Verslag Isabelle
Informatie schrijfster:
Tessa de Loo (1946) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Ze werkte enkele jaren als lerares alvorens ze in 1983 debuteerde met de verhalenbundel De meisjes van de suikerwerkfabriek, waarmee ze onmiddellijk haar naam vestigde. Het boek beleefde meer dan twintig drukken en werd bekroond met twee debuutprijzen (de Anton Wachterprijs en het Gouden Ezelsoor).
Sindsdien is Tessa de Loo een geliefd schrijfster gebleven. Haar populariteit dankt ze aan de toegankelijke stijl van haar proza, waarin altijd een intrigerende verhaallijn wordt uitgewerkt, en aan de thematiek van haar werk - vaak conflictueuze liefdes waarin macht een belangrijke factor is.
Bron: https://tessadeloo.com/werk/
Samenvatting van het boek:
De beroemde actrice Isabelle Amable verdwijnt. Er wordt in de bossen van de Auverge naar haar gezocht, maar zonder resultaat. De aandacht verflauwt en de zoektocht wordt uiteindelijk gestaakt. Er zijn verschillende personen ondervraagd, maar een gesprek met de lelijke Jeanne Bitor wordt zo snel mogelijk afgehandeld. Zij woont in een bouwvallig huis en werkt in het dorpscafé 'La Truite Dorée'. In haar vrije tijd schildert ze vooral dood en verval. Voor haar nieuwe werk heeft ze de mooie Isabelle ontvoerd om de aftakeling van de mens te schilderen. Ze wordt gedreven door jaloezie, vanwege haar eigen lelijkheid en de schoonheid van Isabelle. Jeanne wil Isabelle laten verhongeren en deze raakt daardoor helemaal uitgeput. De schilderes wil niet met haar 'model' praten maar Isabelle toont zich in haar geïnteresseerd. Jeanne voelt zich hierdoor zeer gevleid. Zij voert voor het eerst van haar leven een klaagzang op over haar lelijkheid en haar ideeën over schoonheid.
Isabelle probeert het vertrouwen van Jeanne te winnen door verhalen te verzinnen over de zogenaamde moeilijkheden in haar leven. Ze vertelt over vernederende huwelijksrelaties en het misbruik door haar stiefvader. Jeanne krijgt hierdoor medelijden met haar slachtoffer. Ze hoopt dat Isabelle bij haar wil blijven zodat ze haar problemen met iemand kan delen. Jeanne verleent Isabelle enkele gunsten.
Iedereen heeft de moed om Isabelle te vinden opgegeven behalve Bernard Buffon. Hij is onderwijzer in het dorp waar Isabelle ooit gelogeerd heeft. Bernard werd vroeger altijd gepest vanwege zijn dikke figuur, dat aan een schildklieraandoening te wijten is. Deze pesterijen liepen zo uit de hand, dat ze hem in een waterton geduwd hebben. Isabelle en haar vader hebben hem toen gered. Sindsdien is hij idolaat van de actrice. Hij weet van een jeugdvriendin van Isabelle dat zij een gelukkige jeugd heeft gehad en verloofd is met Jean-Pierre.
Bernard merkt in het dorpscafé dat Jeanne steeds vrolijker wordt en dat vindt hij verdacht. Hij praat met haar over Isabelle. Jeanne ontdekt dat Isabelle over haar privé-leven gelogen heeft. Het blijkt dat ze helemaal niet onder haar schoonheid lijdt. Bij thuiskomst besluit Jeanne om Isabelle weer onder streng regime te stellen. Isabelle acteert huilbuien en smeekbedes, maar Jeanne is niet onder de indruk. De volgende ochtend ziet zij dat Isabelle zich heeft opgehangen. Geschokt door het verlies van haar 'vriendin', verbrandt ze al haar schilderijen en loopt weg.
Op dat moment bezoekt Bernard het huis van Jeanne en hij ontdekt Isabelle. Het blijkt dat zij haar ophanging heeft geacteerd. Dat had bijna een fatale afloop. De twee pitbulls van Jeanne hadden namelijk de kisten, waarop ze stond, omgegooid. Bernard bevrijdt haar. Isabelle wil niet dat Jeanne gestraft wordt en Bernard kan dat niet begrijpen. Zijn verering voor Isabelle is verleden tijd. Hij besluit een zoektocht naar Jeanne te starten, omdat hij gefascineerd is door haar lelijkheid en benieuwd is naar haar beweegredenen voor de ontvoering.
