Werklast

Zoals we in het hoofdstuk bij stress al hebben gezien kan een bepaalde mate van prikkeling (stimulatie) een goede invloed hebben op de prestaties van een onderhoudstechnicus, maar een te veel aan prikkeling (stimulatie) kan en zal meestal leiden tot stress.

Te weinig prikkeling kan ook een probleem zijn en kan b.v ook leiden tot demotiverend gedrag.

De mate waarin we geprikkeld (gestimuleerd) worden door de taken die we doen wordt meestal uitgedrukt als werklast, deze kunnen we onderverdelen in:    lichamelijke werklast, en  mentale werklast.

 

STIMULATIE:

Stimulatie in zijn algemeenheid duidt op de bereidheid van een persoon om werk te verrichten.

We hebben allemaal een bepaalde mate van stimulatie nodig om een optimaal niveau van werk te bereiken, echter de mate van stimulatie verschilt van persoon tot persoon.

Bij te weinig stimulans verslapt onze aandacht en verslechtert ons functioneren met als resultaatzelfgenoegzaamheid(complacency) en verveling.

Bij te veel stimulans verslechtert ons functioneren ook, maar dit komt doordat we onze aandacht moeten verdelen en vaak alleen nog de belangrijkste informatie kunnen opnemen. Dit noemen we aandachtsvernauwing.

Ergens halverwege is ons functioneren het best.

 

 

Voor de vliegtuigonderhoudstechnicus is het vrij gemakkelijk te zien om wel werk hij moet doen.

Het is echter lastiger te bepalen welke hoeveelheid werklast dit met zich meebrengt en de reden hiervan is dat b.v ook omgevingsfactoren zoals lawaai, weersinvloeden e.d. ook de mate van stimulans kunnen beïnvloeden.

 

 

 

Zoals hoofdstuk 2 gezien hebben, kan de mens maar een beperkte hoeveelheid informatie opnemen.

Ook lichamelijk hebben we als mens onze beperkingen in b.v. onze kracht, handigheid, scherpzinnigheid e.d.

Werklast (prikkeling) is subjectief omdat we dit van persoon tot persoon verschillend ervaren en wordt bepaald door o.a:

Aard van de taak.

Fysieke eisen benodigd voor de taak.

Mentale eisen b.v de complexiteit van de taak of besluiten.

Omstandigheden waaronder de taak moet worden uitgevoerd b.v extreme temperatuur.

De beschikbare tijd.

Het vereiste niveau.

Moet men meerdere taken gelijkertijd uitvoeren.

Gevoelsmatige controle over de taak b.v zelf opgelegd of door anderen.

Benodigde ervaring b.v bekendheid met de taak.

Eigen vaardigheden zowel lichamelijk als mentaal.

Huidige eigen gezondheid en fitheid.

Eigen emotionele staat, stressniveau, humeur, collega's.

Zoals we zien zijn er veel variabele factoren, en omdat de werklast van een vliegtuigonderhooudstechnicus wisselt, zal hij soms te veel en soms te weinig druk ervaren

 

 

 

 

Te veel druk.

Zoals al eerder is gezegd, te veel druk komt voor als de werklast te hoog is( je ervaart te veel stimulans).

En zoals al eerder gezegd, hierdoor verslechtert het functioneren en zal het aantal fouten toenemen.

Het kan plotseling optreden of het kan geleidelijk gaan.

Deze mate van overbelasting kan worden veroorzaakt door een scala aan factoren zoals hiervoor bij werklast is omschreven.

PART-145 zegt:

De Part-145 goedgekeurde organisatie moet een planning hebben voor het inzetten van personeel, om aan te tonen dat ze genoeg personeel hebben om het werk te plannen en uit te voeren en te overzien en te inspecteren volgens de norm, en Part-145 organisatie moet een productieschema hebben waaruit blijkt dat er voldoende manuren zijn voor het geplande werk.

Ondanks deze regelgeving kan de individuele vliegtuigonderhoudstechnicus toch te veel druk ervaren omdat het moeilijk te bepalen is hoeveel werklast werk oplevert voor elk individu.

 

Te weinig druk.

Te weinig druk of onderbelasting komt ook voor en zorgt er ook voor dat we meer fouten maken.

Onderbelasting kan door meerdere oorzaken voorkomen, periode van te weinig werk, te eenvoudig werk, saai werk, steeds hetzelfde werk e.d.

 

Werklast managementbeheer:

Bij werklast managementbeheer moet gekeken worden naar:

 

Om werklast te verminderen kunnen de volgende methodes helpen: