zijn hoe, wat en wie. Ongeveer midden van het boek kom je er wel achter wat er ongeveer gebeurt zal zijn, maar omdat dit halverwege al verteld wordt moet er dus nog wel iets achter komen wat een andere kant op gaat zodat je wil blijven lezen, ik vind de balans daartussen erg goed en zo hou je de spanning in het verhaal. Ook door de dubbele verhaallijn blijf je lezen. De eerste bladzijde die je leest zijn namelijk wat onduidelijk. De onduidelijkheid blijft erg lang hangen, maar dan lees je opeens en dan denk je owja het begin, dan valt alles op zijn plek. Maar omdat je blijft denken aan dat begin heb je toch een doorleesfactor waardoor de spanning zich ook weer opbouwt.

 

Je moet je kunnen inleven in het verhaal

Je kan je wel inleven in het verhaal, ik vind wel dat je de benodigde fantasie moet gebruiken, maar corruptie bij de politie op een eiland zou goed voor kunnen komen in de echte wereld, ook vermissingszaken zijn erg realistisch en dus kun je je wel goed inleven. Ook maakt de schrijfster gebruik van je emotie. Je krijgt medelijden met Liza en raakt verbonden met de corruptie door de goede woordkeuze die Suzanne heeft gemaakt bij het schrijven van het boek.

 

 

Tijdens het lezen van het boek moet je niet afdwalen, maar je volledige aandacht bij het verhaal hebben.

Bij de eerste bladzijde krijg je gelijk een soort verwarring. In het begin dacht ik waar begin ik aan, maar je moet even door de eerste 4 bladzijdes heen daarna blijf je lezen en heb je hem in een ruk uit. Voor mij komt dit door de spanningsopbouw die erin zit en de medelijden die je hebt met de personages waardoor je snel wilt weten wat er gebeurt is.

 

Conclusie

Ik vind het zeker een goed boek, maar dit is niet het beste boek wat ik ooit gelezen heb. Ik miste de drang om door te lezen af en toe. Ook vond ik het begin erg lastig doorkomen, omdat je ergens begint, maar dit wordt later pas verklaart. ik geef dit boek een 7 daarmee behoort het zeker tot een goed boek en ook een aanrader, maar er zijn wel punten die anders hadden gekunt.