Familie Kratz recensie
Het boek de nieuwe Kratz geschreven door Gerard van Emmerik gaat over de jongen: Julien die alleen is opgevoed door zijn moeder en later in een weeshuis is terecht gekomen. In het weeshuis wordt hij goede vrienden met Neil. ‘’ Hildegard en Karl Kratz besluiten Julien in huis te nemen, nadat zij hun eigen zoon Maikie onder duistere omstandigheden hebben verloren. Julien hunkert naar een gewoon leven, Hildegard naar een gewone zoon. Maar allebei dragen zij een geheim met zich mee dat veel meer gevolgen heeft dan zij kunnen overzien.’’
Het boek spreekt vanuit een alwetend persoon, maar telkens over iemand anders. Dus over Julien zijn verhaal, over het van de Kratz toen hun overleden zoon nog leefde, hoe Julien en de Kratz samen gaan en op het eind komt het allemaal samen. Ik vond dit in het begin heel moeilijk lezen, want ik kwam er pas later achter dat het over verschillende verhalen ging. Maar nadat ik eraan gewend was vond ik het heel leuk om te lezen, omdat je eigenlijk midden in een verhaal stopt en dan het volgende verhaal begint te lezen. Hierdoor kreeg ik zin om verder te lezen.
Het boek gebruikt vooral leidmotieven bijvoorbeeld over de vader van Julien. Hij wordt vaker in het boek omschreven als een Scandinaviër, waarschijnlijk een Noor.
Het taalgebruik in het boek klopt niet altijd zoals deze zinnen: ‘Nieuwe ouders krijgt hij.’ en ‘De nieuwe Kratz is hij.’ Dit kan voor sommige mensen lastig zijn om te lezen. Maar ik heb er niet veel van gemerkt dus ik heb er geen last van gehad.
Als je het boek uit hebt kom je er pas achter dat ze weinig informatie hebben gegeven over de personages. Je weet niet vaak hoe ze zich voelen of waarom ze iets doen. Dit vind ik zelf jammer want hierdoor kan ik me minder verdiepen in een persoon of een verhaal.
Het boek bevind zich in verschillende ‘’ruimtes’’. Veel van de ruimtes zijn decoratief zoals bijvoorbeeld de tuin van de familie Kratz. Maar er zijn ook functionele ruimtes, een belangrijke ruimte is het tehuis/ weeshuis van Julien. Hierbij gebeuren veel verschillende dingen. Ik vond de afwisseling fijn, want dan hoef je niet bij alle ruimtes na te denken dat het belangrijke plek is. En de functionele ruimtes kon je goed herkennen doordat het vaak terug komt in het boek.
Het speelt zich af in de tegenwoordige tijd dit kun je merken aan bijvoorbeeld dat iedereen een telefoon heeft. Dit vind ik zelf makkelijker om te lezen zodat ik me meer kan inleven in het verhaal.
De titel van het boek: De nieuwe Kratz, past goed bij het verhaal. Dit is omdat eigenlijk het hele verhaal zich aansluit op de gebeurtenissen van de familie Kratz.
Samenvattend ik vind het boek een heel goed boek doordat het een redelijk heftig verhaal is maar het is zo geformuleerd dat het goed te lezen is. Er zijn natuurlijk ene paar minpuntjes zoals die van de personages en het taalgebruik.
Toen ik dit boek pakte had ik niet verwacht dat het verhaal zo liep. Ik had meer verwacht dat er tussen Julien en de familie Kratz ruzies zouden ontstaan. Ik had ook meer drama verwacht maar dat viel uiteindelijk ook heel erg mee. Ik had niet verwacht dat alle gebeurtenissen zo op elkaar zouden aan sluiten op het eind van het verhaal.