Paulina Miszewska
Klas H4C
September 2019
Standaardverslag Nederlands: De Grote Zaal.
Samenvatting:
Mevrouw van der Veen wordt wakker in een witte kamer. Ze heeft geen idee waar ze is. Wat later blijkt, ze is een rusthuis voor oudere vrouwen. Ze is er helemaal niet blij mee wanneer ze erachter komt, omdat ze er hele erge dingen over heeft gehoord van mensen die er waren geweest. Dat het saai is, pijnlijk aangezien iedereen ziek is en er niks te doen is. Ze heeft een attaque gehad, en haar dochter Helena bracht haar ernaartoe. Uiteindelijk valt het allemaal mee omdat ze wel leuke vriendinnen heeft gemaakt. Er zijn ook nadelen. Ze kan niet opstaan, en haar linkerbeen is helemaal verlamd. De zusters kunnen niet zeggen of het beter wordt of niet. Buiten dat is er 1 ding waar iedereen bang voor is: de grote zaal. Als je er eenmaal komt, blijf je daar tot je aan het einde komt.
Verhaalanalyse:
Ik vond het boek wel interessant, maar heel erg langdradig. Het speelde zich maar af op 2 plekken: het huis van mevrouw van der Veen en in het rusthuis. 90 % van het boek was eigenlijk in het rusthuis. De titel van het boek is ‘De grote zaal’, maar daar gaan maar een paar korte stukjes over en eigenlijk pas het einde van het boek. Het boek ging eigenlijk meer over het verleden van mevrouw van der Veen, dus over haar man Willem, haar dochter Helena en haar vriend Jean. Soms kwamen er ook stukjes in van de gedachtes van Helena, wat ze over dit alles vindt, maar voor het meest van mevrouw van der Veen. Veel meer draaide om de vriendinnen en vijandinnen die ze in het rusthuis heeft gemaakt, en over de grote zaal bijna niks. De vrouwen wisten alleen dat als je er kwam, je er hoogstwaarschijnlijk nooit meer uitging. Dat is eigenlijk alles wat ik over de grote zaal heb opgevat aangezien er heel weinig over in het boek stond wat best wel jammer was. Aan de andere kant is dat misschien ook wat het boek zo leuk maakt. Want zoals ik op het begin zei, het boek was interessant en zeker niet saai. Je wou echt wel weten wat er ging gebeuren. Maar als ik het zelf zou moeten schrijven. zou het er heel erg anders uit hebben gezien.
Informatie over de schrijfster:
Jacoba van Velde (Den Haag, 10 mei 1903 - Amsterdam, 7 september 1985) was een Nederlandse schrijfster, balletdanseres, dramaturg, vertaalster en literair agent van Samuel Beckett. Ze was de jongste uit een gezin van vier, met een oudere zuster en twee oudere broers. Haar vader was tijdens haar jeugd veelvuldig afwezig en haar moeder was wasvrouw. Ze ging slechts tot haar tiende naar school, maar wist zichzelf toch verschillende talen eigen te maken. Al op haar zeventiende ging ze naar Parijs om een dansopleiding te volgen. In 1924 trouwde ze met de violist Harry Polah; zij traden op in Berlijn. Later vormde ze met een mannelijke partner het dansduo Pola Maslowa & Rabanoff. Samen trokken ze langs cabarets en variététheaters in een groot aantal Europese landen. Haar romandebuut De grote zaal verscheen in 1953 en werd binnen tien jaar vertaald in dertien talen. Er werden tijdens haar leven omstreeks 75.000 exemplaren van deze existentialistische roman verkocht. In 2010 werd het boek in het kader van de landelijke campagne Nederland Leest (22 oktober t/m 19 november) gratis weggegeven aan de leden van alle openbare bibliotheken.
Bronnen: