God heeft de mens na de zondeval als blijk van zijn trouw liefde gegeven. Liefde voor elkaar als man en vrouw, ouders voor de kinderen, kinderen voor de ouders en in bredere kring familie en vrienden.
Binnen het huwelijk werkt de liefde het seksueel contact tussen man en vrouw als een gift van God.
Moeten we dan met deze gift niet uiterst zorgvuldig omgaan? Of zou het Gods bedoeling zijn dat we zijn giften op een verkeerde manier gebruiken?
Wat staat er eigenlijk van in de Bijbel? We lezen in Genesis het volgende: Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aankleven, en zij zullen tot één vlees zijn. (Genesis 2:24) Let op; de Heere spreekt hier over seksualiteit binnen het huwelijk en niet voor of buiten het huwelijk.
God vraagt van ons om te leven tot zijn eer. Dit moet bij alles wat we doen tot uiting komen, ook in de beleving van seksualiteit. In 1 Korinthe 10 : 31 staat het volgende: ‘Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods’. In de bovenstaande tekst zie je dat Gods Woord haaks staat op de beleving en uitleving van de niet-christen.
Seksualiteit heeft een plaats binnen de relatie van twee mensen, man en vrouw, die elkaar liefde en trouw hebben beloofd. Het doel van seksualiteit is intimiteit te delen. Ook dat is geen doel op zich, maar staat in het kader van een groeiende liefdesverhouding tussen beiden. Het doel van een christelijk huwelijk is immers een afspiegeling te vormen van de relatie tussen Christus en zijn kinderen (Ef. 5: 32).
Wanneer dit kader duidelijk is, is het ook mogelijk een mening te vormen over allerhande praktische vragen. De Bijbel geeft op heel veel vragen geen direct antwoord. ‘Alles tot eer van God’ betekent: zoals God het wil en bedoelt. Dat biedt een duidelijk kader om in elk geval bepaald seksueel gedrag –zoals seks voor of buiten het huwelijk, of met mensen van gelijk geslacht – af te wijzen. Dat is niet zoals God het wil en dus niet tot Zijn eer.