Boek 10 - havo 5

Standaardverslag

Boek: Dorsvloer vol confetti

Schrijver: Franca Treur

Niveau: 3

 

Ik heb het boek Dorsvloer vol confetti gelezen van Franca Treur.  Dit boek gaat over een meisje, Katelijne Minderhoud, dat opgroeit in een strenggelovig, gereformeerd boerengezin in de Provincie Zeeland. Ze is het enige meisje in het gezin van 7 kinderen. Ze valt er een beetje buiten enerzijds omdat ze een meisje is en anderzijds omdat ze slimmer is dan haar broers. De gesprekken gaan over het boerenleven en daar wordt ze niet bij betrokken, haar taken zijn het huishouden doen. Ze scoort VWO niveau op de Citotoets. Katelijne leest graag en ze schrijft zelf verhalen. Dit is voor haar een manier om aan de werkelijkheid te ontsnappen.

Ze denkt ook zelf na over de verhalen uit de bijbel en ze merkt dat er soms op een eigen manier mee om gegaan wordt. Dat is tegenstrijdig vindt ze. Er ontstaat twijfel bij Katelijne over het geloof en de kerk.

Het boek beschrijft een periode van ongeveer 2 jaar waarin Katelijne opgroeit van een 12-jarig kind/puber naar een 14-jarige. Er zijn 12 hoofdstukken met steeds een eigen titel, waarin een eigen verhaal verteld wordt vanuit Katelijne over haar leven. Het verhaal is veelal geschreven in de onvoltooid tegenwoordige tijd. Het is vrijwel geheel chronologisch. Er wordt één keer een flashback beschreven naar het overlijden van opa. Onderwerpen in het boek zijn opgroeien, godsdienst, (familie)relaties.  In het laatste hoofdstuk komt de zelfgemaakte confetti (van de kerkblaadjes) op de dorsvloer te liggen tijdens de bruiloft van haar broer.

De titel lijkt te gaan over een vrolijk boek omdat ik me meteen voorstelde dat er een feest was met confetti op de vloer. Uiteindelijk is er ook wel een trouwfeest maar dat is er omdat de broer van Katelijne moet trouwen met een 16 jarig meisje omdat ze zwanger is.  Er zit wel humor in het boek maar aan de andere kant gaat het ook over eenzaamheid en het keurslijf van het geloof en de kerk. Ik had soms echt wel medelijden met de hoofdpersoon. Ze wordt thuis niet serieus genomen en ze wordt niet begrepen.

Het zijn 12 bijna losse verhalen maar het leest wel prettig omdat er toch een soort van volgorde in zit. Doordat het steeds toch weer een andere gebeurtenis betreft is het wel afwisselend en boeiend om te lezen. De hoofdpersoon sprak mij wel aan, ze denkt veel na over gebeurtenissen. Dat is voor mij herkenbaar, ik ben ook een denker.  De moeder van Katelijne vond ik niet zo leuk, het leek mij een kil en hard persoon. Dat wil je eigenlijk niet voor een moeder, die zou haar enige dochter meer moeten steunen. Ze noemt haar moeder ook ‘de moeder’ dat vind ik best raar, het klinkt dan meer alsof je haar niet ziet als je echt moeder maar meer bijvoorbeeld als je stiefmoeder.