elke dag een druppel gif, Wilma Geldof

Elke dag een druppel gif       

Samenvatting:

Maarten Prins groeit op in Haarlem. Zijn beste vriend heet Arthur en hij is verliefd op Eva, die hij zelfs een keer uit de sloot redt. Zijn ouders zijn al aan het begin overtuigd NSB'ers en dus zijn Maarten en zijn broer dat ook. Dat wordt een probleem als Duitsland Nederland binnenvalt. Waar men Maarten en zijn ouders hun ideeën eerst nog vergaf, steunen die nu de bezetter en dat maakt ze tot paria's.

Niet veel later gaat Maarten naar de eerste klas van de hbs. Zijn beste vriend Arthur gaat naar dezelfde school maar die vindt hem steeds irritanter omdat hij geen afstand neemt van het idee dat zijn vader heeft. En zijn oudere broer Walter is net geslaagd en heeft zich aangemeld bij het Nederlandse Vrijwilligerslegioen, dus Maarten staat er alleen voor, als oudere leerlingen hem pesten en in elkaar slaan omdat hij een NSB'er is. Na een zoveelste pak slaag besluit hij om niet meer naar school te gaan en in het park te gaan lezen. Dat heeft zijn moeder snel door maar als hij dan weer naar school gaat, wordt hij zodanig te grazen genomen dat zijn moeder ermee instemt dat hij voortaan thuis blijft en dat voor zijn vader verzwijgt. Zijn vader is woedend als hij hier achter komt, maar biedt hem ook een uitweg: hij heeft gelezen over een nationaalsocialistische school in Valkenburg en hij geeft Maarten op voor het toelatingsexamen.

Maarten slaagt en vertrekt in een nieuwe jas en met zijn vaders koffer naar de Reichsschule in Valkenburg. Hij is niet meer anders dan de anderen, maakt vrienden, kan zich prima handhaven in het militaristische regime en leert zelfs piano en trompet spelen. Hij leert dat hij tot de elite van het land behoort en wordt opgeleid voor hogere en leidinggevende functies. Ook als Duitsland steeds meer verliezen lijdt, lukt het de docenten dit sprookje in stand te houden, pas als ze als piepjonge soldaten door Duitsland trekken, zich uiteindelijk overgeven en in een Engels kamp voor krijgsgevangenen terechtkomen, wordt de luchtballon doorgeprikt. Ze lijden kou en honger, er worden mannen mishandeld en gedood en Maarten is bang en voelt zich eenzaam.

Dat verandert niet als ze in bewarings- en verblijfskamp Laan 1914 in Amersfoort komen te zitten. De omstandigheden verbeteren pas een beetje als ze naar een jeugdbarak verhuizen. Daar hoort Maarten dat zijn oudere broer is omgekomen in Polen, naar zijn ouders wordt gezocht. Hij krijgt les van meneer Bakx over wat er echt in de oorlog is gebeurd en hoewel hij bij eerdere foto's van stapels lijken nog geloofde dat het propagandatekeningen waren, begint de waarheid nu langzaam binnen te komen. Zijn wereld stort in en hij weet niet wat hij met zichzelf aan moet, een bezoek aan zijn moeder in kamp Westerbork en aan zijn vader in de gevangenis van Scheveningen verandert daar niets aan, integendeel.

Maarten kan dus niet bij zijn ouders terecht maar gelukkig kan hij een kamer krijgen bij een broer van zijn moeder die in Amsterdam woont. Hij krijgt een baantje achter de lopende band en in 1946 komt ook zijn moeder in Amsterdam wonen. In 1948 komt zijn vader vrij en hij voegt zich bij haar. Maarten is dan negentien en hij realiseert zich dat hij niet alleen niet meer bij zijn ouders kan wonen maar ook niet meer bij hen terecht kan om iets van zijn leven te maken en dat hij zelf aan de slag moet. Hij wordt nachtportier in het Wilhelmina Gasthuis en wil zich aanmelden voor de avond-hbs, maar dat laatste durft hij nog niet.

