Dagen van Gras lezen voor de lijst niveau 2
Geschreven door Philip Huff Hugo Welten H5B
Waarom dit boek:
Ik heb dit boek gekozen omdat het een bekent boek is en ik het van een klasgenoot als aanrader kreeg. Ik hoorde ook dat het een mooi boek is waar ja makkelijk doorheen leest, na de achterkant te lezen heb ik dit boek gekozen.
Schrijver:
Philip Huff (1984) studeerde filosofie en geschiedenis in Amsterdam. Tijdens zijn studententijd reed hij Martin Bril rond door het land. Hij publiceerde verhalen in onder andere De Gids, Hollands Maandblad en Hollands Diep. Zijn debuut Dagen van gras verscheen in 2009, gevolgd door de roman Niemand in de stad (2012), bekroond met de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs en de verhalenbundel Goed om hier te zijn (2013). In 2014 publiceerde hij een nieuwe roman Boek van de doden, gevolgd door een essaybundel over literatuur in 2015 Het verdriet van anderen. Zijn romans zijn verfilmd, hij schreef zelf de scenario's.
Thema/motief:
Het boek heeft meerdere thema’s, zoals jongerenproblemen, vriendschap, drugs.
De motieven zijn muziek, drugs en vrienden. De titel ‘dagen van gras’ slaat volgens mij op de dagen waarin Ben met Tom wiet (een plant/gras) rookte.
Ruimte:
In de proloog zijn er al een paar open plekken en omdat het verhaal daarna helemaal terug gaat naar de jeugd van Ben, worden die pas laat in het boek ingevuld. Pas tegen het eind vallen alle stukjes van het boek samen.
Tijd:
Het verhaal wordt niet helemaal chronologisch vertelt. De ik-persoon, Ben, begint in de proloog in het heden te vertellen. Daarna is het verhaal eigenlijk één groot flashback waarbij Ben zijn hele leven vertelt vanaf zijn jeugd tot het heden. In het verhaal zelf zijn ook vaak terugblikken en zijsprongen. Het effect van al deze zijsprongen en flashbacks vind ik een beetje verwarrend.
Perspectief:
De schrijver gebruikt de ik-perspectief. je ziet het verhaal alleen door Ben’s ogen. Je zou dus kunnen zeggen dat het verhaal niet erg betrouwbaar is.
Personages:
De moeder van Ben:
De moeder van Ben lijkt aan het begin van het verhaal een erg lieve en bezorgde vrouw. In de loop van het verhaal wordt ze echter ziek, waardoor ze niet meer voor ben kan zorgen. Ben moet constant rekening met haar houden en wordt hier moe van.
Anna:
Anna is het meisje dat Ben ontmoet tijdens zijn opname in de kliniek. De twee delen al snel allerlei verhalen met elkaar, waardoor ze al snel een hechte vond met elkaar opbouwen. Al snel beginnen ze om elkaar te geven. Langzaamaan ontstaat er een liefdesrelatie tussen Anna en Ben. Ben noemt haar ook de rede waarom het zo goed gaat met hem.
De vader van Ben:
De vader van Ben is een hele aardige en sociale man. Hij is degene die de liefde van muziek overbrengt op Ben. Als de ouders van Ben gaat scheiden, gaat de vader van Ben in Engeland wonen waardoor ze niet meer zoveel contact met elkaar hebben. Ben vindt dit erg jammer.
Ben:
Ben is een afkorting van de naam Benjamin. Ben is de hoofdpersoon van het verhaal die ontzettend veel van muziek houdt. Als hij jong is, geeft hij al aan zijn moeder aan dat hij stemmen in zijn hoofd hoort. Zijn moeder beseft dat dit niet goed is, en besluit hem naar allerlei therapeuten te sturen. Op een gegeven moment verandert Ben heel erg. Hij wordt brutaler, gaat steeds vaker drugs gebruiken en haalt slechte resultaten op school. Uiteindelijk blijkt Ben aan een psychose te lijden.
Tom:
Tom is de vriend van Ben. Als Tom samen met zijn ouders op het landgoed komen wonen, raakt hij al snel bevriend met Ben. Tom is een jongen met veel lef. Hij houdt ervan om de grenzen op te zoeken en trekt Ben hier erg in mee. Tom zorgt er bijvoorbeeld ook voor dat Ben drugs gaat gebruiken. Later blijkt het te zijn dat hij misschien helemaal niet bestaat en is verzonnen door Ben.
