Het verhaal begint met een stuk tekst over de ontmoeting tussen de hoofdpersoon
David en Rowanda. Dan komt er een stukje tekst uit het dagboek van David waarin
hij verteld dat alle bevolkingsgroepen van elkaar verschillen en elkaar anders zien,
en vaak de een de ander niet mag. David is zelf een Nederlandse jongen, en hij
wordt vaak gezien als Marokkaan vanwege zijn zwarte haar. Hij heeft al heel lang
verkering met zijn vriendin Naomi, maar hij wil op zoek naar zichzelf gaan en wil op
zoek gaan naar zwarte volle vrouwen met dikke billen. Op dat moment ontmoet hij
Rowanda, met wie hij een relatie krijgt. Door de neef van Rowanda gaat hij op zoek
naar andere donkere vrouwen. Dan komt Rowanda daarachter en maakt ze het uit
met David, ze houdt niet van mannen die liegen. Nadat David meerdere donkere
vrouwen heeft gehad, besloot hij naar Memphis te gaan in de hoop dat hij vindt wat
hij zoekt. Helaas doet hij dat niet en besluit terug te gaan naar Nederland om de
relatie met Naomi weer op te starten. Maar die heeft nu een andere relatie met zijn
beste vriend. Dan komt hij Naima tegen en ze beginnen te praten.
Ik vond het best een interessant boek, alleen vond ik het jammer van de
stereotypering en het racisme dat werd gebruikt. Sommige vrouwen worden als dom
neergezet en alsof ze met iedereen het bed willen delen. Ook zouden alle
Marokkaanse mannen terrorist zijn. Door dit boek worden mensen er natuurlijk wel
bewust van dat sommige dingen die ze zeggen racistisch kunnen zijn, of dat we
mensen in hokjes stoppen terwijl we niks van die mensen weten. Ik kon me niet goed
met het boek relativeren, omdat ik denk ik niet dezelfde denkwijze heb.