Alles wat er was - Hanna Bervoets
(recensie)
Alles wat er was van Hanna Bervoets gaat over een groep van acht mensen. Op een willekeurige zondag komen ze bij elkaar in een schoolgebouw om opnames te maken voor een wetenschapsprogramma, maar door een enorme knal is dit programma er nooit gekomen. De autoriteiten geven de opdracht om alle ramen, deuren en gordijnen te sluiten. Ze blijven dicht, eerst voor dagen, dan weken. Tv-redactrice Merel ziet dag na dag de voedselvoorraden slinken terwijl de spanningen in de groep steeds hoger oplopen.. Als alles wat er was er niet meer is, wat is dan nog de waarde van liefde, loyaliteit en vriendschap?
Interessant van dit verhaal is dat het niet gaat om een vriendengroep. Deze mensen zouden elkaar nog niet uitkiezen voor een groepsvakantie en al helemaal niet voor zo'n einde-der-dagen doemscenario. Dit zorgt voor een erg bijzondere groepsdimensie die vaak op de proef gesteld wordt.
Het boek is geschreven in perspectief van een van de personen, Merel. De hoofdstukken zijn dagen die voorbij gaan, waarin Merel verteld wat er die dag allemaal gebeurt is. "Ik weet niet zeker wie de nieuwe situatie als eerste de nieuwe situatie noemde." zo opent Hanna het boek, wat al gelijk voor een beetje verwarring zorgt omdat het begint bij dag 91.
Alle menselijke reacties van de personages op gevaarlijke en ongewone situaties maakt het verhaal erg realistisch. De situatie die ze meemaken is erg ondenkbaar maar veroorzaakt bij veel mensen toch angst als ze erover nadenken. Hoe verder je in het verhaal komt hoe verwarrender het wordt. De zinnen en verhalen die Merel opschrijft in een gevonden Agenda worden steeds onduidelijker omdat ze beetje bij beetje gek werd. De spanning blijft hoog in het hele verhaal. Dit komt doordat je tijdens het lezen alleen maar meer vragen vragen krijgt en geen antwoorden.