Samenvatting:
Sasja Sokolov zit als jongen op een school voor hoogbegaafden (no. 79) in Moskou en leert daar Lezjawa, kortweg Lev, kennen. Dit is op school eerst zijn grote concurrent, maar later zijn allerbeste vriend. Samen gaan ze de ruimtevaartkunde in en ze komen te werken aan dezelfde raket. Helaas ontploft de raket (de Oktjabr) en is hun stijgende carrière ten einde. Vanaf dat moment takelt Sokolovs leven af. Zijn vrouw en kind verlaten hem nadat hij erachter is gekomen dat ze vreemd is gegaan met nota bene Lev, hij krijgt alleen nog rotbaantjes en uiteindelijk raakt hij aan de drank. Ook verliest hij contact met Lev.
Op een gegeven moment ziet Sokolov het in Rusland niet meer zitten en emigreert hij naar Israël om hier zijn Joodse aard te volgen. Hij wordt daar straatveger, omdat hij bij twee eerdere sollicitaties niet werd aangenomen of het zelf niet een goede baan vond. Lev redt hem uit het uitzichtloze bestaan als alcoholistische straatveger en biedt hem een baan aan. Lev is nu een rijke zakenman, al vertrouwt Sokolov Levs zaakjes niet helemaal. Sokolov krijgt een nieuwe buurvrouw, Tanja, waarmee hij een aantal keer afspreekt. Hierdoor komt hij er weer bijna helemaal bovenop.
Dan worden Lev en Sokolov gechanteerd, hierdoor geeft Lev Sokolov de opdracht om deze man te vermoorden. Eerst wil Sokolov dit niet, maar Lev kan hem overhalen het wel te doen. Hierbij moet hij ook een bom plaatsen in het huis van de man, zodat alle sporen zouden zijn verwijderd. Alleen Sokolov ontdekt net op tijd dat Lev hem had willen vermoorden met deze bom. Hij ziet dat Lev nu ook vreemd gaat met Tanja en met dezelfde bom vermoordt Sokolov Lev. Zo wordt Sokolov een rijk man, omdat Lev en hij een wederzijdse levensverzekering hadden afgesloten. Hij laat zijn Irina en Natasja uit Rusland emigreren en trouwt met Tanja. Zo leeft hij nog lang en gelukkig.
Schrijver:
Leon de Winter is een van de best verkopende schrijvers van Nederland. Profileerde hij zich begin
jaren tachtig van de vorige eeuw aanvankelijk met ingetogen, intellectuele romans als Zoeken naar Eileen W. en La Place de la Bastille, later legde hij zich toe op het verpakken van zijn belangrijkste thema’s – de joodse identiteit na de Tweede Wereldoorlog, het goed en het kwaad – in zoals hij dat zelf benoemde, ‘lekker leesbare boeken’. Kaplan (1986), SuperTex (1991), Zionoco (1995) en God’s Gym(2002) waren stuk voor stuk bestsellers. De Winter schrijft steevast over de man in crisis, op zoek naar zijn (joodse) wortels en gedwongen tot het maken van existentiële keuzes. In zijn filmische manier van schrijven verraadt zich de cineast De Winter, die samen met zijn vrouw, de schrijfster Jessica Durlacher, en hun beide kinderen, afwisselend in het Noord-Hollandse duinlandschap en in de heuvels rond Hollywood woont.
Mening:
Ik vond het boek leuk om te lezen. Dit komt omdat het taalgebruik in het boek vrij goed te begrijpen viel alleen sommige gesprekken waren ook wat moeilijker. Hierdoor heb ik ook een uitdaging met lezen en kan ik misschien doorgaan op iets moeilijkere boeken. Ook waren er een aantal flashbacks in en die werden telkens ook weer goed uitgelegd. Sommige delen van het boek duren de gebeurtenissen wat langer, maar al met al de tekst is goed te begrijpen en het is een zekere aanrader om een keer te gaan lezen.
Bronnen:
http://www.letterenfonds.nl/nl/schrijver/201/leon-de-winter
http://leerlingen.com/huiswerk/auteur/leon-de-winter/boekverslag/de-ruimte-van-sokolov/35420