Athene
Het leven in Athene is in één woord te omschrijven: vooruitstrevend.
Lees de bron hieronder over het leven in Athene.
‘Ik als trotse burger van Athene zal jullie vertellen waarom Athene de mooiste polis is van alle poleis. Een polis is een stadstaat die in Griekenland ligt. Allereerst zijn we allemaal gelijk aan elkaar als je burger bent. Wij hier in Athene hebben namelijk de democratie uitgevonden waardoor we allemaal uit kunnen spreken wat we vinden. Dit doen we op de berg genaamd de Pynx.Hier komen alle bij een stemming alle volwassen mannen bij elkaar. Er is nog een ander hoog gedeelte dan de berg, dat is namelijk de Akropolis. In tijden van oorlog zitten we daar veilig beschermd. Ook hebben we daar een grote tempel staan aan onze bescherm godin Athene naar wie de polis ook vernoemd is. En als laatste en mijn persoonlijke favoriet de Agora. Dit is een groot plein in het midden van de stad waar veel mensen samenkomen om te praten over nieuwe ideeën. spullen te verhandelen ook de rechtbank ligt aan dit plein vast. dit is het bruisende hart van de stad’.
In de boven gelezen bron kon je zien dat Athene erg ontwikkeld was. De democratie die we nu in onze eigen samenleving gebruiken is daar ontstaan. Dat dit mogelijk was is erg bijzonder want alle andere stadstaten maakte geen gebruik van de democratie.
Sparta
Sparta was naast Athene een van de grootste Griekse stadstaten. Het leven is Sparta ging er alleen anders aan toe dan in andere stadstaten, want in Sparta waren de burgers met een ding bezig: groot en machtige krijgers worden. Het krijgers leven begon voor een Spartaan begon vanaf de dag van zijn geboorte. Het nieuwgeboren kind werd gewassen in wijn nadat water of urine op hem waren gegooid, om te kijken hoe het kind zou reageren. Wie niet goed reageerde, werd gedood. Toen een Spartaanse jongen zeven jaar werd, werd hij weggehaald bij zijn moeder en in een legerafdeling geplaatst waar hij kei en keihard werd getraind. Toen een Spartaanse jongen twaalf was werd hij opgenomen in de wereld van volwassen krijgers. Heel vaak werd een jongen onder de vleugel genomen bij een oudere krijger. Zo’n jongen moest vaak lastige taken volbrengen en rituelen doorstaan. Veel overleden op jonge leeftijd.
Na alles te hebben meegemaakt als kind en jongvolwassene was een Spartaan echt deel van het Spartaanse gemeenschap rond zijn dertigste. Politiek vonden de Spartanen niet belangrijk, het enige doel is het leven was krijger zijn en sterk blijven. Maar er moest wel bestuurd worden. Dit werd gedaan door twee koningen, die legeraanvoerders waren en die werden geadviseerd door een raad van ouderen, de gerousia. Daarnaast was er een vergadering voor vrije volwassen mannen, die kwamen soms bij elkaar om mee in te stemmen over belangrijke beslissingen.