Een schitterend gebrek - Boek 6 - havo 4

Het boek dat ik heb gelezen heet Een schitterend gebrek, geschreven door Arthur Japin. Hierbij heb ik gekozen voor een standaardverslag.

 

Informatie over de schrijver

Arthur Japin is in 1956 geboren in Haarlem. Toen hij op de middelbare zat heeft hij gymnasium gedaan en is daarna Nederlandse taal- en letterkunde gaan studeren voor twee jaar. Arthur wou de geschiedenis van twee Afrikaanse prinsjes herschrijven, sindsdien is hij schrijver. Zelf heeft hij paar boeken geschreven zoals De zwarte met witte hart, De droom van de leeuw en nog veel meer. Daarnaast heeft hij ook zijn eigen site, https://www.arthurjapin.nl/.

 

Samenvatting van het boek

De Italiaanse Lucia is geboren in 1928 en groeide op in een eenvoudige omgeving. Ze had een onbezorgde jeugd en was de lieveling van de gravin bij wie haar vader in dienst was. Voor de bruiloft van de dochter van de gravin komen als gasten vanuit Venetië onder anderen de broers Francesco en Giacomo Casanova. Lucia (veertien) en Giacomo (zeventien) worden verliefd op elkaar. Ze zullen zich over een halfjaar verloven om vervolgens een paar maanden later te trouwen. Hij zou eerst een tijdje weg blijven om dan terug te keren. Na Giacomo's vertrek krijgt Lucia een Franse huisonderwijzer om haar bij te scholen en voor te bereiden op haar omgang met de hogere kringen. Ze blijkt een enorme aanleg te hebben voor studeren. Haar vorderingen zijn enorm, maar de gravin waarschuwt haar dat het in Venetië vooral draait om het uiterlijk. Kort voordat Giacomo terugkeert, slaat het noodlot toe. De huisonderwijzer, Monsieur de Pompignac, krijgt de pokken en sterft. Lucia verzorgt hem en raakt ook besmet. Wanneer ze op het nippertje overleeft en zichzelf in de spiegel bekijkt, ziet ze hoe gehavend haar gezicht is. Het stort haar in een heftige tweestrijd. Uiteindelijk neemt ze de beslissing om zich voor Giacomo's carrière op te offeren en hem het verzinsel over te laten brengen dat ze er met een van de knechten vandoor is gegaan. Liever één ongelukkig, zo redeneert zij, dan allebei. Wanneer het leugenbericht over Lucia's verdwijning hem wordt overgebracht, keert hij verbitterd naar Venetië terug.

Voor Lucia begint dan een zwerftocht door Italië. Voortaan noemt ze zich Galathée de Pompignac. Ze trekt naar het zuiden en vindt werk bij een familie in Bologna. De meeste dames zijn nog in de ban van de Verlichting (het rationalisme), maar een Franse gravin, die zich aanbiedt als Galathées beschermvrouwe, vertegenwoordigt de opkomende Romantiek en bepleit sterk te vertrouwen op de intuïtie. Met deze Française trekt Galathée als haar secretaresse verder op. Ze woont jaren bij haar, nabij Parijs. Als de gravin ziek wordt en overlijdt vertrekt Galathée naar het noorden. Amsterdam lokt: ze heeft veel gehoord over de vrijheid en de tolerantie in die stad. De werkelijkheid is anders dan ze had verwacht. Door de economische achteruitgang én door haar misvormde uiterlijk lukt het haar niet een baan te vinden. Zo belandt ze ten slotte in de prostitutie. Het is een hard bestaan. Door haar verminkte gezicht is ze vaak gedwongen klanten tegen een zeer laag tarief te accepteren.

Even lijkt er een betere periode voor haar aan te breken als een welgestelde jood haar als privé-prostituee op een appartement onderbrengt, maar in het tolerante Amsterdam blijkt seks tussen joden en niet-joden bij de wet verboden. Galathée komt hierdoor voor straf twee jaar in het spinhuis terecht. Het spinhuis is een afschuwelijk verblijf, de prostituees worden er in kooien tentoongesteld. Tegen een bescheiden entree mag het publiek hen naar hartenlust uitjouwen, bespotten en bespuwen.
Haar leven gaat pas weer de goede kant op als ze haar werk gesluierd gaat doen naar het voorbeeld van de Venetiaanse maskerades. Door die geheimzinnige uitstraling breidt haar klantenkring sterk uit, vooral in de betere kringen. Ze krijgt een heel comfortabel leven met vaste klanten.

