3.1.1. Pangermanisme, appeasementpolitiek en Albanië

Toen Hitler in 1933 de verkiezingen won en kanselier van Duitsland werd, begon hij met het versterken van zijn binnenlandse macht. Hij liet wetten goedkeuren, verwijderde politieke opponenten en organiseerde de staat op zo’n manier dat zijn nazipartij de totale macht verwierf. Hij verliet eenzijdig de Volkenbond, die opgericht werd na de Eerste Wereldoorlog om internationale geschillen op te lossen. Het Duits leger (voornamelijk luchtmacht), het zogenaamde Condorlegioen, nam actief deel aan de Spaanse Burgeroorlog en vocht mee aan de zijde van de rechtse generaal Francisco Franco (1936-1939). Op buitenlands vlak voerde hij meer en meer een agressieve politiek op basis van het pangermanisme.

Pangermanisme (van Grieks pan = 'geheel, alle' en Latijn Germanus = 'Germaans' of 'Duits') is een Duits-nationalistische stroming ontstaan in de negentiende eeuw, volgens welke alle etnisch-Germaanse volken of alle Duitstaligen verenigd moesten worden in één staat. De Duitse propaganda legde de nadruk op de onvrijwillige scheiding van het Duitse volk, bijvoorbeeld door het Verdrag van Versailles. De leuze was dan ook:"Heim ins Reich", zoiets als "weer thuis in het Rijk". (Bekijk zeker ook de kaartjes op de ppt!)

In 1935 bezette hij vanuit de bedoeling om alle ‘rasechte Duitsers opnieuw samen te voegen’ het gedemilitariseerde Rijnland en werd er onthaald als een held. In 1938 achtte hij zich sterk genoeg om zijn expansie verder te zetten: Oostenrijk werd aangehecht, de zogeheten Anschlüss.

Op deze afbeelding zie je waar de volksduitsers woonden. De blauwe vlak zijn de volksduitsers, de rode grenzen zijn de landsgrenzen.

In 1935 bezette hij vanuit de bedoeling om alle ‘rasechte Duitsers opnieuw samen te voegen’ het gedemilitariseerde Rijnland en werd er onthaald als een held. In 1938 achtte hij zich sterk genoeg om zijn expansie verder te zetten: Oostenrijk werd aangehecht, de zogeheten Anschlüss.

De anschluss van Oostenrijk https://youtu.be/CtJkmCmp16s


Dan stelde Hitler eisen ten aanzien van Sudetenland, dat in de grensstreek van Bohemen ligt. Hij had hiervoor verschillende redenen:

  1. In Sudetengebied, dat sinds Versailles deel uitmaakte van Tsjecho-Slowakije, woonden ongeveer 2,8 miljoen Volksduitsers.
  2. Het gebied bevatte een groot deel van de natuurlijke hulpbronnen van Tsjecho-Slowakije
  3. Het gebied bevatte het grootste deel van haar industrie en de hoofdverdedigingslinies van het Tsjecho-Slowaakse leger.
Op dit kaartje zie je de verschillende gebieden die Duitsland annexeerde of bij zijn rijk
liet aansluiten. Het Sudetenland is gearceerd in het zwart, het is het grensgebied
van Bohemen en Moravië

 

Na de bedreigingen van Hitler werd in Britse, Franse, Italiaanse en Duitse diplomatieke kringen overleg gevoerd ten einde uit de impasse te komen en een nieuwe oorlog af te wenden, de zogenaamde appeasementpolitiek. De appeasementpolitiek was de politiek waarmee de Westerse mogendheden (het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk) probeerden om Hitler tevreden te stellen en een oorlog te vermijden. Deze politiek vond zijn hoogtepunt in het verdrag van Munchen. Hierin beloofde hij Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk dat hij geen verdere gebieden zou inpalmen, nadat hij Sudetenland zou krijgen. Hitler gebruikte diplomatie als middel om zijn buitenlandse politiek en uiteindelijk zijn oorlogspolitiek te dienen.


 

De bekende 'peace for our time speech' van Neville Chamberlain die hoopte dat hij Hitler rustig kon houden door toegevingen te doen, de zogenoemde 'appeasementpolitiek' https://youtu.be/mGyqw9u9sbY


Hitler hield zich echter niet aan de afspraak en bezette Tsjechië een jaar later. In maart 1939 werd de Slowaakse leider in Berlijn ontboden, waar Hitler hem mededeelde dat de tijd voor Slowakije gekomen was. Slowakije zou de onafhankelijkheid moeten uitroepen en Duitsland zou als "beschermheer" optreden. Als de Slowaken weigerden zou hun hele land verzwolgen worden door Hongarije. Het land werd een Duitse vazalstaat.

Nadat nazi-Duitsland in maart 1938 Oostenrijk geannexeerd had en zonder Mussolini in te lichten in maart 1939 Tsjechië bezette, voelde Italië zich gekleineerd en besloot Mussolini om Albanië te annexeren. Op 7 april vielen de troepen van Mussolini Albanië binnen. Ondanks verzet van enkele patriotten kregen de Italianen de Albanezen snel onder de knoet.