Passievrucht - Boek 1 - havo 4

Het boek dat ik heb gelezen heet Passievrucht, geschreven door Karel Glastra van Loon . De opdracht die ik heb gekozen is brief aan de uitgeverij.

 

Beste uitgeverij L.J. Veen,

Als eerst zal ik mij voorstellen, mijn naam is Karel Glastra van Loon. Ik ben 58 jaar oud. Zelf ben ik een schrijver, publicist, columnist, cabaretier en politiek activist. De boeken die ik op het begin altijd schreef waren verschillend. Even later heb ik de overstap gemaakt om fictie boeken te schrijven. Hierbij wil ik daarom ook een van mijn boeken aan jullie voorstellen.

Het boek Passievrucht gaat over Armin Minderhout. Hij heeft een zoon van Monika, genaamd Bo. Ondertussen is Monika overleden. Even later heeft Armin een nieuwe vriendin, Ellen. Ze wilt zwanger worden maar dat lukt niet, beide hebben ze er voor gekozen om een vruchtbaarheidstest te doen. Als Bo van Armin 13 jaar oud wordt ontdekt Armin dat hij al zijn hele leven onvruchtbaar is. Armin kiest ervoor om te zoeken naar de echte vader van Bo. Hij gaat rondvragen aan vrienden van Monika, wat niets opleverden. Later overlijdt zijn vader en vindt hij een brief waarop staat ‘ik ben zwanger M’. Armin wist meteen dat zijn eigen vader de vader is van Bo.

De titel van het boek is Passievrucht. Een verklaring hiervoor is dat het kind, genaamd Bo de passievrucht is. Een kind die we aannemen als vrucht die gebaard is met passie. Armin denkt al dertien jaar lang dat hij de vader is van zijn zoon. Aangezien hij met Monika met passie liefde bedreef in zijn auto. Uiteindelijk kwam de waarheid omhoog en bleek Armin niet de vader te zijn.

Het boek heeft ook een thema, in dit geval is het familie en mysterie. In het verhaal draait het allemaal om het gezin. Armin heeft samen met Monika een zoon, dat is wat hij al die tijd dacht. Later komt hij erachter dat hij niet de vader is van Bo. Daarnaast komt de familie van Armin ook in beeld. Aangezien Monika helemaal niet had verteld aan Armin dat hij niet de vader is brengt dat veel geheimen omhoog.

Als perspectief heb ik gekozen voor een ik-perspectief, het wordt verteld door Armin. Het verhaal draait eenmaal om hem. Ook is het in een chronologische volgorde verteld, met flashbacks tussendoor.

Dit boek is meer interessanter voor een volwassenere publiek, maar kan zeker ook gelezen worden door jongeren. Het taalgebruik is makkelijk te begrijpen en er zitten amper moeilijke woorden in. Iedereen houdt wel van een boek over familiegeheimen.

 

Heeft u vragen dan beantwoord ik ze graag.

Met vriendelijke groet,
Karel Glastra van Loon