Op een avond stelt een van die vaste klanten in de schouwburg een Franssprekende gast aan haar voor: Le Chevalier de Seingalt. Zij herkent in hem meteen haar vroegere geliefde Giacomo, hij herkent haar totaal niet. Hij maakt haar het hof en er groeit een intensief contact. Ze voeren intrigerende gesprekken, onder andere over trouw en ontrouw van vrouwen en mannen, gesprekken die telkens balanceren op de rand tussen onthulling en geheimhouding. En ze vrijen ook, waarbij Galathée haar gelaat zoals altijd bedekt houdt. Bij Giacomo's afscheid verspreekt zij zich en laat de naam van Lucia vallen. Per brief meldt ze dat zij deze Lucia toevallig heeft leren kennen en dat ze op bepaalde avonden in een bordeel te vinden is. Giacomo gaat naar de aangegeven plaats en treft daar, ongesluierd, de mismaakte Lucia aan. Hij is geschokt, praat even met haar en beseft dat hij haar vroeger groot onrecht heeft aangedaan. Aan Galathée stuurt hij een brief met geld en een verslag van zijn bevindingen.

Galathée blijkt intussen zwanger te zijn. Van wie is niet goed vast te stellen, maar vermoedelijk is het van Giacomo. Het geld gebruikt ze voor een overtocht per boot naar Amerika, samen met een van haar vaste klanten, een twintig jaar oudere Amerikaanse handelsman. Volgens het nawoord is Lucia er met hem getrouwd en hebben ze drie kinderen gekregen. Op 11 februari 1802 werd Lucy Jamieson begraven, ze heeft de laatste 30 jaar zonder haar man doorgebracht.

 

Analyse

Personages:

Lucia
Lucia is de hoofdpersoon van het verhaal. Ze is een heel lief meisje, bijna altijd wel vrolijk. Op jonge leeftijd wordt ze verliefd op Giacomo. Later raakt ze erg ziek en vlucht van ze van haar eigen leven. Het gaat later dan ook veel slechter met haar waardoor ze lichamelijk niet meer goed is. Later in het verhaal gaat het steeds beter met haar.  

 

Giacomo
Giacomo is de jongen waar Lucia verliefd op wordt. Net als Lucia was zijn jeugd goed. Doordat Lucia is gevlucht voelt hij zicht verraden en weet hij niet meer wat hij met zijn leven moet. Hij krijgt minder vertrouwen in andere vrouwen en dus ook moeite met zijn relaties. Verder is hij een zeer open persoon en rustig.

 

Thema:

Het verhaal draait om liefde en het gevoel tussen twee mensen. Hierbij is het gevoel het belangrijkst.

 

Perspectieven: 

Het verhaal is in de ik-perspectief geschreven, met als ik-figuur Lucia. Zij is de hoofdpersoon en het draait het verhaal het meest om haar.

 

Ruimte:

De ruimtes die in het verhaal worden verteld is verschillend. Het speelt zich voornamelijk af in Amsterdam. In haar flashbacks keer je wel af en toe terug in Zuid-Italië, Bologna en Parijs.

 

Tijd:

Jaartallen worden niet genoemd in het verhaal, maar het speelt zich in de 18de eeuw af. Het verhaal gaat heen en weer met de tijden. Eerst begint het met het heden, daarna krijg je flashbacks van vroeger.

 

Motieven:

In het verhaal kon ik meerdere motieven vinden. Als allereerst heb je liefde. Lucia en Giacomo raken verliefd in het verhaal en daar draait het hele verhaal om. Ook heb ik ontdekt dat bedrog er een van is. Nadat Lucia is gevlucht voelt Giacomo veel bedrog omhoogkomen. Dit had heel veel invloed voor zijn personage. Als laatst geheimen.  Lucia heeft meerdere keren gelogen in haar leven waardoor het verhaal ook draaide om haar geheimen.  

 

Bronnen: https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-een-schitterend-gebrek-door-arthur-japin-63208 , https://annabelthart.weebly.com/boekverslag-7-een-schitterend-gebrek.html & https://www.arthurjapin.nl/.

 

Eigen mening

Het verhaal bestond uit drie delen. Hierdoor vond ik dat het een mooi opbouwend verhaal kreeg. Had hiermee wel moeite mee op het begin om het verhaal te begrijpen, omdat het eerst in het heden begon en daarna het verleden. Je kreeg ook het gevoel van elke personages mee. Doordat ik me mee kon inleven had ik ook echt gevoel dat ik erbij was en dat maakte het verhaal ook mooi.