Bron: http://www.boekverslag.nl/Verslag/Isabelle/
Personages:
Jeanne Bitor
Jeanne Bitor is lang, dun en knokig. Ze heeft een kromme rug en een platte borst. Boven de gebogen rug steekt een kop met een lange scherpe neus en een puntige kin. Daartussen zit haar ingevallen mond met een vermolmd gebit. Op haar hoofd zit wat schamel, kleurloos nesthaar dat met een elastiekje op het achterhoofd bijeen wordt gehouden. Haar kleine, half toegeknepen ogen, die door dikke brillenglazen kijken zorgen bij veel mensen voor een groot onbehagen. De naam, Jeanne Bitor verwijst naar haar uiterlijk. Bitor is een verhaspeling van butor wat reiger betekent.
Jeanne Bitor werkt in het weekend achter de tap in het dorpscafé. Ze is ook een goede schilder maar verdient hier geen geld mee. Jeanne Bitor is sluw, erg jaloers en soms ook gemeen. Dit verandert wanneer zij in aanraking komt met de mooie vriendelijke Isabelle. Jeanne Bitor krijgt een band met Isabelle. Dit is aan haar te zien. Ze wordt hier vrolijk van.
Isabelle Amable
Isabelle is zoals haar naam al aangeeft erg mooi en vriendelijk. Belle betekent mooi en Amable betekent vriendelijk. Isabelle Amable heeft blonde haren en blauwe ogen. Haar huid is egaal. Haar postuur is tenger maar mooi.
Isabelle Amable is erg slim. Dit valt op te maken uit de verhalen die zij verzint om Jeanne Bitor voor zich te winnen. Ze is niet zo oppervlakkig als de meeste mensen denken. Isabelle Amable heeft medelijden met Jeanne Bitor, ze is erg vriendelijk.
Isabelle Amable werkt als actrice in bekende films. Zij heeft een groot acteertalent wat noodzakelijk was voor haar ontsnapping.
Isabelle Amable is een beroemde filmster.
Onderlinge relaties:
Op het begin haat Jeanne Isabelle vanwege haar uiterlijk. Isabelle voert een toneelstukje op waardoor Jeanne Isabelle aardig gaat vinden. Wanneer Jeanne ontdekt dat het maar een toneelstukje is haat Jeanne Isabelle. Hierdoor pleegt Isabelle zelfmoord. Wat ook een toneelstukje blijkt te zijn. Jeanne is zo overstuur dat ze wegloopt.
Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse:
Jaloezie is een belangrijk motief. Jeanne is heel erg lelijk. Hierdoor voelt zij zichzelf erg ondergewaardeerd, zowel haar kunstwerken als haar intelligentie. Jeanne vindt het onrechtvaardig dat zij lelijk is en Isabelle mooi. Jaloezie is Jeannes drijfveer. Jeanne verafschuwt schoonheid doordat dit haar lelijk maakt. Hierdoor haat zij Isabelle Amable terwijl zij haar eigenlijk niet kent. Hiermee is Jeanne even oppervlakkig als de mensen die haar verafschuwen omdat zij lelijk is. De jaloezie en het verafschuwen van mooie dingen hangen met elkaar samen.
In bovenstaand fragment is er sprake van zelfspot. Jeanne noemt zichzelf een monster waarmee zij duidelijk maakt dat zij erg jaloers is op Isabelle.
Mensen vinden het onaangenaam om haar aan te zien. Hierdoor ontstaat Jeannes jaloezie naar mooie mensen.
Lijdmotief
Isabelles rode hakjes staan voor Isabelle in de loop van het verhaal. Wanneer haar schoenen worden gevonden wordt Isabelle ook gevonden.
In bovenstaand fragment onderzoekt Bernard Isabelles schoenen. Bernard heeft net Isabelles schoenen gevonden dus ook Isabelle zelf. Wanneer Isabelle haar schoenen weer aantrekt gaat zij weer verder met haar oude leven. Alsof er niets is veranderd. Bernard blijft echter zoeken naar Jeanne Bitor.
Eigen mening:
Ik vond het een leuk boek om te lezen, het was vooral een heel spannend verhaal. Wat ik helaas wel minder vond is dat het niet echt een echt verhaal is het is allemaal een beetje te fictie. Hierdoor had ik niet echt de motivatie om hele uren achter elkaar door te lezen wat ik wel heb bij de andere boeken die ik heb gelezen.