Juryrapport
Door: Evi van Uden
Klas: H4D
Datum: Oktober-2018
Informatie over het boek:
Titel: Hex
Schrijver: Thomas Olde Heuvelt
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Voldoet het boek Hex (van Thomas Olde Heuvelt) aan deze bovenstaande eisen?
Heeft het boek een verassend einde?
Het boek Hex heeft naar mijn mening een verassend einde. Het verhaal eindigt met een onverwachte gebeurtenis namelijk: De mond en het ‘’boze oog’’ van de heksdie worden geopend waardoor ereen erge ramp gebeurd. Alle inwoners uit het dorp Beek (de plek waar het verhaal zich afspeelt) overlijden of plegen zelfmoord. Een van de hoofdpersonen, Stefan de Graaf, die ‘’het boze oog’’ en de mond van de heks heeft geopend overleeft het als enige. Wat mij erg verbaasde was dat het verhaal eindigt met het feit dat dat Stefan zijn ogen en mond dicht maakt met naald en draad.
Heeft de titel een perfecte strekking van het verhaal?
De titel past goed bij het verhaal want het boek gaat tenslotte over een heks. Verder is er ook eensysteem in het dorp, genaamd Hex, dat bijhoudt waar de heks is en wat zij allemaal doet.
Is het verhaal meeslepend of aangrijpend?
Ik vond het verhaal grotendeels meeslepend maar ik vond het soms iets te langdradig. Door de vele spannende momenten wilde ik wel steeds verder lezen om te weten wat er nog meer zou gebeuren.
Passen de personage goed bij het verhaal?
De hoofdpersonages in het boek zijn: Stefan en Timo de Graaf, Gemma Holst en Katharina Wyler. Daarnaast had het boek ook een aantal bijpersonen en achtergrondpersonen. Sommige hiervan waren naar mijn mening overbodig omdat ze maar een kleine functie hadden in het verhaal. Door deze personen werd het boek soms wat onduidelijk. Daarentegen waren er ook personen die het verhaal juist weer versterkte en het verhaal duidelijker maakten. Dit waren bijvoorbeeld de vrouw van Stefan de Graaf en zijn zoon Max (ook het broertje van Timo de Graaf).
Zet het boek je aan het denken?
Tijdens het lezen kwamen er verschillende vragen in mij op en wilde graag verder lezen om te weten wat er ging gebeuren en of mijn vragen beantwoord zouden worden. Het boek heeft een open einde waardoor ik me na het lezen afvroeg hoe het verder zou gaan en of bijvoorbeeld de hele cyclus opnieuw zou gebeuren. Dit kwam omdat het boek eindigt wanneer Stefan de Graaf zijn eigen ogen en mond dicht maakt. Een aantal vragen die bij mij naar boven kwamen tijdens het lezen van het boek zijn:
Is dit boek ‘’het beste Nederlandstalige boek’’?
Ik vind dat het boek wel aan alle eisen voldoet: het boek heeft een verrassend einde, de titel past goed bij hetverhaal, het ismeeslepend en de meeste personages passen ook goed bij hetverhaal. Tot slot ging ik ook door het verrassende einde wel nadenken over hoe het verhaal nu verder zou gaan.