Boek 7 - havo 5 - Bruiloft aan zee

Titel: bruiloft aan zee

Auteur: Abdelkader Benali

Opdracht: standaardverslag

leesniveau: 4

 

Samenvatting

De twintig jarige Lamarat Minar is met zijn familie terug naar zijn geboortestreek in Marokko. Lamarat is daar voor het huwelijk van zijn oom en zijn zusje. Rebekka is uitgehuwelijkt aan haar oom Mosa. Maar op het drie daagse durende huwelijksfeest is Mosa plotseling verdwenen. Lamarat heeft de opdracht van zijn vader gekregen om zijn oom te gaan zoeken. Hij is de taxi ingestapt en naar Melilliaar gereden. De taxi wordt bestuurd door Chalid Blik deze man wordt door iedereen gekend. De weg waar altijd over gereden wordt vormt een soort rode draad in het boek. In het boek vertelt Lamarat over de geschiedenis die zich afgespeeld heeft hier, zo vertelt hij hoe de liefde tussen zijn ouders ontstaan is, hoe zijn vader naar Nederland is vertrokken en een aantal jaar later ook zijn vrouw en Lamarat.                                                                                                                                                                      De moeder van Lamarat was een van de drie mooiste zusjes van Touarirt, in de spiegel vertelde ze elkaar hoe knap ze waren. Alle mannen in het dorp waren dol op ze, totdat ze de stad en de meisje in korte kleren leerden kennen. Alleen Teroet Minar met de grote flaporen bleef geïnteresseerd in het jongste zusje. Zij spraken steeds vaker met elkaar of op het cactusveldje. Later trouwden ze met elkaar, de zussen van Jamine waren niet aanwezig op de bruiloft. Deze waren allebei dood gegaan in dood gegaan in een periode van drie maanden. Jamine werd iets later in het boek zwanger van Lamarat. De vader vertekt naar Ollanda. Hij wil naar het West om daar een beter even te beginnen en om niet weg te rotten tussen de mannen uit de omgeving die zich alleen maar bezig hielden met mens-erg-je-niet.

Tussen de flashbacks door volgen wij hoe Lamarat de zoektocht naar zijn oom voorzet. Chalid de taxichauffeur weet natuurlijk waar hij naartoe moet rijden want hij Mosa zelf bij de hoerenkast afgezet.

Een grote flashback die je leest gaat over de jeugd van Lamarat. Zijn jeugd heeft zich afgespeeld in Maanzaad-stad zo als hij Rotterdam noemde. Hij noemt Rotterdam zo omdat hij vroeger altijd van het Marokkaansbrood het maanzaad af snoepte. Hij doet veel aan rennen, Lamarat stal krijtjes op school waarmee hij voor zijn huis twee strepen meetrok om daarna heen en weer renden tussen de strepen met een stopwatch.

Uiteindelijk vind Lamarat zijn oom Mosa, in de hoeren kast Lolita in Milliaar. Hij vind hem in de arme van zijn favoriete dame Catischa. Het was nog een heel werk om Mosa die goed dronken was in de taxi te krijgen. Chalid zet ze af bij de suikerberg, iets buiten Touarirt. De rest van het stuk zullen ze moeten lopen. De bruidegom brengt een dronkenmansmonoloog waarin hij verteld dat hij laf is door te vluchten. Rebekka die zich al vloekend op de begraafplaats verstopt heeft kwam tevoorschijn doen ze haar broer en oom  voor bij zag lopen. Ze was nogal kwaad op haar verloofde, ze geeft en monoloog van een zin van twee bladzijdes lang. Rebekka neemt wraak op Mosa voor de manier waarop hij het hazenpad nam, ze neemt zijn mannelijkheid onderhanden met hetzelfde schaartje waarmee Lamarat niet van zijn moeder is gescheiden. Het bloed dat de familieleden later vond dachten ze dat het  te maken had met de ontmaagding van Rebekka, waarop opa riep ‘’steek als de wiederweerga die vuurpijlen aan’’.