Samenvatting:
De hoofdpersoon is ‘ik’. Deze ik-persoon is Benjamin, afgekort Ben. In de proloog vertelt Ben over waar hij nu leeft. Vanaf het eerste hoofdstuk vertelt hij over zijn hele jeugd en hoe hij terecht is gekomen in de adolescentenkliniek en hoe hij uiteindelijk beter is geworden.
Ben woont zijn hele leven al op het landgoed Weldra met zijn ouders. Zijn opa en oma wonen in een huis iets verder op. Ben heeft een goede band met zijn vader, die hem de passie voor muziek heeft overgedragen. Zijn ouders gaan echter scheiden dus Ben ziet hem bijna nooit meer. Ook met zijn opa heeft Ben een goede band, hij is altijd een soort voorbeeld voor hem geweest, iemand naar wie hij tegen op keek. Hij heeft hem ook leren schaken, dit is een onderwerp die vaak voor komt in het boek. Met zijn moeder heeft hij een wat minder goede band. Zijn moeder is vaak depressief.
Toen Ben negen jaar was, kwam er een nieuwe familie op het landgoed wonen, met een jongen die Tom heette, zij worden in korte tijd beste vrienden. Ze delen alles met elkaar, waaronder de passie voor muziek luisteren en spelen. Hun droom is om samen een band op te richten en beroemd te worden. Hun favoriete plek om muziek te luisteren is de boomhut die Ben’s vader voor hem heeft gemaakt. Naarmate de jongens ouder worden gaan ze experimenteren met allerlei dingen. Tom is gewaagder dan Ben, dus alle ideeën over jointjes, paddo’s en de rest komen van hem. Meestal gaat het goed maar als Ben en Tom op een dag in de boomhut een jointje roken en in slaap vallen, ontstaat er brand in de boomhut. Ben wordt net op tijd wakker en kan uit de boomhut springen, hij breekt alleen zijn arm en raakt bewusteloos. Hij wordt pas wakker als hij in het ziekenhuis is. Daarna wordt hij naar een jeugdkliniek, de Thorbeckehof, gestuurd omdat hij door al dat drugsgebruik een psychose (een psychische aandoening waarbij de patiënt het normale contact met de werkelijkheid kwijt is) heeft gehad. Het gaat hier niet zo goed met hem. Hij schrijft brieven voor zijn vader en Tom. Hij krijgt echter geen antwoord. Na een tijdje heeft hij een droom over de boomhutbrand. Hij droomt dat Tom niet op tijd wakker werd en daarom dood is gegaan. Als zijn moeder hem komt bezoeken vraagt hij of dat waar is, zij zegt ja. Maar het is niet duidelijk of zij het over Tom heeft of over zijn vader, want die blijkt ook dood te zijn.
Als het iets beter met Ben gaat wordt hij overgeplaatst in een adolescentenkliniek, Den Dolder in Zwolle. Hier ontmoet hij Anna, met wie hij een goede band krijgt. Ben zegt aan het begin van het boek dat Anna de reden is waarom het nu weer zo goed met hem gaat. Als Anna wordt ontslagen uit de kliniek, zonder afscheid te nemen, gaat het ineens heel goed met Ben. Hij heeft veel meer motivatie om beter te worden en uit de kliniek te komen. Het gaat zo goed met hem dat hij weer wordt overgeplaatst naar een steunwoning voor adolescenten (De Dwars) in Amsterdam. Voordat hij naar De Dwars vertrekt, geeft zijn moeder hem een brief die zijn vader vlak voor zijn overlijden had geschreven. Hierin vertelt hij Ben voor het eerst dat hij een ernstige ziekte had en dat hij spoedig zal overlijden.
Mijn mening:
In het begin van het boek vond ik het nog niet helemaal duidelijk waar het verhaal nou naartoe gaat maar richting het midden/einde van het boek ga je de samenhang en het verhaal wel beter zien. Soms kan het boek best wel treurig zijn (vooral op het einde) maar het was wel een goed verhaal. Wat ik ook een soort plot twist vond was wanneer bekent werd dat Tom in Bens verbeelding bestaat. Dit vond ik niet meteen tijdens het lezen hiervan heel duidelijk en best wel raar. De verhaallijn is interessant, en op zo’n manier verteld dat de spanning vast wordt gehouden. Hierdoor blijf je als lezer lezen.
Citaten:
Het deel van bladzijde 13 tot 161 kun je eigenlijk een grote flashback noemen. Het boek is opgedeeld in zeven hoofdstukken. Wat opvallend is aan de opbouw van het verhaal, is dat er veel witregels in zitten.
Bronnen:
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-dagen-van-gras-door-philip-huff-72815