- samenvatting van het boek
Dit boek gaat over Carmen en Stijn. Een jong en hip pasgetrouwd stelletje, samen hebben ze een dochtertje, Luna (1 jaar). Ze zijn heel gelukkig. Beiden hebben ze een eigen bedrijf, ze leven zonder geldproblemen in het bruisende Amsterdam en ze hebben leuke vrienden. Maar dan neemt hun leven een onverwachtse wending. Bij Carmen wordt borstkanker geconstateerd. Twee jaar geleden is Carmen ook voor een onderzoek bij de dokter geweest, naar aanleiding van pijn haar borst, evenals dit keer. Daar werd ze toen doorverwezen naar het ziekenhuis, waar uiteindelijk werd verklaard dat het vals alarm was en alles in orde was. Nu blijkt dus na een paar jaar dat Carmen door die fatale fout wel kanker heeft, en nu zelfs al een groot tumor. Dit nieuws komt als een grote schok, het is niet te bevatten zo vreselijk, een regelrechte hel. Voor Carmen en Stijn begint een leven vol ziekenhuisbezoeken, onderzoeken en chemo-kuren.
Voordat Carmen kanker kreeg, leefden ze gelukkig. Maar ook toen verliep het leven toch niet zo perfect als het leek. Stijn zegt namelijk een “monofoob” te zijn. Wat wil zeggen dat hij niet monogaam kan zijn. Hoe gelukkig hij ook is met zijn huidige vriendinnen, hij heeft altijd een onbedwingbare drang om vreemd te gaan. Dat doet hij dan ook wekelijks. Met collega’s, vriendinnen (ook bevriend met Carmen) en met allerlei onbekende dames die hij tijdens het uitgaan ontmoet. Hij houdt veel van uitgaan. Hij gaat wel elke keer weer mee met Carmen naar de ontelbare ziekenhuisbezoeken die ze moet brengen, thuis is hij lief voor haar: hij verzorgt haar goed. Maar het is voor hem ondenkbaar om zijn wekelijkse uitgaansavond op vrijdag te schrappen. Die avond (inclusief al z’n scharrels) heeft hij gewoon nodig om het allemaal te kunnen blijven volhouden.
Met Carmen gaat het steeds slechter, ze stopt op een gegeven moment ook met werken. Ze vindt het heel fijn dat Stijn zo goed voor haar zorgt, maar heeft een dubbel gevoel in verband met het feit dat hij altijd te laat komt haar dan in onzekerheid laat, alleen in bed. Ze weet wel dat hij vreemdgaat, hij heeft haar dat aan het begin van hun relatie eens verteld. Ze hebben er nadien niet meer over gepraat, met het gevolg dat ze niet weet hoe erg het eigenlijk is, hoeveel andere vrouwen het daadwerkelijk zijn. Diep van binnen heeft ze natuurlijk haar twijfels en vermoedens, maar ze lijkt het niet te willen weten.
Als Stijn een keer met karnaval in Breda is, met vrienden, is hij heel blij als hij Roos ziet. Hij vindt haar supermooi, en heeft haar al eerder ontmoet in Breda met karnaval. Maar tot zijn grote teleurstelling is ze nooit eerder op zijn versierpogingen ingegaan. Dit keer is het anders. In Breda gebeurt er niets, maar als ze later in Amsterdam een afspraakje maken heeft hij wel ‘beet’. Deze afspraak leidt tot meerdere, en die afspraakjes leiden tot een heuse verhouding. Dat is nieuw voor Stijn, zo ver is het nooit gekomen met zijn scharrels. Hij houd echt van Roos, hij heeft haar nodig, hij verlangt ieder ogenblik naar haar. Ze krijgen een hectische affaire, hij maakt elk vrij moment op de dag vrij voor haar en rijdt naar haar toe, ze sms’en en bellen (waarna hij nauwkeurig elke keer het nummer verwijdert).
