Misvattingen
Er zijn (helaas) ook misvattingen over verslavingen. Hieronder staan een aantal veel voorkomende misvattingen beschreven, wellicht worden de opvattingen herkend.
Veel Nederlanders zien een verslaving nog steeds als een ziekte of stoornis.
Een verslaving is iets wat ontstaat doordat iemand niet meer zonder kan. Het is geen ziekte of stoornis.
‘Een verslaving in mijn omgeving? Dat gebeurt niet!’
Vaak wordt verslaving gezien als een probleem in de grote stad. Wanneer gevraagd wordt naar verslavingen wordt alcohol vaak als eerste benoemd maar niet altijd als verslavend gezien.
‘Jong geleerd is oud gedaan’
Deze uitspraak klopt gedeeltelijk. Wanneer er jong gestart wordt met middelengebruik is er een verhoogd risico op het ontwikkelen van een verslaving. Toch is het geen reden om direct in paniek te raken. De puberteit en adolescentie worden gekarakteriseerd met een experimenteerfase.
‘Cannabisgebruikers worden harddruggebruikers’
Volgens de stepping stone theorie (theorie uit de jaren ‘70) leidt het gebruik van cannabis altijd tot het gebruiken van harddrugs. Ondanks wetenschappelijke onderzoeken is bij vermoedelijk maar 5% van de gevallen deze theorie van toepassing.
(Van Der Nagel & Den Ouden, 2011)
Jip (14). Wat ik écht een misvatting vind over verslaving is dat als je verslaafd bent dat je dan direct een junk bent. Ik heb gehoord van mijn omgeving dat dit niet klopt. Ik ben ook geen junk! Een junk is iemand die blowt, pillen gebruikt en harddrugs neemt. Daarbij heeft een junk geen geld.