Dorst
Op een ochtend komt Coco haar moeder onverwacht tegen. Het is zo onverwacht omdat ze elkaar zelden zien. Dan vertelt Elizabeth haar het nieuws: ze heeft kanker en is uitbehandeld. Ze heeft het midden op straat gezegd, wat misschien niet de beste plek is om zo’n groot nieuws te vertellen. Als ze later naar huis gaat vertelt ze dit gelijk tegen haar vriend, Hans. Hij reageert er niet al te goed op en is het niet eens met de manier waarop Elizabeth het tegen Coco verteld heeft. Hierna krijg je een flashback over hoe Hans en Coco elkaar ontmoet hebben: in de wasserette.
Later die week hadden Coco en Hans een etentje met haar vader en Mirjam. Ze aten Chinees. Coco verteld tijdens dit etentje wat er met haar moeder aan de hand is. Ze neemt het steeds voor haar moeder op. Wilbert (haar vader) en Mirjam daarentegen vinden dat haar moeder onverantwoordelijk is. Dat vinden ze bijvoorbeeld omdat Elizabeth Coco wel eens had opgesloten in haar kamer omdat veel schreeuwde. Tijdens het etentje maakte Coco een grap over het in komen wonen bij haar moeder. Omdat er zo negatief op gereageerd werd, ging ze juist bij haar moeder inwonen.
Coco gaat dus bij haar moeder wonen en haar verzorgen, dit vindt Elizabeth niet zo fijn. Ze zegt namelijk dat ze buikkrampen kreeg. Dat was iets dat ze vroeger ook had toen Coco nog een kind was. Hans is het eigenlijk ook niet mee eens. Maar omdat hij nu bezig is met de scheiding van zijn vorige vrouw laat hij het toch gebeuren. Het samenwonen gaat niet zonder slag of stoot. Elizabeth en Coco zijn het niet gewend om samen te zijn.
Hans komt op bezoek. Elizabeth kan goed met hem praten, dat heeft ze wel vaker met vreemden. Met naasten zoals Coco gaat dat wat moeizamer. Na dit gesprek gaan Coco en Hans naar haar kamer toe. Hans was eigenlijk van plan om hun relatie te verbreken maar dit liep uiteindelijk uit tot wat anders.
Wanneer Wilbert en Mirjam komen om het bed te plaatsen dat Martin gebracht had. Bedenkt Coco een soort oppasschema. Elizabeth vindt het schema wat minder, ze vindt het namelijk niet fijn dat ze nooit alleen is. Door dit rooster heeft Coco ook wat meer vrijheid. Ze kan nu namelijk ook uit gaan zonder dat ze zich zorgen hoeft te maken over haar moeder. Uiteindelijk is het verblijf standaard, Hans wilde namelijk een Time-out van de relatie en dus blijft Coco bij haar moeder. Martin (Elizabeth’s baas) helpt haar met de verhuizing.
Elizabeth gaat naar haar werk toe om afscheid te nemen. Dit ging alleen niet goed, dus bracht Martin haar naar huis en belde hij naar Coco en vertelde haar dar ze naar huis moest komen. De huisarts kwam en vertelde dat ze haar medicijnen geminderd had.
Hans heeft inmiddels een soort van relatie met Laura. Coco ging naar hem toe maar wilde het niet over hun relatie hebben. Daarna ging ze naar de kroeg om een aantal mannen uit te zoeken die ze dan mee naar huis zou kunnen nemen.
Toen iedereen weg was had Elizabeth Coco opgesloten op haar kamer. Wat dan weer verwijst naar wat ze deed toen Coco nog klein was. De kapper heeft Coco uiteindelijk bevrijd. Als ze de kamer binnenlopen zien ze dat Elizabeth dood is. Coco belt hierna Hans en de dokter. De dokter stelt het overlijden officieel vast en daarna gaan ze beiden weer weg.
Het boek eindigt wanneer Coco weer door het serreraam wil springen. Ze heeft dit namelijk al eerder gedaan toen ze vijf jaar was. Daar heeft ze ook al haar littekens aan te danken.