Informatie over de schrijver

Abdelkader Benali (1975) werd geboren in Marokko. Als klein jongetje kwam hij naar Nederland. Zijn ouders vestigden zich in Rotterdam, waar zijn vader een slagerij begon.

Benali debuteerde – heel jong – op eenentwintigjarige leeftijd met de roman Bruiloft aan zee, waarvoor hem de Geertjan Lubberhuizenprijs werd toegekend. Dit eerste boek betekende meteen zijn doorbraak in de letteren. Bruiloft aan zee werd onthaald op veel kritische lof en gewaardeerd als het ideale boek van een zeer getalenteerde allochtone schrijver die daarin op een even lucide als lichtvoetige manier een aspect van migrantenproblematiek literair verwerkte. De roman groeide langzaam uit tot een bestseller en werd vertaald in vele landen.

In de jaren direct daarna deed Benali ook van zich spreken als literatuurcriticus (in het Algemeen Dagblad), verhalen- en toneelschrijver en dichter. Maar pas in 2002 verscheen zijn tweede roman, De langverwachte, die insloeg als een bom en waarmee hij definitief zijn naam vestigde als belangrijk schrijver in de Nederlandse literatuur. De langverwachte werd bovendien onderscheiden met de Libris Literatuur Prijs 2003.

Zijn volgende roman, het begin 2005 verschenen Laat het morgen mooi weer zijn, bezegelde zijn overstap van uitgeverij Vassallucci naar De Arbeiderspers. Dit zeer lovend ontvangen boek was het eerste in een reeks van titels, wat alles zegt over de vruchtbare bodem die het nieuwe huis hem heeft geboden en over de productiviteit van Benali als schrijver. Binnen anderhalf jaar verschenen behalve Laat het morgen mooi weer zijn het samen met Herman Obdeijn gepubliceerde boek Marokko door Nederlandse ogen 1605-2005, de dichtbundel Panacee, het toneelstuk Jasser en de reportage Berichten uit een belegerde stad, de oogst van een verblijf van enkele maanden in Beiroet, waar Benali in de zomer van 2006 ongewild in een oorlog (die tussen Israël en Hezbollah) verzeild raakte en waarover hij op een weblog van Vrij Nederland dagelijks verslag deed. Bovendien verscheen met Wie kan het paradijs weerstaan in diezelfde periode bij de Bezige Bij een briefwisseling met zijn vriend Michaël Zeeman. De brieven beslaan het grootste deel van 2004, toen Benali, net als Zeeman, woonachtig was (althans voor een groot deel van zijn tijd) in Rome.

In november 2006 verscheen zijn tot dusver nieuwste boek, Feldman en ik, zijn zesde boek bij De Arbeiderspers. Voor volgend jaar maart staat Marathonloper op het programma, Benali ’s (literaire) verbeelding van zijn eigen ervaringen met en fascinatie voor het hardlopen. (www.abdelkaderbenali.nl, Z.D.)

Mijn beoordeling

Bruiloft aan zee is een roman, dat voor mij gevoel meerdere liefdesverhalen verteld. Je leest over hoe de liefde is ontstaan tussen de ouders van Lamarat en hoe zijn oom het hazenpad neemt voor het huwelijk met zijn zusje. Het boek is niet altijd duidelijk, er vinden veel flashback plaats en niet iedereen wordt met dezelfde naam aangesproken wel worden bepaalde delen van het verhaal onder gedeeld in kopjes waardoor het iets duidelijker werd. Er worden dan bijnamen gebruikt van iemand, deze zijn niet altijd duidelijk.                                                                                                                                                                                                Het was mooi om te lezen dat de weg van Tourirt naar Milliaar een soort rode draad in het boek vormt. De flashback die je namelijk in het boek leest beginnen namelijk als Lamarat op deze weg rijdt. Bruiloft aan zee is een boek voor leesniveau 4 zelf heb ik wel wat moeite gehad met het begrijpen van het, de redenen hiervoor heb ik hierboven al aangegeven dit zorgde voor onduidelijkheid. Toen ik het boek uit had begon ik wel te begrijpen waar het verhaal nu precies over ging.

bruiloft aan zee