Boekverslag 2: brief van de uitgever
boek: echte mannen eten geen kaas
schrijfster: Maria Mosterd
Voor mijn 2de boekverslag heb ik het boek echte mannen eten geen kaas gelezen. Het boek is geschreven door Maria Mosterd en zij is ook de hoofdpersoon in het boek, het is namelijk waargebeurd. Ze heeft het verhaal geschreven als een proces om haar trauma achter zich te laten. Er zijn verschillende meningen over de waarheid achter dit boek en daarom heb ik besloten een brief te schrijven vanuit de uitgever van Gennep Amsterdam.
Van: uitgeverij van Gennep Amsterdam
Aan: Maria Mosterd
Onderwerp: echte mannen eten geen kaas
Geachte mevrouw Mosterd,
Namens uitgeverij van Gennep Amsterdam wil ik u mijn mening vertellen over het boek dat u via ons wil uitgeven. Allereerst wil ik beginnen met mijn wadering uitspreken over hoe u uw verhaal verteld in het boek, je kunt zeker goed meeleven, maar er zitten een paar dingen in die ik wil bespreken voordat wij het boek willen uitgeven.
Allereerst met de leeftijd waarop u in aanmerking geraakt zou zijn met Manou, in u boek verteld u dat u 12 jaar was, maar uit bronnen blijkt dat deze ontmoeting anderhalf jaar later plaatsvond. Ook vond ik het apart dat u zich bijna niks kon herinneren, maar de kleinste details aan een persoon wel, zo citeer ik: ‘hij had zijn haar kort, met krulletjes, en er liep een heel groot litteken over zijn wang. Zijn oogwit was geel en bloeddoorlopen in plaats van wit en zijn irissen waren zo zwart dat je niet kon zien dat hij een pupil had.’ (blz. 92) of op blz. 69 ‘ de jongens die daar woonden kan ik me niet precies herinneren,’. U verklaart in u boek dat u zich niks meer kon herinneren door de jointjes die u kreeg, maar dan vind ik het toch vreemd dat u de jongens op sommige momenten nog precies in de details kunt omschrijven. Om dit te verhelpen zou u om toch bij u waarheid te blijven details weg kunnen laten. Het is namelijk logischer om over het algemeen minder details te hebben dan over bepaalde mensen wel en over andere juist niet.
Nog een punt wat ik apart vind is dat ze op school niks doorhadden van uw afwezigheid. Een keer spijbelen moet lukken, maar 4 jaar lang alleen op komen dagen bij toetsen zonder dat een docent dat doorheeft is in mijn ogen moeilijk te geloven. Dit is moeilijk om aan te passen, omdat u uw waarheid spreekt, maar omdat dit totaal niet logisch is zou ik dit toch aanpassen en het boek dan gebaseerd op een waargebeurd verhaal omschrijven in plaats van ‘mijn verhaal’. Door dit soort stukken tekst zullen mensen gaan twijfelen aan de geloofwaardigheid.
Dan heb ik nog een negatief punt. Dat is namelijk het feit dat u moeder ook niks doorhad. Wanneer je door bijvoorbeeld Amsterdam loopt ruik je de wiet al op een paar tientallen meters afstand. Ik vind het dus raar dat u moeder niets rook of zag. Zoals u zelf al beschreef in het boek had u vaak een jointje gerookt en had u daar rode ogen van. Als je zo dagelijks thuiskomt lijkt het mij dat u moeder daar iets van had gemerkt en dan waarschijnlijk ook aan de geur van uw kleding toen der tijd. In het boek staat wel en ik citeer ‘ ik had veel ruzie met mijn moeder, die wou weten hoe het kon dat mijn ogen steeds zo rood waren en wat er aan de hand was de laatste weken, ze vond dat ik was veranderd en ze maakte zich zorgen.’ Maar waarom trok ze niet aan de bel als ze zich zo’n zorgen maakte? Dat is een vraag die wanneer ik dit lees door mijn hoofd spookt. Hier kun je ook niet heel veel aan aanpassen om uw waarheid wel waar te houden. Ik zou hier dan ook hetzelfde aanraden als hierboven staat en het boek net een andere naam geven.
Tot slot wil ik na de negatieve punten ook even de positieve punten benoemen. Ik had het boek in een ruk uitgelezen. Het leest erg makkelijk weg en in het begin is het inlevingsvermogen erg groot, later in het boek en dan vooral wanneer uitkomt dat u bent verkracht wordt het een erg sloom en traag verhaal. Maar het begin van het boek maakt dat goed. misschien dat u zelf de laatste 100 bladzijdes terug kunt lezen en kunt kijken of er iets aangepast zou kunnen worden waardoor je toch in het verhaal blijft hangen.
Op dit moment zouden wij het boek niet willen uitgeven, omdat het nog net iets teveel mankementen bevat over waarheden en over de geloofwaardigheid van het boek. Mogelijk wanneer u het verhaal aanpast kunnen we onze keuze overwegen en het boek alsnog uitgeven.
Met vriendelijke groet
Van Gennep Amsterdam