Boekverslag – We doen wat we kunnen
Schijfster - Lykele Muus
Recensie:
Het boek ‘We doen wat we kunnen’ van Lykele Muus is een verhaast dat gebaseerd is om een ongeluk. Twee gezinnen zijn met elkaar op vakantie op een vakantiepark aan de zee in zeeland. Het park is gebaseerd op een sprookje, dus alle huisjes hebben een naam die zijn gelinkt met een sprookje. Er zijn 4 volwassenen en 2 kinderen. De kinderen zijn beide meisjes en hebben puberleeftijd. Beide dochters van de gezinnen besluiten om samen met een jongen die ze daar hebben leren kennen, op zijn Squad te gaan rijden. Ze rijden heerlijk door de duinen en alles is helemaal onder controle. Maar als ze hard van een heuvel afscheuren gaat het mis. De Squad valt om en beide meiden belanden in het ziekenhuis. Een van de dochters, Elisa, belandt in een coma. Madelon lijkt er beter van af te zijn gekomen, maar da een tijdje blijkt zij een hartinfarct te hebben. Ze heeft met spoed een nieuw hart nodig, maar de donorlijst betekent lang wachten en omdat ze nog geen volgroeit hart heeft, lijkt de enige optie het hard van Elisa. Na een aantal dagen met constante conflicten tussen de families en onderling, kiezen de ouders van Elisa er toch voor haar hart aan Madelon te geven om haar te redden. Ze vertellen haar echter niet van wie het hart is, om haar de pijn te besparen dat zij leeft maar Elisa is overleden.
Het boek is redelijk op niveau, maar is nog een goed boek om doorheen te lezen. Wat wel opvallend was, is dat de gesproken zinnen niet aangegeven zijn met aanhalingstekens. Dit komen niet voor en het is duidelijk gemaakt door elke gesproken zin op een nieuw regel te laten beginnen. Al met al vind ik het is een erg goed boek, en zou ik het zeer zeker aanraden.
Het boek beloon ik met een 8.2