Lieveling
-Kim van Kooten-
recensieopdracht
De zwarte auto en hoe verder
Lieveling gaat over seksueel misbruik. Puck en haar moeder wonen in Rotterdam. Ze zijn niet heel rijk, en ze wonen in een achterstandswijk. Maar dan heeft haar moeder ineens een nieuwe vriend gevonden, waar ze ook gelijk bij gaan wonen. De man is heel rijk, met een groot huis en hij geeft ze alles wat ze maar willen. De man blijkt meer interesse te hebben in Puck dan in haar moeder.
Drie dagen per week wast de man pucks haren. Hij doet alsof hij geen handdoek heeft om haar mee aftedrogen, dus droogt hij haar af met zijn handen. Puck is nog heel jong en ze begrijpt er nog niet zo veel van, dus ze laat het allemaal maar toe. Maar de man, die graag wilt dat Puck hem vader gaat noemen, gaat steeds verder. Ook maakt hij samen met Puck vaak een lange rit in zijn auto. Hij helpt Puck heel onhandig met het losmaken van haar gordel, maar ondertussen zit hij aan haar.
Hij zet me op de bank en maakt nog twee foto’s. Eentje met mijn benen open en eentje met mijn benen dicht. Daarna mag ik weer gaan staan. Hij gaat op zijn hurken zitten en maakt van dichterbij een foto van mijn onderkant. Ik kijk intussen naar een vlek op het tapijt en knijp om de beurt mijn ogen dicht, zodat de vlek van links naar rechts springt.
Als Puck ouder wordt gaat hij nog wat verder. Bijna elke avond komt hij naar de kamer van Puck en dan heeft hij seks met haar. Puck vind het niet fijn, maar hij gaat gewoon door. De moeder van Puck weet er nog steeds niks van.
Tijd:
In het begin van het boek is Puck vier jaar oud. Ze wordt steeds ouder, tot 14, en dat merk je ook aan de manier van schrijven. In het begin, als ze jong is, merk je dat ook door de woorden die gebruikt worden. Op het eind wanneer ze wat ouder is, schrijft de schrijver de zinnen op een heel andere manier. Dat vind ik leuk, dat je echt merkt dat Puck ouder en wijzer wordt. ‘In het begin had ik wel een beetje moeite met de manier van schrijven als Puck vier is, omdat ik het fijner vind als iemand rond mijn leeftijd is, en ook dingen op mijn manier zou zeggen.’
Het verhaal speelt zich af in de 70’ en 80’.
Perspectief:
Het perspectief is vanuit Puck geschreven in de ik-persoon. ‘Dat heeft de schrijver heel goed gedaan, omdat Puck meer denkt dan dat ze zegt. Je maakt dan echt de gevoelens en gedachten van Puck mee, en dat vind ik vooral bijzonder op de momenten dat ze misbruikt wordt. Ze denkt dan aan heel andere dingen dan aan haar vader.’
Ruimte:
Het verhaal speelt zich het meeste af in het huis Pucks stiefvader, in Zwijndrecht. Hij is heel rijk en heeft een heel groot huis. Dat is heel anders dan waar Puck en haar moeder eerst woonden. ‘Dat is leuk om te lezen, omdat je merkt dat Puck daar nog een beetje aan moet wennen, en haar moeder voelt zich daar al helemaal thuis.’
Personen:
Puck is een stil meisje. Ze denkt heel veel na over dingen, maar ze zegt niet zo veel. ‘Omdat het verhaal als het ware door haar verteld wordt, leer je Puck heel goed kennen.’
Ludovicus is de stiefvader van Puck. Hij misbruikt haar. Hij is heel rijk en koopt van alles voor Puck en ook soms voor haar moeder.
Patricia is de moeder van Puck. Haar moeder kan niet lezen en schrijven. Ze draagt ook altijd heel veel make-up. Ze zorgt eigenlijk niet heel goed voor Puck, maar Puck zorgt meer voor haar.
Oma Crooswijk is de oma van Puck. Ze is een echte Rotterdamse vrouw. Dat merk je aan de manier van praten. ‘Dat vond ik soms wel vervelend om te lezen, maar ik snap wel dat de schrijfster er voor gekozen heeft. Verder voegt ze niet heel veel toe aan het verhaal.’
Titel:
Het boek heet lieveling, omdat Puck de lieveling is van haar stiefvader. Ook heet het zo, omdat het lievelings liedje van Pucks moeder, lieveling heet. ‘Ik vind het een mooie titel, omdat het zoveel zegt. Je weet nog niet gelijk waar het over gaat, maar in de loop van het verhaal wordt het steeds duidelijker waarom het boek zo heet.’
Mijn mening over het boek:
‘In het begin had ik een beetje moeite met het boek. Ik vond het best naar om het te lezen. En dan vooral de stukjes wanneer Puck seksueel misbruikt werd. Natuurlijk wist ik dat het boek over seksueel misbruik ging, voordat ik het ging lezen, maar ik had niet verwacht dat het zo letterlijk was opgeschreven. Persoonlijk zou ik daarom dit boek niet nog een keer lezen, maar ik zou het wel aanraden, want het is wel een heel indrukwekkend boek.’
-Eva Feentra