Boek 7 - havo 5

Waarom laat je dit boek nog langer in de kast staan?

Recensieopdracht bij het boek de man zonder ziekte

Die ene mail was zo verradelijk maar toch aantrekkelijk. Na het inzenden van zijn eigen architectonische ontwerp van een operagebouw, is hij uitgekozen als een van de mogelijk winnaars van een ontwerpwedstrijd. Zodoende wordt hij uitgenodigd om naar Bagdad te vliegen waar een ontmoeting met Hamid Shakir Mahmoud staat gepland. Deze gaat echter nooit door. Hierna merkt samandra al snel dat er meer niet pluis is. Speelt zijn Aziatische uiterlijk een rol?

“Alleen Hassan blijft zitten. Hij kijkt voor zijn doen vriendelijk naar Sam. ‘Jij wilt alles weten,’ zegt hij.

Sam knikt

‘Weet jij wie Hamid Shakir Mahmoud was?

Sam schudt zijn hooft

‘Atheïst,’ zegt Hassan. Alle Atheïsten zijn decadent. Geen normen. Hij heeft er zelf om gevraagd.’

Arnon Grunenberg heeft goed gespeeld met motieven. Hij geeft Samandra (de hoofdpersoon) Altijd een vies gevoel. Hij wil dat Samandra eigenlijk de word gezien als een soort van Rob Geus, met smetvrees dus. Dit slaat later in het verhaal compleet om als hem iets smerigs gebeurt. Geluk bij een ongeluk maar Sam overleeft dit. Hij heeft ervan geleerd en wil het nog een keer meemaken. Zij vriendin die hem eerst altijd snapte kan geen touw meer aan het gedrag van Sam vastknopen. Het boek was voor mij op dit moment ook een beetje moeilijk te begrijpen want het lijkt wel alsof Samandra een compleet ander perspoon wordt. Ook een stukje moeilijker te volgen maar zodra ik de rode draad weer gevonden had kon ik het boek niet meer wegleggen. Vanaf hier begon de spanning ook steeds meer te stijgen.

De spanning wordt van de grond af aan opgebouwd. Beginnen met een inleiding en wat achtergrondinformatie over zijn leven. Zodra het gedrag van Samandra omslaat kunnen zijn medepersonages hem ook niet meer volgen. Het is absoluut het tegenovergestelde van wat hij normaalgesproken zou doen maar dat neemt niet weg dat dit een goed of slecht iets is. De verandering van Sam wordt door Arnold weggeschreven als verwerken van een vorige gebeurtenis. Totdat Sam te los wordt en word opgepakt in een ander land. Hiermee kun je eigenlijk ook een beetje verklaren dat dit boek een roman is. De laatste hoofdstukken van het boek gaan er in een rap tempo doorheen maar zijn toch goed uitgeschreven. Het laat je goed verplaatsen in de personen om Sam heen en wat zij moeten voelen. Het was wat mij betreft het mooiste stuk uit het boek.

In tijd is niet veel veranderd. Dit boek is geschreven in chronologische volgorde. Stukken die meer over de achtergrond vertellen zijn uiteraard ook versneld en scenes die belangrijk zijn, zijn dan weer tot in detail uitgewerkt.

Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat ik dit boek zag staan en dacht nahh, dit moet ik niet doen. Het is echt niks voor mij en dit slaat ook nergens op. Het enige dat me wel aansprak was het feit dat de hoofdpersoon een architect is. Naarmate ik verder in het boek kwam leek dit steeds minder belangrijk te worden. Ook interesseerde me het niet veel. Het aspect dat ik juist zo mooi vond aan dit boek was toch wel de liefde die steeds overal weer opdook. Dat mensen gebruik van je willen maken en dat de hoofdpersoon ook een wijs persoon is die weet wie je wel en niet kan vertrouwen. Ik zelf kon me goed identificeren met de vriendin van Sam. Bezorgd dat door zijn roekeloze gedrag, wat het tegenovergestelde van normaal is, hem ooit de kop gaat kosten. Kortom was dit echt een super mooi boek. Dus als je van een beetje spanning en een romantisch boek houd is dit zeker iets voor jou!