In het ziekenhuis ontmoet hij Hanne, die daar leerling-verpleegster is. Hij vindt haar leuk en het lukt hem haar mee uit te vragen. Hanne en Maarten krijgen iets maar Maarten vraagt zich regelmatig af waar hij aan begonnen is omdat Hanne geobsedeerd lijkt door de oorlog terwijl hij juist liever over die periode zwijgt. Hij begrijpt dat het niets kan worden als hij geen openheid van zaken geeft en langzaam biecht hij alles aan haar op. Hanne reageert kritisch en scherp en blijkt ook eigen schuldgevoelens te hebben, zo wilde ze geen onderduikers in huis. Hun liefde lijkt echter niet bestand tegen hun verschillende geschiedenissen en na een flinke ruzie zien ze elkaar een tijdje niet. Maarten bezoekt dan wel de reunie van zijn hbs in Haarlem, waar hij niet alleen een van de pesters een glas bier in het gezicht gooit maar ook Arthur weer ontmoet. Arthur vertelt over zijn reden voor het afstand nemen van Maarten: ze hadden thuis onderduikers, onder andere Eva en haar broer. Uiteindelijk zijn die verraden.

Maarten schrikt en herinnert zich zijn vroegere wens tot wraak en zijn uitspraak tegen zijn vader over de onderduikers bij Arthur. Hij vreest nu schuldig te zijn aan de dood van Eva en haar broer en gaat verhaal halen bij zijn vader. Voor het eerst stelt hij hem kritische vragen over vroeger en hij vraagt hem op de man af of hij de onderduikers bij Arthur heeft aangegeven. Maartens vader weigert echter zijn vragen te beantwoorden en drie dagen later pleegt hij zelfmoord. Maarten voelt vanwege zijn schuldgevoel en onwetendheid weinig verdriet. Na de begrafenis biecht hij aan Arthur en Hanne op wat hij vermoedt en Arthur zegt hem dan dat Eva en haar broer in Den Haag verraden zijn en dat de verrader van zijn onderduikers bekend en gepakt is.

Het blijft onduidelijk waarom Maartens vader dan zelfmoord gepleegd heeft en het blijft ook onduidelijk of Maarten, Arthur en Hanne vrienden (of geliefden) blijven. Wel heeft hij hierna eindelijk ook weer een positieve herinnering aan zijn vader.

Bron: Jiska, 5-7-2019, https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/elke-dag-een-druppel-gif-wilma-geldof.

 

Belangrijkste elementen:

de belangrijkste elementen uit elke dag een druppel gif zijn:

 

Informatie over de schrijver:

De schrijver van elke dag een druppel gif is: Wilma Geldof. Wilma is geboren op 18 januari 1962 in Alphen aan den Rijn. Ze heeft gewerkt als psychiatrisch verpleegkundige in de Geestelijke Gezondheidszorg. In 2001 verscheen haar eerste kinderboek. Eind 2010 werd Wilma fulltime schrijver.

Bron: Wilma Geldof, no date, http://wilmageldof.nl/wilmageldof/biografie/ .

Mijn mening over het boek:

Ik vond dit boek heel meeslepend. Dit omdat het in het echt ook kan gebeuren of misschien zelfs in het echt gebeurd is. Ik kan me heel erg inleven in dit boek. Het is duidelijk geschreven. De tijdsprongen vond ik iets minder. Soms wist ik niet zo goed in welke tijd ik nu aan het lezen was. Op sommige stukken vond ik het boek ook beangstigend. Dit omdat je je toch bedenkt dat kinderen dit allemaal in het echt mee hebben  gemaakt in de wereldoorlogen. Het ergste vind ik eigenlijk dat de kinderen er vaak niks aan kunnen doen. Gewoonweg omdat de ouders ergens vol overtuiging in geloven en dat dan doorgeven doormiddel van de opvoeding.