Deze casus is afgeleid uit een MIC-melding over L, geschreven door collega L.
L kwam redelijk goed binnen van dagbesteding, wel moe zei ze en ze had het koud. Had haar konijnen-pyjama-pak aangedaan en kwam aan tafel fruit eten. Daarna ging ze tv kijken op haar kamer en mocht ze bellen met moeder. Ze begon het gesprek meteen over een foto die geprint moest worden, groot, net zo groot als Jannes op haar slaapkamer deur. Dit moest moeder doen thuis dit weekend. Moeder vertelde dat ze wel een foto kon printen op a4 papier (liet dit zien aan L) maar niet groot. Dat deze wel besteld was bij de winkel (niet zo groot als Jannes maar wel groot) maar dat ze niet wist of die morgen al klaar was, maar dat moeder morgen naar de winkel zou gaan om te kijken. L was meteen bij het bellen al gespannen en dit liep steeds meer op. Had het alleen maar over groot, zelfde als Jannes, niet lang wachten morgen klaar. Dit herhaalde zich steeds heftiger. Moeder heeft het gesprek proberen te stoppen, toen begon L erg te jammeren, en ‘mama, mama, mama’ te zeggen. Moeder heeft het gesprek geprobeerd op een ander onderwerp te draaien maar dit ging ook niet. Ik heb moeder verzocht ‘Doei’ te zeggen tegen L, want de spanning liep alleen maar op. Moeder heeft uiteindelijk opgehangen, en ik had in tussen tijd al aan Domina gevraagd of ze iemand van de buren wou gaan halen. Collega R kwam binnen op het moment dat L net op stond van haar stoel en vloog meteen collega R aan. Slaan, schoppen, bijten. Collega R en ik hebben L op haar bed neer gelegd en hebben haar met z’n tweeën gefixeerd. Hier is ze nog een poosje (+- 15a 20 min) flink boos geweest. Haar ogen stonden heel raar, schreeuwde een paar keer erg hard NEEEE!! En had veel weerstand. De weerstand was alleen op collega R gericht, en collega R heeft ook krassen in haar hek en armen. Als collega R vroeg knuffel of verzoek ontspan dan schreeuwde ze heel hard NEEEE!! Als ik om een knuffel vroeg leek ze iets meer te ontspannen, maar nog niet genoeg dat we haar volledig los durfden te laten. Dit wel beetje bij beetje gedaan en uiteindelijk heb ik haar beet gepakt en gaf ze me een knuffel, zodra collega R over haar schouder ofzo wreef kreeg ze meteen een stoot of slag. Er voor gekozen dat collega R uit zicht zou gaan. Daarna kwam ze vrij direct tot huilen, en kon ik met haar communiceren. Ze was nog wel gespannen en keek nog donker. Met haar besproken dat mama a4 kan printen en de winkel een grote foto maakt. Wachten moeilijk zegt ze steeds. Ze is uiteindelijk in bad geweest, zat hier ook nog steeds vrij donker maar met het uit bad gaan kwamen er voorzichtig weer wat grapjes. Daarna pyjama aan en aan tafel gegeten. Ook hier was ze nog niet volledig ontspannen, maar kwamen er wel weer wat grapjes en had ze weer wat communicatie met E. Na het eten even op haar mobiel geweest (muziek luisteren) en daarna map besproken, agenda gekruist en voeten gemasseerd. Daarna lekker gaan slapen.
Het feit dat ze op collega R gericht was, lag niet aan collega R, maar had op ieder ander gericht kunnen zijn.