Ondertussen heeft Carmen al haar borst moeten laten amputeren en ze is kaal, het blijft bergafwaarts gaan. Soms heeft ze goede momenten, maar ze word erg snel moe en begint eng mager te worden. De kanker heeft zich nu ook uitgezaaid in andere organen. Tussen Stijn en jaar gaat het niet erg goed, ze hebben geen seks meer, daar heeft Carmen geen zin in (veel te moe/ziek) en Stijn vind haar niet echt meer aantrekkelijk, nu die gekke lege platte plek er zit in plaats van de twee mooie borsten die ze eerst had. Door de verhouding met Roos komt Stijn nog veel vaker te laat en het is voor Carmen erg moeilijk. Stijn heeft het opgebiecht, dat hij zo ontzettend veel vreemdgaat, maar hij kan haar niet over Roos vertellen.
Er gaat ruim een jaar voorbij voor ze het moment bereiken dat het zo slecht gaat met Carmen dat ze het opgeeft. Ze geeft aan over de mogelijkheid tot euthanasie te willen beschikken. Het is een emotioneel besluit, maar het staat vast, ze stelt vast dat ze op het moment dat zij het wil, kan beslissen een leven te maken aan haar leiden. Het is ook een opluchting, voor Stijn, haar moeder en hun vrienden, want hoe cru dat ook lijkt, het is voor hen allen erg zwaar geweest. Om Carmen telkens maar weer te helpen bij het overgeven, haar te zien pijnlijden, haar te zien ijlen door de massa’s morfine die ze slikt, haar uitwerpselen op te ruimen en haar te wassen. Carmen heeft er vrede mee, dat de dood er aan komt. Nu dit vast staat, begint Carmen weer op te bloeien. Want Stijn en zij doen allemaal leuke dingen, drinken en eten, alles “voor het laatst”. Carmen gaat roken en ze gaan samen op vakantie naar Barcelona. Ze zijn gelukkig samen, en met Luna. Ze beginnen Luna er ook op voor te bereiden dat mamma er binnenkort niet meer zal zijn, dat is wel moeilijk. Carmen schrijft een dagboek voor haar, voor later en Stijn maakt samen met de anderen een homevideo. Ze hebben ondertussen een Poolse au pair in huis die de werkzaamheden in huis overneemt. Dan geven ze een “afscheidsfeest”. Al hun vrienden komen om de beurt langs om afscheid te nemen van Carmen, ieder doet dat op zijn manier. Iedereen heeft het er moeilijk mee en ondanks dat het een zware tijd is ‘geweest’ voor iedereen is het nu ook erg mooi hoe veel liefde er is. Stijn maakt een kamer mooi, de kamer waar Carmen opgebaard zal worden.
Ondertussen heeft Stijn al een keer de relatie met Roos beëindigt, maar hij kon toch echt niet zonder haar. Stijn is ook bij een vrouw geweest, Nora, om te praten over zijn problemen. Nora is een alternatief geneester. Dit heeft hem enorm geholpen, Nora heeft hem heel wat duidelijkheid verschaft. Nu Carmen bijna doodgaat, heeft hij zijn verhouding even stilgezet, Roos en hij zien elkaar niet, maar sms’en alleen nog. Stijn en Carmen zijn hechter dan ooit, ze zijn zielsgelukkig (naar omstandigheden), ze genieten van het laaste beetje leven dat Carmen nog heeft te leven. Ze maken lol samen.
Alle vrienden hebben al afscheid genomen van Carmen maar wonderbaarlijk genoeg lijkt het juist beter te gaan met haar, ze bloeit op van al de liefde die ze krijgt. Hun meest hechte vrienden logeren nu ook bij hun. Maar uiteindelijk is toch het moment daar, het gaat weer slechter met haar en dan pleegt ze het allesbeslissende telefoontje en maakt een afspraak met de dokter die bij haar euthanasie zal gaan plegen. Weer komen alle vrienden afscheid nemen, en de hechte vriendenclub is er nog steeds. Nu het zo ver is, begint Stijn bang te worden. Hij heeft nog nooit iemand zien sterven, laat staan zijn vrouw. Maar ze kunnen er niet omheen. De dokter komt, en Carmen drinkt voor het laatst: het dodelijke drankje. Het duurt relatief lang voor Carmen echt de wereld verlaat, ze krijgt nog een extra spuit, die er definitief een einde aan zal maken. Na haar laatste woorden: “Nee hoor, ik ben er nog!” en enkele stuipen en schokken, ademt Carmen haar laatste adem uit en sterft ze een vredige, maar langzame en pijnloze dood na al het leed waar ze mee te kampen had door de kanker waar ze aan leed.
- overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse
Het boek bestaat uit drie delen.
Het eerste deel heet ‘Stijn & Carmen’ en gaat dus ook over hoe het gaat tussen Stijn & Carmen en hier in kom je veel over hun te weten. Hoe ze elkaar ontmoet hebben. Over het werk en de vrienden van Carmen maar vooral Stijn. Waar ze wonen en waarom. Hun dochter en het begin van de kanker. En Stijns nijging om vreemd te gaan. Carmen begint met haar chemotherapie.
Het tweede deel heet ‘Stijn & Carmen en Stijn & Roos’ dit deel gaat er over dat Stijn vreemdgaat met Roos en dat het steeds slechter gaat tussen Stijn & Carmen. Stijns vakere afspraakjes buiten de deur. Carmen word steeds zieker. Stijn gaat op zaken rijs en gaat daar wederom vreemd. Carmen krijgt te horen dat ze terminaal is (ze word niet meer beter) daarom voelt ze zich depressief en heeft zichzelf aangemeld voor een praat groep met andere kanker patiënten.
Het laatste deel heet ‘Carmen’ en dit gaat vooral erover dat het steeds slechter gaat met Carmen en dat het einde eraan komt. Carmen heeft besloten dat ze een dag boek gaat bijhouden voor Luna. Carmen lucht de hele dag in bet en valt kilo’s af. Ze heeft ook steeds meer pijn en verliest de kracht om een luier te verschonen. Iedereen berijd zeg voor op het einde en neemt afscheid van Carmen. Stijn is er druk met de verhuizing en zorg voor zijn vrouw. Als het Carmen te veel word besluit ze dat ze uit het leven wil stappen en vraagt om euthanasie. Carmen sterft vredig na een lange strijd tegen kanker.
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-komt-een-vrouw-bij-de-dokter-door-kluun-76629
- informatie over de schrijver
Kluun is geboren op 17 april 1964 in Tilburg. In 2001 verloor hij zijn vrouw aan kanker, volgens zijn vrienden moest hij het verwerken door op te schrijven. Hij schreef dus wat in een boekje, maar had ook een wild uitgaansleven met veel drank en andere middelen. Hij voelde dat dit niet goed ging. Hij besloot samen met zijn dochtertje naar Australië te gaan. Hij schreef boekjes vol met zijn ervaringen van de afgelopen jaren. Toen kwam hij op het idee om er een boek van te maken, zodat hij zijn verhaal met iedereen kon delen. Dit werd dus ‘komt een vrouw bij de dokter’. Toen hij weer in Nederland kwam bracht hij het boek uit. Het werd een van de beste boeken in Nederland, andere landen vonden het blijkbaar ook een goed boek want het werd in meer dan 20 verschillende talen vertaald. Er is een film van gemaakt, hij heeft 5 jaar vrijwel onafgebroken in de Bestellen60 gestaan en Kluun heeft er ook nog een NS Publieksprijs mee gewonnen. Kluun is hierna door gegaan met schrijven, maar ‘komt een vrouw bij de dokter’ is nog steeds zijn nummer één boek.
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-komt-een-vrouw-bij-de-dokter-door-kluun-76629
- je eigen mening over het gelezen boek
Ik vond dit een boek over een heftig onderwerp (kanker en sterven). Maar wel op een luchtige en soms zelfs grappige manier geschreven. De manier waar op Stijn zich in eerst instantie als jonge fitte ondernemer zich onschendbaar waant in het ziekenhuis vind ik daar een goed voorbeeld van het contrast tussen de werkelijkheid en de manier waarop Stijn het leven interpreteert. Hij ziet een serieuze situatie als een soort grap. Hij ziet het leven nogal luchtig een beetje dromen tijdens het werk, veel feesten, beetje drinken, beetje druks en veel seks (vooral met andere vrouwen). Carmen ziet de werkelijkheid ze is doodziek, misselijk, constant moe en in pijn. Ze voelt zich zelfs schuldig dat ze haar man de ellende van haar ziekte aan doet. Hoewel Stijn haar graag wil helpen wil zij liever zoveel mogelijk zelf doen en de schone schijn ophouden. Maar op het einde komen die twee persoonlijkheden samen in een gezin en voel je het lijden en de liefde in het gezin en vrienden groep.