Boek 1 - havo 4

De stille zonde

Door Lieneke Dijkzeul                                                                             standaardverslag                                                                

Samenvatting

Tijdens een schoolreünie wordt op de herentoiletten het lijk gevonden van Eric Janson, een 58-jarige docent Engels. Hij blijkt te zijn vermoord. Inspecteur Paul Vegter en zijn jonge assistente Renée hebben weinig aanknopingspunten. Een van de verdachten is David Bomer, een arrogante dertiger die kort daarvoor zijn zwangere vriendin heeft verlaten. Het is raadselachtig waarom hij na de dramatische avond uitgerekend een relatie begint met Eva Stotijn, alleenstaande moeder van een dochtertje van vier en net als David oud-leerling van de school. Eva's leven lijkt met de komst van David eindelijk een gunstige wending te nemen. Maar spoedig blijkt dat hij met Eva speelt en haar gaandeweg in een wurggreep krijgt. Eva ziet nog maar één uitweg.

Bron: achterkant van het boek.

Thema

Het boek is een literaire thriller.

Motieven

- seksueel misbruik (van een leraar)
- psychische afwijking: anorexia nervosa
- wraak (op een gehate leraar)
- incest
- overspel en echtscheiding
- relatie op het werk
- chantage
- machtsrelaties (David op Eva, Janson op leerlingen)
- eenzaamheid
- overleden geliefde
- dierenliefde als substitutie

Bron: https://www.scholieren.com/boekverslag/61851

Personages

Hoofdpersonen: Eva Stotijn, Paul Vegter

Bijpersonages: David Bomer, Maja Stotijn (dochter Eva Stotijn), Renee (collega Paul Vegter)

Achtergrondpersonages: andere leerlingen op de reünie, leraren op de reünie en sommige ondervraagd.

 

 

Perspectief

Er is sprake van meervoudig perspectief. Het boek is voornamelijk uit Paul Vegter en Eva Stotijn’s perspectief geschreven, maar ook David Bomer komt even aan bod en zelfs zijn ex Mariëlle.

Ruimte

Het speelt zich af in meerdere ruimtes, beginnend met een school in Amsterdam waar de reünie word gehouden. Daarna speelt het zich af in Paul Vegter’s huis, het politiebureau waar hij werkt en Eva Stotijn’s huis.

Tijd

Het wordt geschreven vanuit de tegenwoordige tijd dus alles is in het heden.

Spanning

Er zat hier te weinig van in voor mijn gevoel, de echte spanning kwam pas voor in het einde van het boek wanneer David bekendmaakt te weten dat Eva de dader is en de gebeurtenissen als gevolg hiervan; met voorbeeld het vermoorden van David Bomer wat door Eva wordt gedaan.

Einde

Het boek heeft een gesloten einde. Eva heeft David om het leven gebracht, en leeft nu onverstoord door. Ze is van plan om haar verleden achter zich te laten en hoopt op een nieuwe, betere toekomst. De zaak is opgelost voor Vegter en de rest van zijn rechercheursteam.

Titel

De stille zonde leidt af van de zondes die Eric Janson heeft begaan. Hij heeft ten eerste incest gepleegd met zijn dochters, waarover de moeder stil is gebleven, en daarna heeft hij leerlingen op school seksueel misbruikt, waaronder Eva Stotijn (dit wordt pas later in het boek duidelijk en is het motief voor de door haar gepleegde moord op Eric Janson).

Informatie over de schrijver

Lieneke Dijkzeul werd geboren op 7 maart 1950. Als kind hield Lieneke Dijkzeul van lezen, schrijven en muziek. Ze schreef uitgebreide dagboeken en wilde paukenist worden. Maar ze kreeg werk als secretaresse en psychologisch assistente. Ook studeerde ze een jaar Frans. Ze trouwde in 1976 en haar dochter werd drie jaar later geboren. Door het voorlezen aan haar dochter kwamen de schrijfkriebels uit haar jeugd weer terug. Ze begon in 1987 met het schrijven van verhalen voor bladen als Okki, Bobo, Taptoe en Donald Duck. Haar eerste boek verscheen in 1990. Lieneke Dijkzeul woont met haar man en dochter in Culemborg.

Bron: https://www.scholieren.com/boekverslag/61851

 

 

Eigen mening

Mijn mening over dit boek is verschillend. In sommige opzichten vind ik het wél een goed boek; het is makkelijk geschreven, al waren sommige zinnen een beetje overdreven geformuleerd, het heeft een goed einde en er kwamen belangrijke onderwerpen aan bod. Daarnaast vond ik het wel te langdradig: na drie kwart van het boek te hebben gelezen was de rechercheur er alsnog niet achter wie de dader was terwijl ík zelfs al wist dat het Eva Stotijn was! Veel pagina’s waren voor mijn gevoel verspild aan het lezen over Paul Vegter, de rechercheur in kwestie, zijn verleden en de dingen die hij dagelijks doet- zijn kat voeren, muziek luisteren, een salade bereiden (!?). Of dit werd beschreven om het boek te vullen is mij niet duidelijk, maar ze hadden beter kunnen worden gebruikt om meer achtergrond te geven over Eva, waarvan je tot aan net voor het einde veel te weinig over weet om te kunnen concluderen dat zij al die tijd de dader is geweest. Ook vond ik het een beetje cliché, met de eenzame detective die in zowat elke literaire thriller voorkomt. Het einde was toch wel het beste deel van het gehele boek, wanneer ze David Bomer vermoord en de zaak eindelijk opgelost is. Dit heeft het voor mij wel gered. In conclusie vond ik het een oké boek, al zou ik het niet direct aanraden.