Boek 5 - havo 4

Nederlands boek 5 verslag

Boek: Mijn Mercedes is niet te koop, Jeroen van Bergeijk.

Samenvatting:

Als Jeroen van Bergeijk in Burkina Faso in een Mercedes-taxi stapt en een vergeelde sticker van voetbalclub PSV op het dashboardkastje ziet, wordt zijn fantasie geprikkeld. Niets aan de auto herinnert nog aan zijn land van herkomst: springveren steken door de stoelen en uit de knalpijp komt een walmende, inktzwarte rook. Hoe is die auto daar terecht gekomen?
Met die vraag in het achterhoofd reist Van Bergeijk een jaar later met een oude Mercedes Diesel van Amsterdam naar West-Afrika. Hij doorkruist Marokko, de woestijn van Mauritanië en belandt via Mali, Ghana, Togo en Benin uiteindelijk in Ouagadougou. Hij krijgt autopech – uiteraard! – en maakt de nasleep van een staatsgreep mee in Togo. Onderweg gaat hij op zoek naar de handelaren en avonturiers die in oude auto’s door de Sahara rijden om ze in Afrika met winst te verkopen.      Mijn Mercedes is niet te koop is ook de geschiedenis van een auto: een Mercedes 190 D, bouwjaar 1988, 220.000 kilometer op de teller. Van Bergeijk koopt hem van een politieagent die hem tijdens zijn stationering in Kosovo van een guerrillastrijder kocht. Even nieuwsgierig naar wie de volgende zal zijn, is hij naar de vorige eigenaren, naar het verhaal achter die 220.000 kilometers.
bron: www.vanbergeijk.com

Analyse:

De belangrijkste gebeurtenis in het boek is het feit dat Jeroen in zijn oude Mercedes naar Afrika rijdt om hem daar te verkopen. Wat ook een belangrijke gebeurtenis is, is dat Jeroen panne krijgt met zijn Mercedes.

Informatie schrijver:

Jeroen van Bergeijk is journalist, schrijver, documentairemaker (en tot voor kort uitgever). Eigenlijk vind ik die bio’tjes in de derde persoon nogal aanmatigend. ‘Ik’ dan maar, al aarzelt iedere rechtgeaarde journalist uiteraard bij dat woordje. Een paar feiten. Ik woon in Amsterdam, en ben geboren in Naaldwijk. Tja, dat is net zoiets als zeggen dat je in Zoetermeer bent geboren – of  in Almere. Dan heeft mijn zoon Nick het beter gedaan: die is geboren in New York. Hij werd daar geboren omdat ik van 1996 tot 2002 als freelance journalist in New York woonde en werkte. In 1996 was ik net een paar afgestudeerd (heb sociale geografie, sociologie, communicatiewetenschap en journalistiek gestudeerd in Utrecht, Amsterdam en het gehucht New Britain, Connecticut) en vertrok samen met mijn toenmalige geliefde op de bonnefooi naar New York. We dachten dat we er een half jaartje zouden blijven, het werden er zes. Veel van wat ik toen schreef kun je nog hier vinden.

Ik heb een aantal boeken geschreven. Mijn nieuwste boek heet Uberleven – Undercover als Uberchauffeur (2018) waarvoor ik me tot taxichauffeur liet omscholen om als Uberchauffeur door Amsterdam te rijden. Mijn eerste (echte) boek kwam uit in 2003: U.S.1 – Amerika na 11 september. Daarna volgde in 2006 Mijn Mercedes is niet te koop (is in vertaling in Duitsland en Amerika verschenen). Een jaar later schreef ik samen met Han Ceelen Meer dan de feiten – gesprekken met auteurs van literaire non-fictie. Halverwege 2009 verscheen mijn bloemlezing met Afrikaanse non-fictie verhalen: Toubab! en eind 2011: Goudkoorts – of hoe ik dacht rijk te worden in de Australische outback(verscheen ook in het Duits), een verslag van mijn maandenlange pogingen goudzoeker te worden in Australie. In 2016 fietste ik na intens liefdesverdriet in een opwelling naar Santiago de Compostella en deed daarvan verslag in Liefde, lijden, lossen – in veertig dagen naar Santiago (2017). In 2007 maakte ik een documentaire, Aan ons den arbeid, die op het IDFA in premiere ging en werd genomineerd voor de ASN Bank Mediaprijs 2008. Ik maak ook veel radio-documentaires voor de VPRO en de NTR voor het programma Radio Doc, voorheen Holland Doc.
bron: www.vanbergeijk.com

Eigen mening:

Ik vond het boek Mijn Mercedes Is Niet Te Koop van Jeroen van Bergeijk een leuk boek om te lezen. Wat het boek leuk maakte voor mij was dat het over auto’s ging. Verder vond ik het avontuur om naar Afrika te rijden in een oude Mercedes reuze interessant. Ook vond ik de humor van de schrijver wel passen in het verhaal, op de juiste momenten kwam het naar voren.