Boek 4 - havo 4

Magnus

Door Arjen Lubach                                                                                                                        juryrapport

5 eisen:

1. Het boek moet een verassend einde hebben:

Magnus eindigt met het hoofdpersoon Merlijn die een epileptische aanval krijgt en met zijn hoofd op de stoep valt. Het is op zich een verassend einde omdat het erg uit het niets komt maar er zit geen heuse plotwending aan het boek die de lezer erg verrast of waardoor ze het verhaal uiteindelijk compleet begrijpen.

 

2. De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven:

De titel ‘’Magnus’’ is de naam van de persoon die Merlijns creditcard gebruikt en hier dus rare uitgaven op maakt. Het weergeeft niet perfect de strekking van het verhaal omdat het een naam is en het niet duidt op alle andere gebeurtenissen in het boek, maar je kunt wel stellen dat zonder Magnus, Merlijn niet naar Zweden was afgereisd en dus was het verhaal compleet anders gelopen. Magnus heeft grotendeels het verhaal bepaalt door zijn handelingen en dus heeft dit een grote invloed op het verhaal.

 

3. De schrijver moet gebruik maken van taalgebruik dat bij de sfeer van het boek past:

Arjen Lubach gebruikt taalgebruik dat redelijk op de sfeer van het boek toepast. Het heeft een simpele en letterlijke maar toch boeiende schrijfstijl. Het is allemaal goed gearticuleerd maar toch niet te moeilijk zodat het niet meer te begrijpen is of dat de verhaallijn niet duidelijk meer is.

 

4. Er moet spanning zijn waardoor de lezer door wil blijven lezen:

Het boek Magnus heeft in eerste instantie een beetje spanning, namelijk het door Merlijn uitvinden dat iemand zijn creditcard gebruikt en hem die gaat onderzoeken wat er aan de hand is en wie het zou zijn, maar het wordt op een gegeven moment een beetje saai en de plotdraaien zijn niet heel groot of bijzonder. Je zou wel kunnen zeggen dat de lezer door wil blijven lezen om er achter te komen wie het heeft gedaan, als je nog niet zo ver bent, tenminste.

 

5. Het boek moet een goed en boeiend onderwerp hebben:

Magnus heeft geen enorm boeiend onderwerp omdat het maar een klein ding is waar het hele verhaal uiteindelijk om draait. Er zijn extra details zoals dat het uit is gegaan met zijn vriendin en dat hij hier liefdesverdriet om heeft maar voor de rest draait het alleen om het feit dat Merlijns creditcard is gestolen en dat hier vreemde uitgaven op worden gedaan waardoor zij uit wil vinden wie het heeft gedaan.

 

Conclusie:

Het boek Magnus is niet het beste Nederlandstalige boek omdat het ten eerste geen enorm verassend einde heeft, het is namelijk een open einde wat niet heel veel voor het boek betekent. Het was geen verwacht einde maar het was ook geen geweldig verassend einde. Ten tweede geeft de titel de strekking van het boek niet compleet weer. Het is wel een belangrijk onderdeel natuurlijk, maar er gebeurt meer naast alleen het vinden van Magnus. Arjen Lubach gebruikt wel een goede schrijfstijl voor het boek. Het past bij de sfeer en het is fijn om te lezen. Toch is er niet veel spanning aanwezig waardoor het boek heel interessant zou worden of waardoor de lezer steeds door wil blijven lezen. Tenslotte heeft het geen boeiend genoeg onderwerp, de verhaallijn draait grotendeels om een gebeurtenis heen en dus heeft het boek niet veel andere boeiende aspecten. Door deze punten wordt Magnus door Arjen Lubach niet het beste Nederlandstalige boek.