Boekverslag over Hallo muur
Auteur: Erik jan Harmens
Datum: 25 okt 2019
Aantal bladzijden : 228
Een korte samenvatting van het boek:
Hallo muur is opgebouwd uit vele korte hoofdstukken, deze beschrijven verschillende gebeurtenissen uit het leven van het hoofdpersonage. De man genaamd Erik jan is verslaafd aan drank en roken. In bijna 50% van de gevallen wordt omschreven hoe Erik jan verlangd naar de pijn die hij maar blijft voelen. Keer op keer lijkt de fles dan toch zijn redding te zijn. Even helemaal weg van de wereld. Dan ontmoet hij een lieve meid, die later zijn vriendin wordt en waarmee hij uiteindelijk trouwt en 2 kinderen krijgt. Het boek is in zo’n stijl geschreven dat het lijk alsof er geen emoties aan zet zijn. Het enige wat Erik jan voelt is het verlangen naar anderen die hem begrijpen en die hem horen en dat biertje.
Verhaalanalyse
In het boek wordt een tijd van ongeveer 25 jaar beschreven waarin de hoofdpersoon zich steeds minder zichzelf gaat voelen. Het drankgebruik begint steeds meer op een wedstrijd te lijken die nooit te winnen is, en daarom zoekt hij hulp bij een afkickcentrum. Hij wordt ingeschreven en uitgenodigd voor een gesprek. In het gesprek komen standaardvragen aan bod waarbij Erik jan niet de hele waarheid verteld. De therapeute verteld hem dat als hij de drang voelt om weer te drinken of te roken hij op een stoel moet gaan zitten en wachten, ervaren dat de honger erger wordt totdat je het bijna niet meer kan weerstaan. Daarna komt een periode van afname en voel je je beter omdat je niks gepakt hebt. Je zal moeten wachten totdat je de bodem raakt voordat je weer omhoog kunt klimmen. En dat is precies wat lijkt te gebeuren bij Eric jan. Zijn toekomst lijkt uitzichtloos, alles is altijd hetzelfde en stoppen met roken lukt niet. Door niemand wordt hij geaccepteerd. Het is net alsof hij een muur om zichzelf heen gemetseld heeft, het wordt langzaam een geluidswal, en met dat bier erbij krijgt hij een verdoofd gevoel. Hij voelt zich klein in het grote geheel maar opgeven gebeurt niet. Hij gaat door en door al geeft het hem nog geen goed gevoel, het hoeft niet te betekenen dat wat hij doet slecht is.
Over de schrijver
Erik Jan Harmens (1970) publiceerde vier dichtbundels, die in maart 2016 werden gebundeld in zijn verzameld werk, getiteld Ik noem dit poëzie. Ook maakte hij twee bundels met lyrische duetten, een met Rick de Leeuw (Echte mannen scheiden niet, 2012) en een met Ilja Leonard Pfeijffer (Duetten, 2016). Harmens was in 2002 de eerste poetry slam-kampioen van Nederland.
Zijn roman Hallo muur (2015) werd Boek van de Maand bij De Wereld Draait Door en kreeg uitzinnige reacties. In 2018 kwam een tweede, autobiografische roman uit, over onverdoofd leven, getiteld: Door het licht.
Anderhalf jaar eerder, begin 2017, verscheen Pauwl, een geestige roman over een volwassen man met autisme. Even later kwam bij uitgeverij Moon Harmens' eerste kinderboek uit, Hans is kwijt.
Mijn mening
In het boek word ik niet emotioneel betrokken. Maar dat vind ik ook niet van belang. Ik vind het wel een verassing dat ik de achterliggende gedachte uit het boek kon halen. Het verhaal zelf is niet heel erg interessant maar wel aangrijpend. Ik vond het wel jammer dat Erik jan alleen maar bezig was met zichzelf, en daardoor iedereen om zich heen verwaarloosde. Daar kan hij achteraf gezien natuurlijk niks aan doen. Het boek is op een eenvoudige manier geschreven waardoor ik meer gemotiveerd was om door te lezen. Over-all vond ik het boek wel leuk maar niet bijzonder. Het was een beetje saai, het miste dat kleine beetje actie.