Extra teksten huwelijks rituelen

Joodse bruiloft

De joods-orthodoxe bruiloft is een feest vol bijzondere rituelen en gebruiken. Zo zien de bruid en de bruidegom elkaar een week voor de bruiloft niet. Ongeveer vijf dagen voor de bruiloft krijgt de bruid een reinigend bad, ook wel ‘mikwe’ genoemd. Het is gebruikelijk binnen deze cultuur om als bruidspaar op de grote dag te vasten. Bovendien moet de bruidegom het gezicht van zijn bruid bedekken met een sluier, wat ooit is ontstaan om er als man zeker van te zijn dat het meisje onder de sluier echt de persoon was met wie je wilt trouwen.

Het joodse echtpaar trouwt officieel onder de ‘chuppa’, een geborduurd doek dat om vier zuilen is gespannen. De bruidegom wacht daar zijn bruid op, die door beide ouders naar haar aanstaande man wordt geleid. Zowel de man als de vrouw zijn wit gekleed, als teken van nieuw begin. Wanneer de bruid bij de chuppa is aangekomen, loopt ze zeven keer om haar bruidegom heen, terwijl de bruidegom bidt. Het getal zeven staat voor het aantal scheppingsdagen en symboliseert de nieuwe start die het paar maakt. De rabbijn zegent vervolgens een glas wijn, waar het echtpaar uit drinkt, daarna wisselt hij de ringen uit.

Dan mag de bruidegom de bruid ontsluieren. Als traditie stapt de bruidegom op het wijnglas, tot het breekt. Dit symboliseert de verwoesting van de tempel in Jeruzalem. De bruiloft wordt afgesloten met een vrolijke dans – de Hora -, waarin de gasten het bruidspaar op stoelen boven hun hoofd dragen. Ook tijdens de maaltijd die volgt worden zeven zegeningen uitgesproken en het bruidspaar deelt opnieuw de wijn.

 

 

Islamitische bruiloft

Als je een islamitische bruiloft bijwoont, is het drie dagen feest. Deze drie dagen bestaan uit het gescheiden feest, de officiële trouwdag en de verhuizing. Het gescheiden feest houdt in dat mannen en vrouwen apart feestvieren. Zowel de bruidegom als de bruid zijn op deze dag in het wit gekleed, als teken van reinheid. De man draagt een soort witte cape met puntschoenen en de vrouw een wit kleed met witte muiltjes. De bruidegom krijgt op deze dag een touwtje met een zilveren munt om zijn vinger heen gebonden en vervolgens wordt de pink met henna beschilderd. De bruid krijgt de zilveren munt met een touwtje om haar hoofd en een lange sluier, de rejza, die haar hoofd en gezicht bedekt. Dit is traditie: de sluier bedekt de tranen van bruid wanneer henna op haar gezicht wordt aangebracht.

Op de officiële trouwdag draagt de bruid een bruidsjurk. Of beter gezegd: meerdere bruidsjurken. Voor foto’s en het feest heeft de bruid steeds een andere jurk. Hoe meer jurken, hoe groter de bruidsschat. Aan het eind van deze dag worden de ringen uitgewisseld. De vader van de bruid moet hierbij aanwezig zijn, om toestemming te geven voor hun huwelijk. Na de ringenuitwisseling wordt er melk en dadels gegeven aan het bruidspaar. Dit staat voor reinheid, maagdelijkheid en vruchtbaarheid. Het huwelijk wordt gevierd met een groot feest, waarbij de traditionele muziek en het traditionele eten niet ontbreken. Op dag drie verlaat de bruid het huis van haar ouders en trekt in bij haar man. Soms wordt dit als onderdeel van de bruiloft beschouwd, maar dat is niet altijd gebruikelijk.

Boeddhistische bruiloft

In Thailand wordt vaak een boeddhistische bruiloft gevierd en bestaat vaak uit twee delen: een niet-boeddhistisch gedeelte en een boeddhistisch gedeelte. Het boeddhistische gedeelte vindt plaats in een tempel. Het bruidspaar buigt eerst voor het beeld van Boeddha, zegt wat gebeden op en steekt vervolgens wierrook en kaarsen voor het beeld aan. Soms verbinden de ouders van het echtpaar hun kinderen door een touw in twee lussen op de hoofden te leggen.

Nadat het bruidspaar verschillende offers aan de monniken hebben voorgesteld, offers van bloemen of voedsel, geven ook de monniken een touw aan elkaar door, dat het echtpaar moet zegenen. De hoofd-monnik legt het uiteinde van de draad in een bak met heilig water. Dit water is gemengd met het kaarsvet van de kaars die door het bruidspaar is aangestoken voor Boeddha. Het goedje dat hieruit ontstaat wordt vervolgens op de voorhoofden van het bruidspaar gesmeerd. Tijdens dit moment krijgt de bruid ook een stip op haar voorhoofd, die de monnik met een kaars plaatst.

De ceremonie eindigt wanneer de hoofd-monnik adviezen uitspreekt richting het bruidspaar en het bruidspaar vervolgens nog voedseloffers aan de monniken overhandigt.

Het niet-boeddhistische gedeelte vindt vaak buiten de tempel plaats. Terwijl het boeddhistische gedeelte gefocust was op offers en gebeden, staat bij het niet-boeddhistische deel meer de familie centraal en het feest dat wordt gevierd vanuit tradities. Zo giet het echtpaar water in een fontein, bij wijze van bevestiging van hun huwelijk. Ook krijgt de bruid van haar man vaak standaard een gouden ketting en armband cadeau.