De GELLUKIGE huisvrouw
“De tang schoof uit mijn lichaam. Er zat iets aan vast. Het was blauw en bloederig. Het bewoog niet.
Het was dood.
Ik leefde.
Het was goed zo.
Hij of ik – hij was het geworden.”
Lea Meyer-Cornelissen is een 31-jarige huisvrouw die alles heeft wat haar hartje begeert. Haar man, Harry, die in het vastgoed zit (“Wat dat is weet ik niet, maar het geld komt met scheppen binnen”), werkt veel en wanneer hij niet op zijn werk is, is hij aan het golfen. Lea vindt het zelf niet zo erg: Hoe minder ze hem ziet, hoe beter de relatie gaat.
Op een dag vertelt Harry aan Lea dat hij een kind wil. Lea ziet dit eerst écht niet zitten, maar na een lange discussie gaat ze over stag.
De bevalling loopt echter minder rooskleurig dan gehoopt: De weeën willen niet doorzetten. Lea moet naar het ziekenhuis, ondanks dat haar vroedvrouw, Machteld, haar een thuisbevalling aanraadde.
De baby wordt op “natuurlijke” wijze uit haar lichaam gehaald – met schaar, pomp en tangen. Na deze niet vlekkeloze bevalling is iedereen blij met het zoontje, Harry Junior, behalve Lea zelf. Ze belandt in een postnatale depressie met psychoses en brengt haar kind in gevaar. Nadat Lea haar kind in een doos verstopt tijdens een psychose, wordt ze afgevoerd naar een psychiatrische inrichting.
Helena Margaretha (Heleen) Kroon (Amsterdam, 9 maart 1965) is een Nederlands romanschrijfster en columniste. Ze is de ex-vrouw van televisiepresentator Ton van Royen en staat bekend als Heleen van Royen.
Toen ze dertien jaar oud was pleegde haar vader zelfmoord door zich in de Sloterplas te verdrinken. Ze volgde het vwo en studeerde daarna in Utrecht aan de School voor Journalistiek. Ze studeerde in 1987 af en werkte vervolgens onder meer bij het Haarlems Dagblad en Radio Noord-Holland.
In 2000 debuteerde ze als romanschrijver met De gelukkige huisvrouw, waarin de zelfmoord van haar vader een grote rol speelt. Haar roman is verschenen in elf verschillende landen, waaronder Engeland, Duitsland, Finland, Noorwegen en Zweden. Ook werd het verhaal bewerkt tot toneelstuk en filmscenario. Op 7 december 2009 ging het toneelstuk in première, geproduceerd door V&V Entertainment. Isa Hoes vertolkte hierin de rol van Lea. De film ging eind 2009 in première, de hoofdrollen van Lea en Harry werden vertolkt door Carice van Houten en Waldemar Torenstra.
Het is mooi hoe de schrijfster Heleen van Royen alle emoties op een indrukwekkende manier weet weer te geven. Het krijgen van een kind is niet altijd fijn voor een moeder, en dit boek laat zien dat moeders ook hele andere emoties kunnen hebben. Daarnaast geeft het ook goed het onbegrip van de mensen om een ziek persoon heen.
Ik vind dit boek dus zeker een aanrader! Als je van psychologische romans houdt, moet je zeker dit boek gelezen hebben. Het is geen hoogdravende literatuur maar wel een heerlijk boek om te lezen.
Samenvatting
Lea is een huisvrouw die alles heeft. Een leuke man, een mooi huis, veel vrije tijd en ontzettend veel geld. Ze kan alles doen wat ze wil en geniet van het leven. Zo tennist ze bijvoorbeeld erg vaak met haar vriendinnen waar ze erg veel van geniet.
Uiteindelijk besluit haar man Harry dat hij wel graag een kind met haar wil. Samen besluiten ze om voor een kindje te gaan. Lea raakt al snel zwanger van een zoontje. Alles ziet er nog rooskleurig uit: de zwangerschap verloopt volgens het boekje. Er treden geen rare complicaties op en het ziet er naar uit dat de bevalling ook soepel zal verlopen.
Toch verloopt de bevalling anders dan verwacht. De bevalling gaat erg moeizaam en wordt erg heftig. Lea geeft al van te voren aan dat ze een keizersnee wil omdat ze het niet ziet zitten om te vallen. Toch willen de verloskundige en de gynaecoloog hier niet aan toe geven. Beiden vinden ze dat Lea gewoon via de normale weg moet gaan bevallen.
Als de bevalling steeds langer gaat duren beginnen de verloskundige en gynaecoloog zich toch wel zorgen te maken. Om de bevalling iets te bespoedigen besluiten ze om Lea in te knippen. Als dit vervolgens ook niet lukt wordt ze voor een tweede keer geknipt. Lea ziet het niet meer zitten en wordt helemaal gek van de helse bevalling die ze moet ondergaan. Al gelijk ontwikkelt ze een haat tegenover haar zoontje Harry Junior.
Ook na de bevalling begint Lea niet van Harry Junior te houden. Ze is van mening dat hij haar hele leven op negatieve invloed beïnvloedt. Zo krijgt Harry Junior alleen nog maar aandacht van haar man Harry en krijgt Lea zelf bijna geen aandacht meer.
Omdat ze het zat is besluit ze om Harry Junior op zolder in een doos te leggen. Lea vindt dat hij dood moet zodat haar leven weer zoals vroeger kan worden. Als Harry hierachter komt belt hij gelijk de huisarts. Omdat Lea ook ander onvolwassen gedrag vertoont wordt ze opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis.
Hier moet ze een aantal weken opgenomen. In de eerste instantie krijgt ze medicijnen die ze niet wil slikken. Daarnaast is ze het er niet mee eens dat ze een psychose heeft en wil ze graag doen alsof het goed met haar gaat. Uiteindelijk legt ze zich toch neer bij het feit dat ze opgenomen moet worden en medicijnen moet slikken.
Tijdens de opname heeft ze veel gesprekken met de psychiater. Als Lea opknapt en weer naar huis mag gaat ze op aanraden van een vriendin naar de psycholoog Beau van Kooten. Hier ontwikkelt ze een ontzettend goede band mee waardoor ze alles aan haar psycholoog durft te vertellen.
Beau van Kooten denkt dat Lea dit gedrag vertoont omdat ze nooit goed heeft kunnen rouwen om haar vader. Toen Lea nog jong was heeft haar vader zelfmoord gepleegd. Omdat haar vader zo een nare man was vond het hele gezin het wel prima dat hij overleden was. Hierdoor heeft Lea nooit goed kunnen rouwen om haar vader.
Samen met Beau besluit ze om opnieuw te rouwen om haar vader. Om dit goed te kunnen doen gaat ze naar een begrafenis van een voor Lea onbekende vrouw. Langzaamaan begint Lea te rouwen en te praten met mensen om haar heen. Harry snapt niks van het verdriet en vindt dat Beau van Kooten zich maar aanstelt. Uiteindelijk lijkt de relatie van Lea en Harry helemaal fout te lopen omdat ze elkaar niet meer begrijpen.
Uiteindelijk komt alles langzaamaan goed met Lea. Ze begint weer normaal gedrag te vertonen en van haar zoontje Harry Junior te houden. Langzaam wordt ze weer een goede moeder en echtgenoot. Daarnaast heeft ze de dood van haar vader ook kunnen accepteren, waardoor ze het leven als een normale huisvrouw weer aan kan gaan.