Armin Minderhout is een man die onlangs een vruchtbaarheidstest heeft laten nemen omdat hij en zijn vriendin Ellen graag een kind willen. Uit deze test bleek dat hij onvruchtbaar was en het syndroom van Klinefelter heeft. Maar Armin heeft al een zoon, Bo. Dit is het kind van Armin en Monika. Monika is overleden toen Bo 3 was. Het komt als een schok voor Armin aan dat hij niet de vader van Bo is. Hij is vastberaden om de man die wél de vader van Bo is te vinden.
Als eerst verdenkt hij de Robbert Hubeek, dat is een ex van Monika. Maar hij was het niet want hij wist niet eens dat Monika was overleden.
Daarna gaat Armin naar de huisarts van Monika maar hij was het ook niet, hier kwam Armin achter nadat ze een ruzie hadden over andere seksuele voorvallen die in deze praktijk al vaker waren voorgekomen.
Vervolgens bezoekt hij de vrouw van Niko Neerings. Dat is een collega van Monika. Ze werken namelijk samen bij de kleine wereld, een reisbureau. Hij gebruikt niet zijn eigen identiteit, maar hij gebruikt er een die hij verzonnen heeft. Dit doet hij omdat hij bang is dat Niko hem anders zou herkennen. Armin komt erachter dat Niko ook een zoon heeft, ook hij heet Bo. Hij is er nu van overtuigd dat Niko de vader is van beide Bo’s en wilde hem daarmee confronteren, maar Ellen heeft hem tegen gehouden.
Niet veel later overlijdt de vader van Armin. Wat voor nog meer onrust in Armins gedachte zorgde. Zo kregen Ellen en Armin steeds vaker ruzie. Daarom besloot Armin er samen met Bo een weekend naar Ameland te gaan. Het was een leuk weekend voor beiden totdat op een avond Bo het meisje met de zwarte pet mee naar de slaapkamer in het huisje nam. Armin was namelijk dronken en had ontdekt dat ze samen hadden geslapen. Hier was Armin het niet mee eens en werd bood op Bo. Dit leed tot een hevige ruzie met als uitkomst dat Armin schreeuwde dat Bo zijn zoon niet is.
Wanneer Armin en Bo eerder terugkwamen dan geplant ontweken ze elkaar beiden, zo bleef Bo de hele avond weg en ging Armin naar het huis van zijn vader. Dit ging hij opruimen maar vond er een schokkende onthulling. Zo vond hij een kaartje waarop “ik ben zwanger M.” opstond. Wat dus betekende dat Bo en Armin eigenlijk halfbroers zijn.
Ellen heeft een brief van Monika aan Bo gegeven waarin ze alles verteld. Armin vond het oneerlijk dat hij geen brief had gekregen want hij vond dat hij ook wel een verklaring schuldig was. Ook was hij erg boos op Ellen want zij heeft dit geheim al die tijd heeft bewaard. Maar kwam vooral met veel vragen en begreep uiteindelijk waarom ze het had gedaan. Na een paar maanden Strooien ze het as van de vader van Armin uit op het graf van Monika, dit diende als een soort afsluiting na de moeilijke periode die de familie heeft meegemaakt.
Thema:
Het thema van dit verhaal is familie, en dan met name de liefde tussen vader en zoon (of het gebrek eraan). Zo is de vader van Armin altijd al wat afstandig geweest. Armin voelde namelijk nooit een connectie met hem totdat Armin zelf vader werd. Zijn vader gaf hem toen wel erkenning. Ook gaat het over de liefde tussen Armin en Bo. Ook zij zijn vader en zoon (althans dat dacht hij) en hij geeft veel om hem. Hoewel het nu blijkt dat ze halfbroers zijn.
Motieven:
Motieven die steeds terugkeren in het verhaal zijn geheimen, zo zijn heeft Monika heel haar leven het geheimgehouden dat Bo niet het kind van Armin is. Hier zijn verschillende mensen bij betrokken; Monika, de vader van Armin en Ellen. Het verhaal is ook gebaseerd op de gevolgen van de liefde die Armin voor deze mensen heeft (gehad). Zo heeft Armin van Monika gehouden maar zij was uiteindelijk vreemdgegaan met de vader van Armin. Ellen heeft dit geheim gehouden voor Armin. Ook al hebben ze een relatie. Dit is een voorbeeld van een abstract motief.
Personages:
De hoofdpersonage van het verhaal is Armin, want het hele verhaal draait om hem. Het verhaal gaat namelijk over de zoektocht van Armin naar de persoon die wel de vader van Bo is. Door de ontdekkingen die hij tijdens deze zoekt ondervindt begint hij te twijfelen aan de betrouwbaarheid van de mensen om hem heen. Je komt veel over hem te weten. Dit wordt erg nauwkeurig beschreven zo kom je ook veel te weten over het verleden van Armin. Zo kom je bijvoorbeeld te weten hoe Monika en Armin elkaar ontmoette. Ze ontmoette elkaar op een station en hebben daarna samen een dag in de stad doorgebracht ook is het de hoofdpersonage omdat het verhaal vanuit zijn oogpunt wordt geschreven.
