Juryrapport Door: Nina Ostendorf
Titel boek: Verraad me niet Klas: H4D
Schrijver: Tessa de Loo Datum: mei ‘19
De eisen waar het beste Nederlandstalige boek aan moet voldoen:
Een verrassend einde maakt een boek veel leuker om te lezen. Een spannend einde zorgt ervoor dat je graag door wil lezen en wil weten hoe het verhaal afloopt. Het einde van het boek was verrassend. Tijdens de loop van het verhaal denk je dat de broer van Michiel zomaar weg kan komen met de moord die hij gepleegd heeft. Maar op het einde van het verhaal wordt hij zomaar aangegeven door zijn ex-vriendin en opgepakt door de politie. Michiel wist al vanaf het begin dat zijn broer Wolf de dader was, maar mocht hem niet aangeven want dat zou Wolf hem erge dingen aandoen.
Een titel moet een perfecte strekking van het verhaal weergeven, omdat je kiest een boek op basis van een titel. Als de titel een heel ander onderwerp heeft dan het boek, past dit niet mooi bij elkaar. Je weet dan niet wat je moet verwachten van het verhaal dat je gaat lezen. De titel weergeeft inderdaad een perfecte strekking van het verhaal. De titel van het boek is verraad me niet. Aan het begin van het verhaal kom je erachter dat Wolf iemand vermoord heeft, zijn broertje Michiel heeft dit zien gebeuren. ’s Avonds kwam Wolf bij hem op zijn bed zitten en zei: “Broers verraden elkaar niet.” Dit is dus een perfecte strekking van het verhaal, omdat Michiel er het hele verhaal mee zit of hij het wel of niet tegen zijn ouders moet vertellen. Want wat zijn broer heeft gedaan kan eigenlijk niet.
Een verhaal moet een duidelijke verhaallijn hebben en moet goed te volgen zijn. Dit is omdat als een verhaal niet goed te volgen is en geen duidelijke verhaallijn heeft, raak je snel in de war. Het boek is dan ook een stuk minder leuk om te lezen, omdat je niet weet wat er gebeurt. Ik vond dat de verhaallijn soms niet heel duidelijk was. Het verhaal had veel te maken met flash backs. Deze waren niet altijd duidelijk aangegeven dus soms weet je niet of je in de tegenwoordige of verleden tijd zit te lezen. Ook was het taalgebruik soms best moeilijk te begrijpen en maakte dat het moeilijk om de tekst vloeiend met een goed tempo te kunnen lezen. Verder was het verhaal wel goed te volgen, als je maar wist waar in het verhaal je was en in welke tijd je was.
Natuurlijk moeten de personages van een verhaal wel goed bij het verhaal passen. Dit is handig omdat de personages heel veel over het verhaal zeggen. Hoe ze doen en wat ze zeggen bepaald alles. De hoofdpersonages in dit verhaal zijn Michiel, Wolf en hun moeder. Ze passen goed bij het verhaal, omdat ze samen het verhaal één geheel maken. De banden tussen de hoofdpersonen laten het verhaal goed verlopen en zorgen voor duidelijkheid. Je leert de personen snel kennen en komt het meest te weten over Michiel, alles wordt vanuit zijn perspectief meegemaakt.
Een té dik boek vindt niemand leuk om te lezen. Een verhaal wordt dan snel langdradig en ik houd het persoonlijk niet lang vol als een boek te dik is. Een boek wat je laat nadenken is altijd fijn. Het verhaal kan bijvoorbeeld met een open einde eindigen, hierdoor kun je nog even nadenken over het onderwerp en je eigen mening over het boek vormen. Het boek is niet te dik, het heeft maar 175 bladzijden. Dit vond ik heel fijn, je leest er lekker door heen en is goed te volgen zoals al eerder is gezegd. Omdat het boek veel flash backs heeft laat het je heel erg nadenken over de relaties tussen het verleden en het heden. Ook heeft het verhaal een open einde waardoor je na het lezen nog even na kan denken over wat je nou eigenlijk gelezen hebt.
Is dit boek het beste Nederlandstalige boek?
Naar mijn mening is Verraad me niet een van de beste Nederlandstalige boeken. Het boek heeft een verrassend einde en de titel weergeeft de perfecte strekking van het verhaal. De verhaallijn is heel duidelijk en goed te volgen. Tessa de Loo heeft dus goed haar best gedaan! Ook passen de personages die in het verhaal voorkomen goed bij het verhaal en maken de verhaallijn helemaal af. Tot slot is dit boek ook nog eens niet te dik en laat het je nadenken! Al met al is dit dus het beste Nederlandstalige boek!