dagen van gras - Philip Huff

dagen van gras - Philip Huff

 

informatie over de schrijver

Philip Huff (Naarden, 28 september 1984[1]) is een Nederlandse schrijver.[2] Huff schrijft romans, verhalen, essays, gedichten, liedteksten en filmscenario's. Hij studeerde Spaans aan de Universiteit van Granada, geschiedenis (cum laude) en wijsbegeerte (cum laude) aan de Universiteit van Amsterdam en deed een minor Amerikanistiek aan de Humboldt Universiteit in Berlijn.[3] Hij woont afwisselend in Amsterdam en New York.

 

Samenvatting

De hoofdpersoon is ‘ik’. Deze ik-persoon is Benjamin, afgekort Ben. In de proloog vertelt Ben over waar hij nu leeft. Vanaf het eerste hoofdstuk vertelt hij over zijn hele jeugd en hoe hij terecht is gekomen in de adolescentenkliniek en hoe hij uiteindelijk beter is geworden.

Ben woont zijn hele leven al op het landgoed Weldra met zijn ouders. Zijn opa en oma wonen in een huis iets verder op. Ben heeft een goede band met zijn vader, die hem de passie voor muziek heeft overgedragen. Zijn ouders gaan echter scheiden dus Ben ziet hem bijna nooit meer. Ook met zijn opa heeft Ben een goede band, hij is altijd een soort voorbeeld voor hem geweest, iemand naar wie hij tegen op keek. Hij heeft hem ook leren schaken, dit is een onderwerp die vaak voor komt in het boek. Met zijn moeder heeft hij een wat minder goede band. Zijn moeder is vaak depressief.

Toen Ben negen jaar was, kwam er een nieuwe familie op het landgoed wonen, met een jongen die Tom heette, zij worden in korte tijd beste vrienden. Ze delen alles met elkaar, waaronder de passie voor muziek luisteren en spelen. Hun droom is om samen een band op te richten en beroemd te worden. Hun favoriete plek om muziek te luisteren is de boomhut die Ben’s vader voor hem heeft gemaakt. Naarmate de jongens ouder worden gaan ze experimenteren met allerlei dingen. Tom is gewaagder dan Ben, dus alle ideeën over jointjes, paddo’s en de rest komen van hem. Meestal gaat het goed maar als Ben en Tom op een dag in de boomhut een jointje roken en in slaap vallen, ontstaat er brand in de boomhut. Ben wordt net op tijd wakker en kan uit de boomhut springen, hij breekt alleen zijn arm en raakt bewusteloos. Hij wordt pas wakker als hij in het ziekenhuis is. Daarna wordt hij naar een jeugdkliniek, de Thorbeckehof, gestuurd omdat hij door al dat drugsgebruik een psychose (een psychische aandoening waarbij de patiënt het normale contact met de werkelijkheid kwijt is) heeft gehad. Het gaat hier niet zo goed met hem. Hij schrijft brieven voor zijn vader en Tom. Hij krijgt echter geen antwoord. Na een tijdje heeft hij een droom over de boomhutbrand. Hij droomt dat Tom niet op tijd wakker werd en daarom dood is gegaan. Als zijn moeder hem komt bezoeken vraagt hij of dat waar is, zij zegt ja. Maar het is niet duidelijk of zij het over Tom heeft of over zijn vader, want die blijkt ook dood te zijn.

Als het iets beter met Ben gaat wordt hij overgeplaatst in een adolescentenkliniek, Den Dolder in Zwolle. Hier ontmoet hij Anna, met wie hij een goede band krijgt. Ben zegt aan het begin van het boek dat Anna de reden is waarom het nu weer zo goed met hem gaat. Als Anna wordt ontslagen uit de kliniek, zonder afscheid te nemen, gaat het ineens heel goed met Ben. Hij heeft veel meer motivatie om beter te worden en uit de kliniek te komen. Het gaat zo goed met hem dat hij weer wordt overgeplaatst naar een steunwoning voor adolescenten (De Dwars) in Amsterdam. Voordat hij naar De Dwars vertrekt, geeft zijn moeder hem een brief die zijn vader  vlak voor zijn overlijden had geschreven. Hierin vertelt hij Ben voor het eerst dat hij een ernstige ziekte had en dat hij spoedig zal overlijden.

 

Verhaalanalyse

De tijd is voor het grootste deel chronologisch maar er zitten heel veel flashbacks tussen die totaal niet chronologisch waren

De ruimte waren veel plekken maar voornamelijk de afkickkliniek en de boomhut die het hoof karakter en zijn vriend gemaakt hadden.

Perspectief het is het ik perspectief vanuit Ben

De belangrijkste karakters zijn: Ben, Tom en Anna

Het belangrijkste motief is muziek van The Beatles

Het thema is drugs(verslaving)

De titel (dagen van gras) verwijst naar wiet omdat het hoofdpersoon veel wiet rookt en wiet word in straattaal gras genoemd.

 

Mijn mening

ik vond het een interessant boek omdat er heel veel tijdsprongen in zaten waardoor het niet heel chronologisch is maar het was alsnog redelijk makkelijk te volgen. Het verhaal hoort een terugkijk op het leven van het hoofdpersoon te zijn en als je terugkijkt op je leven dan herinner je ook niet alles chronologisch. De korte verhaaltjes die met de constante flashbacks verteld werden vond ik ook interessant omdat ze steeds een deel van een geheel verhaal vormde over de karakters en waarom ze zijn wie ze zijn en waarom ze doen wat ze doen.

 

Bronnen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Philip_Huff

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-dagen-van-gras-door-philip-huff-72815