Gelukkig hebben we de foto's nog
standaard verslag
Samenvatting
Een maand na de geboorte van zijn dochter heeft Marcel weer contact met zijn broertje Mark. De contact tussen hun was verslechterd doordat Mark een alcohol verslaving heeft. Na kliniek in en kliniek uit heeft Mark eindelijk nieuws, hij blijkt al jaren bezig te zijn om euthanasie te regelen en het is hem gelukt ook nog.
In het boek verteld Marcel het verhaal hoe het gebeurde: het ongeloof, de herinneringen, het verdriet, het afscheid nemen en de onvermijdelijke dood van Mark. Mark hield bovendien in de laatste fase van zijn leven een dagboek bij. Je leest tussendoor de hartverscheurende momenten van iemand die niet zonder drank, ook niet met drank en zijn angsten zonder uitzicht op verbetering.
Analyse
Titel :
De titel is gelukkig hebben we de foto’s nog. Hij heeft voor deze titel gekozen omdat zijn broertje euthanasie wilde plegen en het is hem gelukt ook nog en in het boek wordt ook verteld dat ze op het einde naar de foto’s van vroeger keken.
Thema :
Het is een drama, omdat het natuurlijk niet leuk is dat je broertje euthanasie wilt plegen. Het gaat ook om naastenliefde.
Opbouw, structuur en spanning :
Het begint bij het introduceren van wat Mark allemaal heeft en wat er allemaal gebeurd is. Het is niet helemaal chronologisch niet alles loopt mooi op elkaar door. De spanning is heel hoog gaat Mark toch wel euthanasie plegen of toch niet? Uiteindelijk kiest hij er dus voor om euthanasie te plegen.
Personages :
de hoofdpersonages zijn Mark en Marcel.
Mark : hij heeft last van angststoornissen, alcoholverslaving en heeft geen onderdak. Hij had vroeger een eigen bedrijf, twee kinderen en een vrouw tot dat alles helemaal kapot ging en zo is alle verslavingen en angststoornissen ontstaan.
Marcel : hij is de oudere broer van Mark. Marcel heeft een pasgeboren baby en een vrouw. Hij is eigenlijk klaar met zijn broertje omdat het elke keer het zelfde liedje was en hij had er gewoon geen zin meer in. Dus nam hij afstand en dat heeft Mark heel veel pijn gedaan.
Ze hebben ook nog een oudere zus alleen daar wordt heel weinig over gesproken. De ouders van de broertjes wilde ook afstand van Mark, maar hebben nooit afstand genomen, omdat ze het echt niet konden.
Tijd :
Het is in de tegenwoordige tijd. De vertelde tijd is ongeveer 2 jaar.
Perspectief :
Het perspectief ligt bij Marcel, hij verteld hoe hij het heeft ervaren. In de laatste maanden had Mark een dagboek bijgehouden en bij elk hoofdstuk kreeg je een stukje uit zijn dagboek wat enorm hartverscheurend was. Dus bij die stukjes lag het perspectief bij Mark.
Ruimte :
Het speelt zich af in Waalwijk, de plek waar Marcel en Mark geboren zijn. En in het crematorium.
Over de schrijver
De schrijver is Marcel Langedijk. Hij is in 1972 geboren en is journalist. Hij schrijft voor LINDA, JFK, Libelle, Gentlemen’s Watch en Margriet. Hij heeft verschillende boeken geschreven zoals: Gelukkig hebben we de foto’s nog, The dad, Gordon biografie van een entertainer en Man man man.
Eigen mening
Ik vond het een heel ontroerend boek. Op sommige momenten kreeg ik zelfs tranen in mijn ogen omdat ik het zo zielig vond! Op sommige momenten had ik precies het zelfde gevoel als wat ik soms in het echte leven heb. Op een gegeven moment zegt de hoofdpersoon “Ik trap er niet meer in het is al de zoveelste keer dat dit gebeurd en elke keer de zelfde smoes. En aan de andere kant dadelijk is het echt zo wat dan?” Ik was best nieuwsgierig en heb dus op internet een kranten artikel gevonden waarom hij het boek heeft geschreven.
Eindoordeel
Het is een mooi boek. Als je van drama houdt en van zielige gebeurtenissen dan zou ik dit boek echt aanraden. Ook als je van waargebeurde verhalen houdt raad ik het aan. Echt heel mooi.
Bronnen
https://www.hebban.nl/boeken/gelukkig-hebben-we-de-fotos-nog-marcel-langedijk
https://www.singeluitgeverijen.nl/auteur/marcel-langedijk/
https://www.bol.com/nl/f/gelukkig-hebben-we-de-foto-s-nog/9200000075970239/ (het plaatje)