Boek 6 - havo 4

 

Gelukkig hebben we de foto’s nog

Marcel Langedijk

 

Naam: Lisa Cornelissen

Klas: H4D

Docent: mevrouw Klarenbeek

 

Inhoudsopgave

Samenvatting. 3

Analyse. 4

Informatie over de schrijver. 5

Eigen mening. 6

 

Samenvatting

“Mijn boek gaat over de dood van mijn broertje. Over de dag waarop dat gebeurde en over de acht jaar daarvoor, waarin wij er als gezin achter kwamen dat hij alcoholist was en psychische klachten had als angststoornissen en depressies. Dat is een ontzettend intense periode voor ons geweest. Het boek gaat over hoe het zover heeft kunnen komen, zonder dat het daadwerkelijk veel antwoorden geeft: sommige dingen lopen blijkbaar nu eenmaal zo. Ik heb mijn verhaal heel rauw opgeschreven. Zo is mijn schrijfstijl en zo is het leven soms: hard, naar en gemeen.

Mijn broer heeft op zijn eenenveertigste euthanasie laten uitvoeren. Na acht jaar miserabel leven en opnames in klinieken besloot hij dat het voor hem geen zin had om nog verder te gaan. Hij had misschien nog wel een paar jaar kunnen leven, maar de alcohol had zijn lichaam al dermate kapot gemaakt, dat dat een verschrikkelijk leven zou zijn geweest, nog los van zijn psychische klachten.

Als journalist schrijf ik over dingen die dicht bij mij staan; in de Vlaamse Libelle bijvoorbeeld heb ik een vrolijke column over wat ik meemaak als vader van een dochter van nu anderhalf. Het was hypocriet geweest als ik niet over de dood van mijn broertje had geschreven, omdat die zo’n impact heeft gehad op mijn familie en mij. Dit boek is het persoonlijkste wat ik ooit heb geschreven en het heeft me geholpen bij het rouwproces. Het was heel zwaar, maar toen het klaar was, voelde ik dat de stukken min of meer op de juiste plek lagen.

Daarnaast is het een eerbetoon voor mijn broertje, die een heel treurig decennium vol leed en ellende achter de rug had. Nog een reden is dat er heel veel boeken zijn over verslaving en depressies, met name van mensen die het zelf hebben meegemaakt en het gered hebben. Dat is natuurlijk geweldig, maar er zijn ook heel veel mensen die het niet redden. Ik wilde die andere kant belichten en het verhaal opschrijven van iemand die het niet meer zelf kon vertellen.

Bron: https://deleesclubvanalles.nl/book-review/gelukkig-we-fotos-nog/

 

Analyse

Plaats:

Het verhaal speelt zich af in Waalwijk, waar de hoofdpersonages zijn geboren. Ook speelt het verhaal zich af in het crematorium, waar Mark gecremeerd wordt.

Thema:

Het thema van dit boek is drama, zelfdoding en depressie. Dit is omdat Mark heel erg in de knoop zit met zichzelf. Zijn familie heeft het daar ook erg moeilijk mee.

Personages:

Mark:

Mark heeft een drankprobleem, daardoor heeft hij geen onderdak en veel angststoornissen. Eerst had hij zijn leven helemaal voor elkaar, maar daar is nu niets meer van over. De alcoholverslaving is begonnen, doordat zijn leven niet meer lekker liep en dacht dat alcohol een oplossing was.

Marcel:

Marcel is de broer van Mark. Hij heeft een pasgeboren baby en een vrouw. Zijn leven staat al een beetje op zijn kop doordat hij net vader is geworden, en een alcohol verslaafde broer past daar eigenlijk niet echt bij. Daarom nam hij afstand, en dat heeft Mark heel veel pijn gedaan.

Ouders van de broers:

De ouders wilden ook graag afstand houden van Mark, maar dat lukte toch niet, omdat ze dat echt te moeilijk vonden. Ook hebben ze nog een zus, maar daar hoor je in het verhaal niet veel meer van. Ze zoekt Mark maar heel soms op maar dat heeft weinig effect.

Tijd:

Het verhaal begon in 2016. Het eindigde ongeveer 2 jaar later. Dit is de tijd waarin het meeste is gebeurd met het leven van Mark.

Perspectief:

Het vertelperspectief is vanaf de broer van Mark. Hij schrijft het echt vanuit zijn eigen, hoe hij in het verhaal staat. In de laatste maanden had Mark een dagboek geschreven. Na elk hoofdstuk kreeg je een stukje uit dat dagboek te lezen. Dat was heel heftig om te lezen.

Titelverklaring:

In het laatste hoofdstuk wordt verteld dat ze foto’s aan het kijken zijn van vroeger. Dat was heel indrukwekkend, waarschijnlijk hebben ze het boek daarom deze titel gegeven.

 

Informatie over de schrijver

De schrijver van dit boek is Marcel Langedijk. Dit is de broer van het slachtoffer die voor zelfdoding heeft gekozen. Mark was de hoofdpersoon in het boek. Hij had een alcoholverslaving en kreeg daardoor ook angststoornissen. In het boek is wel verteld dat Marcel en zijn broer in Waalwijk zijn geboren. Verder worden er geen leeftijden gegeven van de schrijver.

Er is bijna niets bekend over de schrijver van dit boek, omdat hij verder nooit een boek heeft geschreven. Hij wilde een boek schrijven, omdat hij wilde vertellen over de dood van zijn broer. Dit was waarschijnlijk belangrijk voor hem, om zijn emoties kwijt te kunnen.

 

Eigen mening

Dit boek vind ik heel erg heftig. In het begin doet Marcel eigenlijk heel luchtig over het probleem van zijn broer. Hij denkt dat het allemaal wel goed komt. Naar mate het verhaal vorderde, merkte je wel dat het toch niet meer goed zou komen. Dat kwam doordat je steeds een stukje van het dagboek van Mark te lezen kreeg.

 

Het einde van dit boek vind ik heel indrukwekkend. Marcel laat weten dat hij zijn broer toch heel erg mist, ondanks de alcoholverslaving. Ik vind dat de schrijver het op een hele fijne manier schrijft, vanuit zijn eigen perspectief. Dat zorgt ervoor dat je meer meeleeft met het personage, dan wanneer je het vanuit een ander perspectief zou lezen.

 

Ook vind ik het fijn dat het niet zo’n dik boek is om te lezen, dat was eigenlijk de reden dat ik voor dit boek heb gekozen. Toen ik de achterkant van het boek las, leek het me wel een heel interessant boek. Het was voor mij niet moeilijk om gemotiveerd te blijven om het boek te lezen, omdat je steeds met deze personen meeleeft en dus graag verder wilt lezen. Daarom zou ik anderen dit boek aanraden, zeker als je ook niet zo van lezen houdt net als ik.