Thema
Moeder-dochter relaties
Het thema van het verhaal zou Moeder-docherrelatie kunnen zijn. De relatie tussen Coco en Elizabeth loopt namelijk erg stroef. Daarbij heeft hun relatie veel effect gehad op levens van beide personen
Motieven
Communicatie zou een motief in het verhaal kunnen zijn. Met name het gebrek aan communicatie tussen Elizabeth en Coco.
Personages
Elizabeth
Elizabeth heeft kanker en is uitbehandeld, dit verteld ze aan haar dochter Coco. Zij hebben weinig contact met elkaar. Ze heeft een baan als lijstenmaker. Ook is ze het liefst en had daarom de wens om alleen te sterven. Sommige mensen hebben de gedachte dat ze autistisch is of op z’n minst Asperger heeft, maar dat is nooit vastgesteld in het boek.
Coco:
Coco is een vrouw van 23. Ze heeft niet veel gemeen met haar moeder maar maakt uiteindelijk de keuze om bij haar in te trekken en haar te verzorgen. Ze had een relatie met Hans alleen dat was niet echt soepel verlopen. Daarbij is ze tot twee keer toe door het serreraam gesprongen
Bijpersonages
Wilbert
Wilbert is de vader van Coco en de ex-man van Elizabeth. Hij heeft nu een nieuwe vriendin Mirjam. Vroeger dronk hij veel, maar door Mirjam is hij gestopt. Wilbert heeft niet echt contact met Elizabeth maar wanneer het slecht met haar gaat is hij er wel voor haar.
Hans
Hans is de vriend van Coco. Toen Coco hem in de wasserette ontmoette was hij pas gescheiden. Hij wil de relatie met Coco steeds verbreken maar het lukt Coco steeds om hem weer te verleiden
Perspectief
Er is sprake van een personaal perspectief. Het verhaal wordt door twee personen verteld: door Coco en Elizabeth.
Ruimte
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Op verschillende plekken maar voornamelijk in het huis van Elizabeth. De plek is niet per se van belang. Het verhaal zou namelijk heel ergens af worden gespeeld en geen effect hebben op het verhaal want het gaat vooral over e relatie tussen de personages.
Einde
Tijd
Het verhaal word op een chronologische volgorde verteld. Ook zijn er sprake van een aantal flashbacks naar het verleden. De vertelde tijd is ongeveer een maand
Titel
De verklaring voor de titel is denk ik de dorst naar de waarheid over wat er allemaal in haar jeugd gebeurd is. De dorst om te weten wat er écht gebeurd is.
Eigen mening
Ik vond het boek een leuk boek. Het is wel een wat ander thema dan dat ik normaal lees. Maar blijkbaar zijn er dus heel veel boeken in de Nederlandse literatuur die over moeder-dochterrelaties gaan. Die ga ik ook nog even bekijken. Wat ik wel wat minder aan het boek vond ik dat het boek een beetje langdradig werd in het midden van het boek, maar hoe verder ik bij het einde kwam hoe spannender het werd! Het boek liep voor mijn gevoel alleen niet heel vloeiend wat het wel wat lastig maakte om het te lezen. De verhaallijn sprak mij wel erg aan maar de schrijfstijl vond ik wat minder.
Auteur
Esther Gerritsen werd in 1972 geboren in Nijmegen. Ze groeide vanaf haar zesde jaar verder op in Gendt, een dorpje aan de Waal. Op haar achttiende ging ze op kamers wonen, eerst in Nijmegen, later in Utrecht. Omdat ze actrice wilde worden, ging ze in 1991 naar de theateropleiding van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht (de HKU). Ze vond die opleiding echter veel te 'fysiek', stapte na een jaar over op de nieuwe studierichting Dramaschrijven en literaire vorming en studeerde in 1996 af.
Gerritsen debuteerde als schrijfster met vier verhalen in het tijdschrift Zoetermeer en publiceerde onder andere in de Volkskrant columns, verhalen en artikelen.
Twee keer won ze de Nederlands-Duitse Jeugdtheaterprijs (in 1999 en 2008) en verder onder meer de Halewijn-literatuurprijs 2004 van de stad Roermond en de Dif/BNG-prijs voor proza 2005