Hoofdstuk 1 Wat is cybercrime

In dit hoofdstuk wordt een operationalisatie gedaan van het begrip cybersecurity. Wat is nou eigenlijk cybersecurity? Wat zijn de verschillende dreigingen? En wat voor methodes worden er gebruikt? Deze vragen zullen aan het eind van dit hoofdstuk beantwoord zijn.

Leerdoel: de deelnemer weet wat cybersecurity is en kent de verschillende dreigingen en methodes van cybersecurity, zodanig dat hij/zij bewust is van dit onderwerp binnen zijn/haar context.

1.1 Definitie cybersecurity

Cybersecurity is het verdedigen van computers, servers, mobiele apparaten, elektronische systemen, netwerken en gegevens tegen schadelijke aanvallen. Het staat ook bekend als IT-beveiliging of de beveiliging van elektronische gegevens. De term is breed en geldt voor alles wat te maken heeft met computerbeveiliging, noodherstel en het wegwijs maken van eindgebruikers.[1]

 

1.2 Dreigingen

De dreigingen waartegen cybersecurity beschermt, zijn drievoudig: cybercriminaliteit, waarbij criminelen alleen of in een bende systemen aanvallen voor financieel gewin; cyberoorlog, die vaak gepaard gaat met informatieverzameling en politiek gemotiveerd is, en cyberterreur, die probeert elektronische systemen te ondermijnen en paniek en angst te veroorzaken.[2]Voor MKB organisaties zoals Kennis Logistiek is cybercriminaliteit de grootste dreiging. Daarom wordt hieronder verder ingegaan op wat cybercriminaliteit nou eigenlijk is.

 

Cybercriminaliteit

De betekenis van de term cybercrime is dezelfde als die van cybercriminaliteit of computercriminaliteit. Hierbij gaat het om misdaad gepleegd met ICT, gericht op ICT. Het strafbare feit wordt dus gepleegd met een computer, smartphone, smartwatch of tablet, kortom alles waar een processor in zit. Cybercrime voorbeelden zijn hacking, DDoS-aanvallen, ransomware, virussen, malware, enzovoort. Om slachtoffer te worden hoef je geen computer of internetaansluiting te hebben. Zo bevatten de meeste telefoons en bankpassen computerchips, die kunnen worden gemanipuleerd. Maar ook bedrijfssystemen, moderne auto’s en chipkaarten zijn vatbaar voor cybercriminaliteit. Voor het plegen van cybercrime gebruiken criminelen speciale apparatuur en software. Daarnaast komt er ook steeds meer gedigitaliseerde criminaliteit voor waarbij klassieke delicten online gepleegd worden, zoals internetoplichting, afpersing via e-mail, phishing, enzovoort.
Een combinatie van beide verschijningsvormen is ook mogelijk, bijvoorbeeld het inloggen op een account met inloggegevens die via phishing zijn bemachtigd.[3]

 

1.3 Methodes

Er worden verschillende soorten methodes gebruikt om cybercriminaliteit te plegen. De meest bekende methodes die veel worden gebruikt door aanvallers om de controle te krijgen over computers of netwerken, zijn virussen, wormen, spyware en trojans. De gemiddelde gebruiker komt doorgaans in aanraking met schadelijke code via een ongevraagde e-mailbijlage of door het downloaden van programma's die er legitiem uitzien, maar in feite malware bevatten.[4]Hieronder worden een twaalftal methodes uitgewerkt:[5]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


[1]https://www.kaspersky.nl/resource-center/definitions/what-is-cyber-security

[2]https://www.kaspersky.nl/resource-center/definitions/what-is-cyber-security

[3]https://www.politie.nl/themas/cybercrime.html

[4]https://www.kaspersky.nl/resource-center/definitions/what-is-cyber-security

[5]https://veiliginternetten.nl/themes/situatie/welke-vormen-van-cybercrime-zijn-er/