In het voorafgaande hebben we de basisprotocollen van het internet beschreven, waarmee je een best-effort datagram-communicatie op kunt zetten (UDP) of een betrouwbare verbinding (TCP).
Op basis van deze protocollen kun je allerlei toepassingen definiƫren.
Daarvan bespreken we enkele in dit hoofdstuk.
Een belangrijk punt is dat iedereen een nieuwe toepassing voor het internet kan maken: er zijn daarvoor geen technische of wettelijke beperkingen.
In dat opzicht kun je het internet vergelijken met een PC: er is geen beperking op de programma's die je daarvoor kunt maken.
Afhankelijk van het soort toepassing zijn de benodigde investeringen vaak beperkt, zeker als je dit vergelijkt met het opzetten van een complete communicatie-infrastructuur.
De Internet Engineering Task Force of IETF is een grote, open, internationale gemeenschap van netwerkontwerpers, -operators, -leveranciers en -onderzoekers die zich bezighoudt met de evolutie van de internetarchitectuur en de soepele werking van het internet. |
Sommige toepassingen op het internet maken deel uit van de internet infrastructuur en zijn als onderdeel daarvan gestandaardiseerd door de IETF.
Voorbeelden hiervan zijn e-mail, internet-relay-chat (IRC), XMPP chat (Jabber).
Ook het HTTP-protocol voor het world wide web hoort hierbij.
Het gebruik van deze toepassingen is vrij, maar voor het goed functioneren is het wel nodig om de regels van de standaard te volgen.
Voor het maken van een toepassing voor internettelefonie, zoals Skype, hoef je niet een heel netwerk aan te leggen. Deze situatie vormt een groot verschil met andere communicatienetwerken uit de historie. |
Andere toepassingen zijn eigendom van een organisatie of een bedrijf en zijn daarmee "proprietary".
Deze toepassingen en de gebruikte protocollen zijn niet publiek gestandaardiseerd en het gebruik ervan is aan de regels van de organisatie of van het bedrijf gebonden.
Voorbeelden van dergelijke toepassingen zijn Skype en WhatsApp.
In het geval van het internet en het web is er een sterke traditie om het vrije gebruik van de standaarden mogelijk te maken.
In andere omgevingen is dat niet altijd het geval.
Een voorbeeld van een standaard waarbij het gebruik niet vrij is, is MPEG - met als voorbeeld MP3. Makers van MP3-apparatuur en -software moeten licentiekosten betalen.