Boek 8 - havo 5

Verwerkingsopdracht 8

Advocaat van de hanen, A.F.Th. van der Heijden

Verslag

 

De roman ‘advocaat van de hanen’ gaat over Ernst Quispel die advocaat is bij een zaak waarin een achttienjarige jongen onder vage omstandigheden overlijdt in een politiecel. Als advocaat krijgt Quispel de taak om helderheid te verschaffen over de zaak. Als blijkt dat hij een grotere rol dan alleen advocaat bij deze zaak speelt wordt zijn leven op z’n kop gezet.  

 

Samenvatting

In dit boek worden twee verhalen geschetst. Het belangrijkste verhaal gaat over het werk van Ernst Quispel als advocaat met betrekking tot de zaak Kiliaan Noppen. Daarnaast lees je ook nog stukken over de privésituatie van Ernst. Hij is getrouwd met Zwanet, die hij na haar verkrachting jaren geleden heeft opgevangen en wat later opbloeide tot een relatie. Samen hebben ze een kindje genaamd Cynthia.

Ernst Quispel is een succesvolle advocaat. Zijn werkruimte heeft hij in het Huis van Bewaring, een oude gevangenis die niet meer wordt gebruikt. In dit gebouw heeft ook zijn goede vriend Albert Egberts, een theaterproducent, een werkruimte. Daarnaast wonen er een aantal hanen in dit pand. Wanneer het pand ontruimd wordt, wordt de leider van de hanen, Kiliaan Noppen, opgepakt. Ook Ernst, die op dat moment onder invloed van alcohol is, wordt meegenomen naar het politiebureau. Daar aangekomen besluit hij een andere naam op te geven, om zijn reputatie als advocaat te beschermen. Ernst wordt in een cel tegenover Kiliaan Noppen geplaatst. Hij ziet ’s ochtends toe hoe de bewakers Kiliaan Noppen heroïne inspuiten, nadat ze uitvinden dat hij die nacht in de cel is gestorven. De politieagenten doen vervolgens vaag over de exacte doodsoorzaak.  Daarom besluiten de ouders van Kiliaan Ernst als advocaat in te schakelen. Met tegenzin stemt hij in.

Niemand weet dat Ernst ook in de cel zat die nacht, behalve de andere krakers. Ze nemen het Ernst kwalijk dat hij niet de waarheid vertelt. Om hem hiertoe te dwingen halen ze steeds kwadere streken uit omstreeks zijn privéleven. Zo wordt op een dag zijn dochtertje Cynthia helemaal onder getatoeëerd.

Tenslotte besluit Ernst het dan toch maar op te geven aan de politie, omdat hij niet wil dat zijn gezin in gevaar komt. Hierdoor wordt hij veertien maanden geschorst en geroyeerd als lid van de Orde der Advocaten, vanwege het feit dat hij informatie heeft achtergehouden. Na meerdere onderzoeken in het lichaam van Kiliaan Noppen wordt inderdaad heroïne aangetroffen, maar ook een schedelbasisfractuur. Die blijkt ontstaan te zijn doordat een oude man een steen naar Kiliaan heeft gegooid, dat Albert Egberts dan weer heeft gezien. De hele gang van zaken rond Kililaan Noppen lijdt ertoe dat de hoofdcommissaris, de burgemeester en de minister van justitie aftreden.

Het boek eindigt met een situatie waarin Ernst beseft dat zijn vrouw Zwanet en zijn beste vriend Albert Egberts weer verliefd zijn op elkaar. Dat kan hem echter niet veel schelen. Het enige wat hij nog wil, is zijn euforie onder de knie krijgen, zodat hij in plaats van een kwartaaldrinker een permanent drinker wordt.  

 

 

Thema’s/ motieven

 

Eigen mening

Ik had het boek gekozen met de gedachte dat het een verhaal zou zijn waarin het proces van een (moord)zaak werd beschreven. Dit bleek achteraf niet zo te zijn. Het boek bestaat zoals al eerder gezegd uit twee delen. Het eerste deel was erg langdradig en ingewikkeld te lezen. Dit werd veroorzaakt door het feit dat elk hoofdstuk bestond uit een andere datum, deze data liepen door elkaar heen. Daarnaast werd zijn betrokkenheid als getuige bij de zaak pas duidelijk aan het eind van het eerste deel. Hierdoor wist je pas na ongeveer 200 bladzijde waarom hij in het verleden met tegenzin betrokken wilde zijn bij de zaak.

Het tweede deel daarentegen voldeed wel aan mijn verwachtingen. Hierin was er al meer helderheid en de verhaallijn was dus makkelijker te volgen. Daarnaast liepen gebeurtenissen niet zo zeer meer door elkaar, en was dit wel het geval dan was dit duidelijk te merken aan bijvoorbeeld de titel van het hoofdstuk. Wat ik achteraf ook goed vond aan het boek was de manier waarop het boek in elkaar zit, de combinatie van ernst zijn privéleven en zijn werkleven. Hierdoor wordt er een volledig beeld geschetst van de zaak Noppen en het verhaal. En ondanks dat er twee verhaallijnen in zaten werden deze werd goed gescheiden van elkaar verteld.  

Tot slot is het taal gebruik redelijk ouderwets, zo worden woorden met een ‘k’ geschreven die we tegenwoordig met een ‘c’ schrijven. Dit maakt dat het taal gebruik wat lastiger is, dit maakt het verhaal desondanks niet moeilijker te volgen.  

Ik zal het boek hoogstwaarschijnlijk niet aanraden, het is namelijk erg langdradig en kan in sommige gevallen ingewikkeld zijn. Daarnaast is het boek 537 pagina’s wat veel van mijn leeftijdsgenoten niet zullen waarderen. Daarentegen is het boek, als hij eenmaal uit is gelezen, wel de moeite waard. Dus het zal waarschijnlijk liggen aan de persoon of ik hem wel of niet zal aanraden.