Bijpersonages
de bijpersonages in dit verhaal waren Monika, Ellen en Bo. Ze zijn belangrijk voor de loop van het verhaal omdat ze de loop van het verhaal bepalen. Want als Ellen niet had ingegrepen toen Armin Niko wilde aanspreken had het verhaal een andere wending kunnen krijgen. Ook is Ellen een bijpersonage omdat ze het geheim van Monika aan Armin heeft uitgelegd.
Monica is een bijpersonage.ze komt vaak terug in het verhaal. Met name is flashbacks, dit aangezien ze is overleden. Je krijgt minder informatie over haar maar door informatie die Armin verteld weet je hoe ze als persoon is en hoe ze eruitziet.
Bo is ook een bijpersoon. Het verhaal gaat indirect over hem. Maar je krijgt niet al te veel informatie over hem. Je krijgt vooral informatie over de leeftijd van Bo en wat hij opeen bepaald moment doet met Armin. Zoals bijvoorbeeld de keer dat Bo en armin samen op vakantie naar Ameland gingen en je er daar achterkomt dat Bo van Volgels en vissen houdt. Bo is naar mijn mening een puber zoals ieder ander dat (geweest) is.
Perspectief:
Het verhaal wordt vanuit het ik-perspectief geschreven. Want Armin verteld wat hij heeft meegemaakt. Namelijk dat hij erachter is gekomen dat hij niet de vader is van zijn zoon. Armin is dus ook de ik-verteller.
Ruimte
het verhaal speelt zich af in Amsterdam, de plek waar Armin woont. De ruimte speelt geen grote rol in het verhaal. Want het had zich ook in Oss af kunnen spelen en dat Armin daar naar de kroegen zou zijn gegaan. Wat wel een belangrijke ruimte in het verhaal is, is Ameland. Want hier zijn Monika, Armin en Bo vroeger op vakantie geweest en toen Bo en Armin teruggingen kregen ze ruzie dit leidde dat Armin tegen Bo schreeuwde dat hij zijn vader niet is. Ameland is dus de plek waar voor Bo het geheim onthuld is.
Tijd:
De tijd wordt afgespeeld in zowel de tegenwoordige tijd als de verleden tijd. Dit komt doordat de schrijver gebruik maakt van flashbacks. In het verleden wordt vooral verteld over de relatie tussen Armin en Monika. Op deze manier wil Armin erachter komen wie wel de vader van Bo is. In het heden verteld Armin vooral over de zoektocht naar de echte vader van Bo.
Einde
Het einde is een gesloten einde. Want de grote vraag van het boek (wie is de vader van Bo?) wordt beantwoord. De redenen worden dan ook duidelijk wanneer en hoe dit tot stand is gekomen. Het is namelijk gebeurd tijdens de verhuizing, tegen de muur.
Titel:
de titel van het verhaal is: de passievrucht. Zelf vond ik lastig om de connectie tussen het verhaal en de titel te achterhalen. Maar ik denk dat de ‘passievrucht’ Bo is. Bo is namelijk de vrucht die met passie is verwekt in de auto van Monika, tenminste in de ogen van Armin. En aangezien het verhaal in het perspectief van Armin is geschreven ziet Bo hem als zijn passievrucht. Ook al is de werkelijkheid dat hij niet verwekt is met passie, of door Armin.
Eigen mening:
Ik vind dit een van de leukste boeken die ik tot nu toe voor school heb gelezen. Het is een heel ander soort boek dan dat ik normaal zou lezen. Maar soms vond ik het boek wel een beetje langdradig omdat een omgeving dan tot in de puntjes wordt uitgebeeld. Aan de andere kant vond ik dat ook weer fijn omdat je je dan helemaal kon inleven in de omgeving van het boek. Alsnog had het voor mij wel wat minder gemogen.
Wat ik ook erg leuk vond aan het boek was dat je het hele boek de spanning hebt over wie de vader van Bo kan zijn. Zelf zat ik van ‘ja hij is echt de vader’ wanneer Armin naar de mannen gaat maar dan waren ze het steeds niet. Het was een verrassend einde dat vind ik ook erg goed want het boek moest niet al te voorspelbaar zijn.
Karel Glastra van Loon werd in 24 december 1962 geboren in Hilversum. Behalve schrijver is hij ook een freelancejournalist en televisiemaker voor het programma lopende zaken. Zijn bekendste boeken zijn: Lisa’s adem en de passievrucht. Van Loon was ook actief voor de Socialistische Party. Hij heeft ook een aantal boeken over maatschappelijke onderwerpen geschreven in samenwerking met Jan Marijnissen. In 1998 krijg van Loon de Rabobank Lenteprijs voor Literatuur met het boek De liefde komt altijd te laat. Een jaar later kreeg hij de Generale Bank literatuurprijs voor zijn boek: De Passievrucht.