Boek 2 - havo 4

Mensen zonder uitstraling

De stuurloze hoofdpersoon van Mensen zonder uitstraling leeft in de schaduw van haar moeder, een ontevreden actrice. Haar vader is hoofd van een psychiatrische inrichting. Psychopaten en depressieven raadt hij aan hun bezigheden in afgepaste tijdsblokken in te delen, zodat ze meer controle krijgen over hun bestaan. Zijn dochter geeft hij hetzelfde advies. Dan overlijdt haar moeder en blijven vader en dochter over.

Samenvatting:

Dit boek heeft 12 hoofdstukken, in ieder hoofdstuk vertelt de onbekende hoofdpersoon over een andere periode in het haar leven. Hier een korte samenvatting over ieder hoofdstuk:

Hoofdstuk 1. De vertelster is dertien jaar oud. Haar moeder is overleden en ze leeft met haar vader in één huis. Je krijgt te weten dat de hoofdpersoon is geobsedeerd door geluiden. Haar vader vertelt thuis over de hefstigste patiënten in zijn kliniek.

Hoofdstuk 2. Ze is acht jaar. Ze mag gaan kijken naar een musical waar haar moeder een kleine rol als hoer mag spelen. Op de eerste rij plast ze in haar broek, omdat ze de scène met haar moeder niet wil missen. De scène is zo klein dat het voorbij is voordat ze er erg in heeft.

Hoofdstuk 3. De hoofdpersoon schrijft graag verhalen die ze dan van haar moeder moet voorlezen. Haar opa en oma zijn van de Jehova Getuige. Als de moeder in verwachting is van de verstelster, willen de ouders dat ze breekt met haar vriendje

Hoofdstuk 4. Na het eindexamen (18 jaar) vertrekt de vertelster naar Parijs om ideeën te verzamelen voor haar verhalen. Ze heeft in Nederland een relatie met een oudere schrijver die er ook een vriendin op na houdt.

Hoofdstuk 5. Na een jaar heeft ze het wel gehad met Parijs. Haar vader komt haar ophalen. Wanneer ze langs de kust willen terugrijden, gaat de auto stuk. Waardoor ze een paar dagen in een dorpje doorbrengen. Haar vader zit met zijn hand vast in een ring en de vertelster heeft seks met een barjongen.

Hoofdstuk 6. Moeder zegt dat ze doodgaat, ze heeft hallucinaties. De dokter komt en zegt dat ze teveel bruine taart (waar misschien wel drugs inzaten) heeft genuttigd.

Hoofdstuk 7. De vertelster ontmoet Thom, een student. Hij vraagt haar om mee te doen aan zijn speelfilm, als lijk. Dat kan ze namelijk goed.

Hoofdstuk 8. De ik-persoon is elf jaar. Haar vader wil met pensioen. Hij wil dan My Way zingen en zij begeleidt haar vader.

Hoofdstuk 9. Als de vertelster ouder dan 30 is, wil ze graag kinderen.

Hoofdstuk 10. Ze wordt moeder van een zoontje die Bob heet, samen met haar vriend Arthur. Ze is hiervoor wel een tijdje in therapie geweest, omdat ze niet tegen smakgeluiden kon.

Hoofdstuk 11. Ze trouwt met Arthur.

Hoofdstuk 12. Het laatste hoofdstuk gaat over de periode waar haar moeder aan kanker lijdt. Op haar ziekbed komen de opa en oma van de Jehova Getuigen nog op bezoek om te vertellen dat een bekering nog niet te laat is. De ik-persoon blijft bij haar moeder aan het bed zitten.

Mijn mening:

Ik vond het een erg moeilijk boek om door heen te komen. Het lettertype was blauw, dus het las al anders dan als het gewoon zwart is.  Ook wist ik af en toe niet goed hoe oud ze nou precies was, want in het hoofdstuk wisselt het af en toe ook nog wel eens. Dan moest ik even googelen hoe oud ze nou precies was. In het begin van het boek vond ik het erg leuk om te lezen. Maar toen ik bij ongeveer hoofdstuk vijf aankwam, werd het wel iets saaier. Ook vind ik het niet zo fijn om boeken te lezen waar de hoofdpersoon geen naam heeft. Het blijft dan te mysterieus, en dat vind ik niet zo fijn om te lezen. Voor de rest vond ik het wel een leuk boek, het was even iets anders.