Natuurlijke eetgewoonte van paarden en ezels

Het paard is een planteneter (herbivoor) met één maag. Toen paarden nog in het wild leefden moest een paard grote hoeveelheden voer van beperkte kwaliteit (met weinig voederwaarde) eten. Per dag moest een paard heel veel uren aan eten besteden.

Het natuurlijke eetgedrag van een paard is als volgt:

- Paarden eten vaak en in kleine hoeveelheden

- Ze eten dag en nacht

- Paarden zoeken naar structuurrijk ruwvoer

- Ze blijven dooreten, ook als ze al voldoende voer (energie) binnen hebben

- Paarden zijn ongeveer 60 procent van hun tijd bezig met eten

- Ze bewegen veel tijdens het eten

 

Wild paard

Stalpaard

  • 60 % eten—lopend, dagelijks > 30 km
  • 20 % staan
  • 10 % liggen
  • 10 % andere activiteiten (spelen, sociale interactie, voortplanting, etc)
  • 15 % eten—stilstaand
  • 70 % staan
  • 10 % liggen
  • 3 % andere activiteiten (spelen, sociale interactie, voortplanting, etc)

 

De ezel is een dier dat thuishoort in ruw en droog bergland, waar het bij voorkeur droge distels en grove, ruwe grassen eet. De strikte planteneters brengen meer dan de helft van hun dag door met zich te voeden. Heel veel ezelweiden bevatten grassen die te rijk zijn aan voedingsstoffen voor de ezels. Het is dan ook begrijpelijk dat veel ezels te vet zijn.