Boekverslag Door: Nina Ostendorf
Titel boek: Dit zijn de namen Klas: H5E
Schrijver: Tommy Wieringa Datum: januari ‘20
Samenvatting:
Het verhaal bestaat uit 3 verschillende delen. Deel 1 bestaat uit 2 verschillende verhalen, het verhaal van Pontus Beg en het verhaal van de vluchtelingen. Laten we beginnen bij het verhaal van Pontus Beg. Hij is 53 jaar oud en politieagent in Michailopol, een niet echt bestaande stad ergens in de Steppe. Het enige leuke in zijn leven is de maandelijkse vrijpartij met zijn huishoudster. In zijn stad sterft een rabbijn, de laatste jood van de stad. Beg vraagt zich af of hij misschien ook een jood is, dus hij gaat op onderzoek uit en bestudeert de Thora. Hij vraagt dit zich af, omdat zijn moeder altijd een joods liedje voor hem zong. Beg belt zijn zus en vraagt of zij het liedje nog kent. Hij begint zich steeds meer als een jood te voelen. Het andere deel van het verhaal gaat over een groep vluchtelingen. Ze hebben met geld en valse papieren een mensensmokkelaar kunnen huren die hen met een vrachtwagen over de grens wil brengen voor een betere toekomst. Nadat ze over de grens zijn begint de lange wandeltocht. Er zijn een paar hoofdpersonen in het verhaal, maar zonder echte naam. Er wordt gesproken over een lange man, een stroper, een vrouw, de man uit Asjchabad, een jongen, een Ethiopiër en een jongen genaamd Vitaly. Samen maken ze de lange reis op zoek naar een betere plek om te leven, ze krijgen onderweg weinig tot geen eten en drinken. Voor de neger hebben vluchtelingen de meeste angst. Hij raakt een van de andere mannen aan en daarna krijgt deze man een zweer op deze plek. Na een paar dagen sterft de lange man en daarna ook nog de Ethiopiër. Niemand weet wie het heeft gedaan, maar ze nemen wel zijn hoofd mee. Het hoofd krijgt een magische betekenis voor de vluchtelingen.
In deel 2 van het verhaal komen beide verhalen samen. De groep vluchtelingen heeft Michailopol bereikt en ze maken de bevolking van dit dorp erg bang. Ze zien er uit als zogenaamde ‘’levende doden”. De burgemeester wil dat deze mensen zo snel mogelijk worden opgepakt. Ook Pontus Beg gaat zich hiermee bemoeien, hij is alleen wel heel erg verandert. Hij heeft zich overgegeven aan het joodse geloof. Ook vindt hij het hoofd in de tas van een van de vluchtelingen, wanneer hij aan de groep vraagt wie dit gedaan heeft, geeft niemand antwoord. Alleen de jongen vertelt kort iets aan Beg. Dan komt Pontus erachter dat de vrouw zwanger is, ze is zwaar ondervoed en moet dus snel naar het ziekenhuis. Toch brengt de vrouw een gezond kind op de wereld, maar helaas overleeft ze het zelf niet.
In het laatste deel gaat Beg met een jongen die hij kleine Mozes genoemd heeft naar het Beloofde Land. Beg zegt tegen de jongen dat hij jood moet worden zodat hij een paspoort krijgt om in Israël te komen. Hij moet de zoon van hem worden om dat te kunnen doen.
Opbouw:
Het verhaal speelt zich af in het najaar, de winter en het voorjaar. Het verhaal is opgedeeld in 3 delen met allemaal losse hoofdstukken. Deel I: 24 hoofdstukken, deel II: 14 hoofdstukken en deel III: 1 hoofdstuk. Deel I is ook weer opgebouwd uit twee door elkaar lopende delen, het deel van Pontus en het deel van de vluchtelingen. In deel II komen de verhalen samen en in het derde deel gaat het alleen over Pontus Beg.
Personages:
Perspectief:
Het verhaal wordt in deel I op twee manieren verteld. De oneven hoofdstukken zijn van Pontus Beg en vanuit zijn perspectief geschreven. Het deel van de vluchtelingen is vanuit alwetend perspectief geschreven. Deel III is alleen vanuit Pontus Beg’s perspectief geschreven.
Thema:
Er komen verschillende thema’s voor in het verhaal, zoals eenzaamheid, discriminatie en geloof. Deze thema’s komen van beide kanten van het verhaal voor.
Mijn mening:
Ik vond dit boek best leuk om te lezen. In het begin was het best moeilijk om de twee groepen te leren kennen, omdat het om het hoofdstuk van perspectief verandert. Nadat de verhalen samen waren gekomen was het verhaal veel leuker om te lezen, omdat het makkelijker was om te volgen. Ik vond het verhaal van Beg niet altijd even leuk, omdat het best saai werd omdat hij het erg veel over het jood worden had, er was niet veel spanning. Het verhaal van de vluchtelingen daarentegen was veel leuker om te lezen, er was meer actie in dit deel van het verhaal en er gebeurde meer.