Signaleren van slachtoffers:
Slachtoffers van cyberpesten hebben vooral als kenmerk dat ze “anders zijn” dan anderen en dat ze daardoor slachtoffer zijn. Met "Anders" wordt o.a. bedoeld: een lichamelijke aandoening, lid zijn van een bepaalde subcultuur zoals emo’s, maar ook wanneer ze “dikker” zijn dan anderen.
Slachtoffers hebben vaak moeite met veranderingen op sociaal vlak en maken niet snel sociale contacten. Bijvoorbeeld wanneer men naar een nieuwe middelbare school gaat. Te beschermend vanuit huis en minder naar vrienden toe gaan kan ook een rol spelen. (Del Cioppo, 2008)
Kinderen hebben niet altijd een reden om iemand te gaan cyberpesten. Ze gaan bijvoorbeeld onbekenden pesten door in chatboxen iemand die ze niet kennen het leven zuur te maken. (Vandebosch & Cleemput, 2008).
Doordat er een digitale afstand is tussen de pester en het slachtoffer en men anoniem kan zijn, inclusief het impulsieve gedrag wat bij pubers aanwezig is zorgt ervoor dat het pesten erg uit de hand kan lopen met aanzienlijke gevolgen waarbij de pester vaak zelf niet door heeft wat de gevolgen zijn.
(https://www.cyberpesten.be/wat-digitaal-pesten)