Zomervacht recensie
‘Een maandje moet wel lukken.’
In het verhaal maak je kennis met Brian, een dertienjarige jongen die met zijn vader in een stacaravan woont. Brians ouders zijn gescheiden en zijn moeder is hertrouwd. De oudere broer van Brian, Lucien, is verstandelijk gehandicapt en brengt zijn dagen door in een instelling. Als er in de zomer renovaties worden gedaan op Luciens afdeling, besluit zijn vader dat Lucien maar een maandje bij hem en Brian in de stacaravan zal verblijven.
Jaap Robben is een 36 jarige Nederlandse auteur en toneelschrijver. In 209, 2011 en 2015 won Robben verschillende prijzen voor zijn boeken. Zo won hij de Fintro Literatuurprijs, de White Raven en de Nederlandse Boekhandelprijs.
In het boek zit weinig spanning. Door de afwezigheid van spanning vond ik het lastig om nieuwsgierig te blijven naar het verhaal. De omgevingen in het boek zijn naar mijn mening te weinig omschreven. Je krijgt vaak een korte omschrijving van een omgeving zoals een kamer of een tuin. Het verhaal speelt zich voornamelijk af op het park waar de stacaravan staat waar Brian en zijn vader in wonen. Het verhaal is vanuit Brians perspectief geschreven waardoor ik mezelf goed in kon leven in de hoofdpersoon, dit was erg fijn. De gebeurtenissen in het boek waren niet compleet chronologisch, zo waren en enkele flashbacks naar de tijd dat Brians ouders nog niet gescheiden waren. Het was leuk om te lezen hoe Brian met zijn gehandicapte broer omgaat. Hij houdt ontzettend veel van hem, ondanks zijn beperking.
In het kort vond ik het een prima boek. Ik ben niet super enthousiast, dit komt door de afwezigheid van spanning in het boek. Het was wel erg hartverwarmend om te lezen hoe Brian met zijn broer omgaat.