Boek 5 - havo 4

Verwerkingsopdracht 5

Alles wat er was, Hannah Bervoets

verslag

 

In het boek 'alles wat er was" wordt  het verhaal verteld over een groep mensen die in eerste instantie op de school van Joeri kwamen om een wetenschappers programma op te nemen, maar plotseling klink er een grote knal. Op het bevel van autoriteiten gaan alle ramen, deuren en gordijnen dicht, ze mogen het gebouw pas verlaten zodra er wordt aan gegeven dat dat ook daadwerkelijk veilig is en kan. Eerst dagen, dan weken. Door de ogen van tv-redactrice Merel zien we hoe de groep probeert zich staande te houden in een nieuwe wereld. Een wereld van duisternis en isolatie. De groep leef op 10 korrels rijst per dag en slapen op een gymmat. Langzamer had slinkt de voedsel voorraat en lopen de spanningen tussen de groep steeds hoger op. Als alles wat er was er niet meer is, wat is dan nog de waarde van liefde, loyaliteit en vriendschap?

 

Samenvatting

Merel is tv-redactrice en op een doodgewone zondag willen ze in een school een wetenschappelijk programma opnemen, in dit programma komt het kleine jongentje Joeri aan het woord, Joeri is erg goed in wiskunde, maar niet hoogbegaafd. Als de opnames nog maar net zijn begonnen valt er een harde knal, op verzoek van de autoriteiten blijven ze in het gebouw met de ramen, deuren en gordijnen dicht. Merel zit samen met zeven andere vast in het schoolgebouw, er hangt een grote mist om het gebouw heen, er is geen internet en alle telefoon opladers liggen thuis.

De groep doorzoekt het gebouw, opzoek naar eten, opladers en andere spullen waar ze in de loop van de tijd misschien iets mee kunnen. Merel vindt een dagboek van een meisje genaamd Melissa, in deze agenda schijft ze alles op wat ze de komende dagen zou mee maken, als een soort dagboek. Lotteke is de eerste die het gebouw verlaat, op dag twee vertrekt ze terug naar huis, naar haar zoon zonder de zekerheid of ze ooit levend zou thuiskomen.  Ze blijven met zijn zeven over: Barry, Leo en merel (die zijn van de televisie kant), Natalie, Joeri (moeder en zoon), Kasper (de meester van Joeri) en Kaylem (de Conciërge van de school). De groep heeft geen contact met de buiten wereld, Joeri is dan ook degene die de groep een beetje bezighoudt. Op de 21e dag vindt Merel een kokertje waar eerst medicijnen in zaten die bedoeld zijn voor mensen met Psychische problemen. Ze vertelt alleen Barry over het kokertje, maar later laat ze het ook aan tafel aan de rest van de groep zien. Dit zorg voor spanningen onderling. Op een gegeven moment valt ook de Elektrische tijd uit en moeten ze het Waxine lichtjes doen die ze eerder in de school hadden gevonden. Natalie slaapt steeds vaker bij Kasper op de kamer waardoor Joeri regelmatig vraagt aan Merel of hij bij haar mag slapen, later wordt duidelijk dat hij dit doet om de aandacht van zijn moeder terug te winnen. Joeri vraagt merel of hij met haar het mattenspel mag spelen, eerst aarzelt Merel omdat ze denkt dat het te gevaarlijk is maar Joeri haalt haar over om het toch maat haar te spelen. Dit gaat even later toch vreselijk fout, Joeri valt vervelend en zijn arm sterft half af, Natalie en Kasper zijn dagelijks bezig met het verzorgen van Joeri Sluiten de rest van de groep buiten, even later besluiten Natalie en Kasper om Joeri mee naar buiten te nemen en hulp te gaan zoeken.

Leo vertelt de groep dat Joeri erg koud was toen ze afscheid namen en dat hij vermoed dat Joeri het niet had overleefd. Op dag 72 ook wel 12 november is het Merels verjaardag en nodigt Kaylem haar uit naar zijn lokaal. Ze krijgt als cadeau een ketting die hij zelf gemaakt heeft en hij vertelt haar over zijn verleden als vluchteling. Merel heeft een vreemd soort buikpijn en vermoedt op dat moment wel dat ze zwanger is, aangezien ze een aantal keren met Leo seks heeft gehad.  

Barry wil niet meer eten en drinken, merel verzorgt hem nog een tijdje en Leo verdenkt hem ervan dat hij de eigenaar is van de pillen. Op een gegeven moment krijgt Merel een brief van Barry: hij wil niet meer leven en dat hij niet de eigenaar is van de pillen. Merel is intussen zwanger: dat kan alleen van Leo zijn en in haar dagboek richt ze zich nu tot “je”, met wie ze meer dan waarschijnlijk haar ongeboren kind bedoelt. Die wil ze voor later vertellen wat er allemaal gebeurd is. Barry sterft en het lijkt erop dat Kaylem hem een handje heeft geholpen. Merel is enkele dagen niet goed bij bewustzijn en als ze wakker wordt, blijkt dat Kaylem en Leo begonnen zijn aan de fastfoodmaaltijd-Barry. Merel vindt dit walgelijk en neemt Wraak op kaylem door hem te wurgen. Omdat het voedsel na al die dagen natuurlijk op is, beginnen ze ook te knagen aan het vlees van Kaylem

 

Het verhaal eindigt met dat Leo op een gegeven moment het gebouw verlaat en Merel waarschijnlijk sterft in het schoolgebouw.

 

Thema’s/ motieven

-Liefde, de groep heeft een grote behoefte aan liefde, ze zoeken steun en warmte bij elkaar, dit vinden ze alleen niet altijd.

-angst, angst is een groot thema in het boek. Denk dan bijvoorbeeld aan momenten zoals de knal, wanner de elektriciteit uit valt, angst dat het voedsel op rijkt en angst dat je het niet overleefd.  

-wantrouwen, veel mensen wantrouwen elkaar, bijvoorbeeld Natalie en merel, Natalie is boos op merel omdat ze haar beschuldig van het ongeluk met Joeri en het feit dat Joeri in de eerste plek naar haar toe kwam.

 

Eigen mening

Ik vond het boek heel indrukwekkend, maar soms ook beangstigend. Dit boek geeft een realistisch beeld over het gevoel van isolatie, wantrouwen en de angst om te sterven. Op het begin vond ik het boek moeilijk te begrijpen omdat alle bladzijden als het ware door elkaar stonden maar doen ik op ongeveer een vijfde van het boek zat begon ik steeds meer te begrijpen. Het boek heeft me ook wel angst momenten gegeven, zoals de momenten waarop de arm van Joeri eraf moet, dat je hoort dat Barry wordt opgegeten en dat Kaylem wordt gewurgd. Ik vond het einde teleurstellend, niet omdat het slecht was geschreven, maar omdat ik had gehoopt op een goed einde, op het begin wordt het boek geschreven als alle clichéverhalen waarin alles uiteindelijk toch wel goed komt en dat was hier alles behalve het geval.