Boek 7 - havo 5

Naam: Paulina Miszewska

Klas: H5C

Datum: 12-11-2020

Standaardverslag: De vijand

Samenvatting:

Het boek gaat over een jongen van vijftien jaar die alles vertelt wat die meemaakt tijdens de oorlog. Hij woont samen met zijn familie, maar ziet alle bewoners van zijn kleine dorp erg vaak. Iedereen komt namelijk vaak bij elkaar en de dorpelingen steunen elkaar tijdens de moeilijke tijden. Hij vindt de soldaten die verderop in tenten wonen heel erg bijzonder. Sommige vindt hij minder aardig dan andere, maar alsnog kan hij erg goed met ze omgaan. Ze vertellen hem verhalen over de oorlog, en praten vooral vaak over vrouwen. Daar maken ze vaak grappen over die de jongen niet begrijpt, maar dat vindt hij niet erg. Hij had zelf ook een meisje op het oog: Bea. Hij wilde met haar trouwen als die daar oud genoeg voor was, en hoopte dat zij dat ook wilde. Als hij niet met de soldaten was, schuilde hij samen met zijn familie en de dorpelingen in de schuilkelder. Je kon namelijk nooit weten wat er op je te wachten stond. Op een avond toen iedereen in de kelder zat, was er geschiet te horen. De vader van de jongen en een vriend van hem besloten te kijken wat er was. Er bleek toen dat er een Duitse soldaat gewond was. Niemand wilde hem naar binnen brengen, maar ze zorgden wel voor hem. De soldaat zag er niet goed uit, maar de mannen probeerden iets met zijn wond te doen. Uiteindelijk stierf de man toch. De mannen omschreven hem als best jong, met een kleine snor. Dagen later, hoorden de mensen geluiden: het waren soldaten. Maar ze deden niet wat de dorpelingen dachten. Ze waren boos, en iedereen moest de schuilkelder uit. Ze dachten dat zij de soldaat hebben vermoord, en namen alle mannen met zich mee. Niemand wist waar naartoe.

 

Verhaalanalyse:

Ik vond het best moeilijk om dit verhaal goed samen te vatten, en de belangrijkste gebeurtenissen uit het boek te onthouden. Er gebeurde namelijk heel weinig in dit boek. Het meeste was in principe het omschrijven van weilanden, relaties met mensen en hoe de dag in het algemeen verliep. Gelukkig waren er geen moeilijke woorden gebruikt waardoor ik het boek erg goed kon volgen. Het leukste gedeelte van het boek vond ik de gesprekken met de soldaten. Het waren echt grappige mannen. Ze gaven de jongen eten in ruil voor steenkool, wat ook liet zien dat ze goed probeerden te zijn voor de mensen die daar woonden. Ze waren soms erg apart en gedroegen zich kinderachtig of raar door bijvoorbeeld sommige vrouwen steeds te zoenen in ruil voor chocola. Dat maakte het boek wel wat grappiger. Het einde snapte ik alleen niet helemaal. Iedereen probeerde namelijk uit te leggen dat ze de soldaat niet hebben gedood, en toch luisterden de andere soldaten niet en namen ze de mannen mee. Er was dus een open einde in het boek.

 

Informatie over de schrijver:

De schrijver van dit boek is Jos Vandeloo. Hij was geboren op 5 september van het jaar 1925, en overleed op een leeftijd van 90 jaar, in het jaar 2015. Zijn meest bekende boeken zijn De muur, Het gevaar en Het huis der onbekenden. Hij was geboren in Belgiƫ, en groeide op in een mijnwerkersgezin. Na de Tweede Wereldoorlog begon hij te werken als steenkoolspecialist. Daar wist hij door zijn gezin al heel veel van, en hij was heel erg goed in het uitvoeren van zijn baan. Later studeerde hij en werd nog later directeur bij uitgeverij Manteau. Hij begon echt met het schrijven van boeken in het jaar 1955, en begon dat voltijd als baan te doen in het jaar 1982. Zijn boeken gingen meestal over de maatschappij, en gevoelens van mensen zoals bijvoorbeeld eenzaamheid. Vele boeken die Vandeloo schreef werden vertaald en hij kreeg er ook prijzen voor.