Het boek dat ik heb gelezen heet Een hart van steen, geschreven door Renate Dorrestein. Ik heb gekozen om over dit boek een standaardverslag te schrijven.
Informatie over de schrijfster
Renate Dorrestein werd op 25 januari 1954 in Amsterdam geboren. Later heeft ze in 1972 haar gymnasiumdiploma behaald aan het Keizer Karel College in Amstelveen. Hierna heeft ze besloten om niet te gaan studeren, maar om te gaan werken.
Heel haar leven had ze al een passie voor het schrijven van romans. In 1983 is ze ontdekt door een uitgeverij, na jaren lang proberen haar boeken te publiceren. Haar debuutroman verscheen, genaamd Buitenstaanders. Deze roman werd een groot succes en haar naam als schrijfster was gevestigd.
De romans werden (inter)nationaal erg bekend, zo is dit boek twee keer genomineerd. Voor de NS Publieksprijs en de International IMPAC Dublin Literary Award 2002.
Samenvatting van het boek
Een hart van steen gaat over de 37-jarige Ellen van Bemmel, die gescheiden is en zwanger van een onbekende man. Door een ongelukje raakte ze haar kind bijna kwijt en moet ze een maand rust houden. Ze moet in haar bed blijven liggen, maar ze wordt verzorgd door een vrouw die met haar kinderen bij Ellen is ingetrokken om onder te duiken voor haar man, die haar sloeg. In het boek wordt Ellens levensverhaal verteld. Ze woont in haar huis op de Lijsterlaan 11 in Haarlem, waar ze vroeger opgroeide en waar de tragedie zich heeft afgespeeld. Vijfentwintig jaar na het voorval ziet ze dat het huis te koop wordt aangeboden en besluit ze het te kopen. Eigenlijk is het huis veel te groot voor haar alleen. Vroeger was het ook een kantoor, van het knipselbureau van haar ouders, Bureau van Bemmel. Ze woonden er met het hele gezin, Kester, Sybille (ook wel Billie genoemd), Ellen, Michiel (door Ellen Carlos genoemd), Frits (haar vader) en Margje (haar moeder). In haar huis kijkt ze oude fotoboeken door van haar jeugd en er komen een hoop herinneringen en emoties boven. Dit vertelt ze allemaal. Ze worden beschreven door Ellen als klein meisje.
De moeder van Ellen, Margje van Bemmel was bevallen van haar vijfde kind, die door Ellen Ida genoemd werd, omdat ze het een lelijke naam vindt en een vloek over de nieuwe baby had uitgesproken. Al voor dat de baby er was had ze er een onrustig gevoel over. Na de bevalling krijgt Margje last van een postnatale depressie. Het hele gezin raakt ontregeld. Moeder houdt zich alleen nog maar bezig met zichzelf en Ida. Ze is overbezorgd. Later is ze ervan overtuigd dat Ida bezeten is door de duivel en dat die uitgedreven moet worden. Ze begint Ida te mishandelen en alleen Ellen merkt daar wat van. Na een poosje lijkt het of moeder er weer helemaal bovenop is, maar dan zegt ze dat het lijden bijna voorbij is. Op een avond maakt ze samen met Ellen voor iedereen een schoteltje met zogenaamde vitaminepillen (slaappillen en valium) klaar. Iedereen neemt de pillen behalve Ellen die haar hond Orson gaat uitlaten op het strand. Als ze thuiskomt treft ze haar hele familie dood aan met plastic zakken over hun hoofd. Dan ziet ze dat Carlos nog leeft en neemt hem mee naar de kelder waar ze zich verstopt houdt. Haar moeder was gewoon vergeten dat ze nog bestond! Ellen en Carlos gaan naar een tehuis en een paar jaar later wordt Carlos geadopteerd. Vanaf dat moment heeft Ellen nog nauwelijks contact met haar broertje. Ze blijft alleen achter en blijft in de knoop zitten met haar verleden. Met een aantal belangrijke vragen blijft ze zitten. Vooral over het feit dat ze maar niet kan vatten, waarom haar moeder het heeft gedaan. Als ze achttien is gaat Ellen op kamers wonen en gaat medicijnen studeren. Dan komt ze er achter dat haar moeder gewoon aan kraamvrouwenpsychose leed en dat alles met de juiste medicijnen voorkomen had kunnen worden.
Aan het eind van het boek krijgt ze een antwoord op haar laatste vraag en maakt ze een nieuwe start. Ze sluit haar verleden af en gaat door met leven met de mensen die ze nu nog heeft.
Analyse
Personages:
Ellen van Bemmel
Ellen is de hoofdpersoon van het verhaal. Je komt veel te weten over haar levensverhaal. Ze is vrolijk, intelligent en zorgzaam. Na een tragedie werd ze harder tegen haarzelf en tegen anderen. Later kiest ze voor zichzelf en laat ze haar familieleden los.
Margje van Bemmel
Margje is de moeder van Ellen. Op het begin is ze een hardwerkende moeder naarmate het verhaal verder gaat draait ze een beetje door.
Thema:
Het verhaal draait om jeugdtrauma en rouwverwerking.
Perspectieven:
Het verhaal wordt verteld in de Ik-persoon. Je kijkt vanuit de ogen van Ellen.
Ruimte:
Het speelt zich vooral in het ouderlijke huis van Ellen en haar familie. Ook speelt het zich af in de tuin, de omgeving van het huis, Intratuin, collegezalen en psychiaterkamers.
Tijd:
Het wordt niet in een chronologische volgorde verteld. Ook wordt het in twee delen van tijd. In 1998 en 1973.
Motieven:
Er komen verschillende motieven voor in het verhaal. De motieven Postnatale psychose, familiedrama en naamgeving.
Bronnen: https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-een-hart-van-steen-door-renate-dorrestein-76060 & http://renatedorrestein.nl/?page_id=32
Eigen mening
Het boek zelf was redelijk te lezen. Het was namelijk een uitdaging. Paar keer moeten terug bladeren, naarmate ik verder las was dat niet heel fijn. Uiteindelijk was het boek leuker dan dat ik had verwacht. Je werd meegenomen in heel het verhaal, omdat de mysterie steeds niet werd opgelost. Elke keer kon je je goed meeleven met Ellen, daarin werd alles goed uitgelegd.