Maar buiten is het feest
Arthur Japin

Naam: Lisa Cornelissen
Klas: H5C
Docent: mevrouw Van der Ven
Inhoudsopgave
Informatie over de schrijver. 6
Vaders (p. 11-71)
De beroemde zangeres Zonne zoekt kleding uit voor een rechtszaak. Sander, haar vriend, probeert de ochtendkrant te verbergen waar op de showbizzpagina in grote letters 'Betrapt!' staat boven een foto van Zonne en haar nichtje Lotte in haar eigen achtertuin.
Het meisje Weijntje vindt op een dag een kijkgat in een muur van haar kamer. Haar vader is er dan nog niet zo lang geleden met een jongere vrouw vandoor gegaan en haar moeder heeft een nieuwe vriend, Sijmen, die ze op de kermis heeft ontmoet. Sijmen is fotograaf en komt bij hen wonen.
Zonne en Sander rijden naar het gerechtsgebouw en denken beiden na over de situatie waarin ze beland zijn: Zonne wil de voogdij over haar nichtje Lotte, wier moeder bij een brand omgekomen is.
Als Weijntjes vader weg is, houdt haar moeder grote schoonmaak en gooit al zijn spullen de deur uit. In plaats van de stoffenwinkel van haar vader komt nu een fotowinkel van Sijmen, compleet met donkere kamer. Weijntjes moeder trouwt met Sijmen en Weijntje en haar oudere en jongere zus krijgen ook zijn achternaam: Kabouw. Rond diezelfde tijd begluurt Sijmen Weijntje voor het eerst door het raampje van de wc terwijl ze zit te plassen.
Als Zonne en Sander bij de rechtbank aankomen, staat er een haag van journalisten. Zonne denkt na over wat gefotografeerd worden met haar doet en staat de journalisten te woord. Dat gaat goed, tot een van hen iets vraagt waaruit blijkt dat hij dingen weet die Zonne liever verborgen houdt. Ondertussen arriveert de tegenpartij in de rechtszaak, Lottes vader en een oude bekende van Zonne: Sijmen. Ze wil niet alleen de voogdij, maar hem ook uit de ouderlijke macht ontzetten.
Weijntjes opkomst (p. 75-143)
Sijmen leert Weijntje van alles over fotograferen maar ze mag nog niet helpen in de doka, dat mag alleen de vijf jaar oudere Laura. Sijmen reist de jaarmarkten en kermissen in de omgeving af om geld te verdienen. Moeder, Laura en Weijntje gaan afwisselend met hem mee. Als Weijntje een keer mee is, ziet ze Sijmen voor het eerst stiekem foto's maken van een vriendin van haar moeder die seks heeft met een andere dan haar eigen man. Op familieverjaardagen bekijken Sijmen en zijn broers openlijk naaktfoto's van hun vriendinnen. Weijntje ontdekt meer kijkgaten in hun huis. Als ze er iets over zegt, zegt Sijmen dat alle vaders hun kroost in de gaten moeten houden. Haar moeder wordt boos en zegt dat Sijmen naar háár kijkt: 'Jouw vader heeft me nooit een blijk waardig gegund' (p. 108).
Juffrouw Verbeet, de dirigente van het koor waar Weijntje op zit, zegt dat zij haar graag extra lessen geeft. Ze hoort iets speciaals in Weijntjes stem. Maar Sijmen verbiedt dit. Hij begint Weijntje te betasten en deze ontdekt dat ze door te zingen verzet kan plegen.
Op een volksfeest in de hoofdstad, het 'grootste evenement van het jaar', heeft Sijmen een standplaats. Weijntje gaat mee, ook omdat er een zangwedstrijd plaatsvindt. 's Nachts, in de bestelwagen die ook als slaapplaats dient, verkracht Sijmen haar voor het eerst. Vlak voor ze het podium van de zangwedstrijd betreedt, besluit Weijntje zichzelf 'Zonne' te noemen.
Zonnes opkomst (p. 147-238)
Weijntje/Zonne voelt zich nu voorgoed veranderd, schuldig. Ze is verbaasd dat niemand aan haar ziet wat er met haar gebeurd is. Zelf ziet ze het verdriet aan haar gezicht en kan daardoor alleen in een spiegel kijken als ze gekke bekken trekt of acteert.
Zonne probeert op te schrijven wat Sijmen met haar doet maar ze komt niet verder dan het tekenen van ijsbloemen. Op een ochtend betrapt ze haar zus met Sijmen. Laura bijt haar toe dat ze van Sijmen houdt en begint jaloers gedrag te vertonen.
Inmiddels heeft Juffrouw Verbeet Zonne ingeschreven voor een talentenshow op tv. Op school begint Zonne te veranderen: ze voert nu het hoogste woord en weet door grappige opmerkingen of gekke bekken de sfeer te ontspannen en de lachers op haar hand te krijgen. Ondertussen blijkt haar moeder te weten dat Sijmen seks heeft met Laura maar ze is te bang om iets te zeggen. Als Zonne op een dag te lang in de doka blijft, dreigt Sijmen zich ook aan de jongere Isa te vergrijpen. Tijdens een les seksuele voorlichting op school, neigt Zonne er even toe even openheid van zaken te geven maar ze durft toch niet. Op de dag voor de tv-opnamen tuigt Sijmen haar af en waarschuwt haar niets te zeggen. 's Nachts komt Laura haar succes wensen en afscheid nemen. Ze is zwanger en gaat ervandoor. Vlak voor de tv-opname wordt Zonne voor het eerst ongesteld. Als ze het licht van de camera in stapt, beseft ze dat het in de schijnwerpers staan haar redding zal zijn.
Moeders (p. 241-311)
In de rechtbank oog in oog met Sijmen voelt Zonne de schuchtere Weijntje weer in zichzelf, 'die oude modus van machteloosheid' (p. 244). Zonne vertelt over de nacht van de brand. Laura had haar gebeld en gezegd 'Laat hij haar niet in handen krijgen', waarmee ze doelde op Lotte.
Na het eerste tv-optreden krijgt Weijntje/Zonne veel aandacht van de media en de muziekindustrie. Door die publieke aandacht raakt Sijmen van slag en benadert hij haar steeds gewelddadiger. Als Zonne verzet probeert te plegen, confronteert hij haar met de naaktfoto's die hij in zijn archief van haar heeft.
In de pauze van de rechtszaak belt Zonne met Sander en komt juffrouw Verbeet aanbieden te getuigen tegen Sijmen; hij heeft haar destijds ook gechanteerd.
Weijntje ontdekt dat masturbatie, eigen genot, een daad van verzet wordt: 'Van alle wraak waarop zij tot dan toe had gezonnen, was dit toch zeker met gemak de zoetste: te kunnen genieten van haar eigen lichaam' (p. 290). Naast optredens en zangles, heeft Weijntje ook nog haar schoolwerk en doet zij nagenoeg alleen het huishouden. Sinds Laura's vertrek is haar moeder aan de drank. Op een dag maakt Weijntje op een dag zoveel lawaai tijdens de seks met Sijmen dat haar moeder hen betrapt.
Na de rechtszaak praat Zonne even met Sijmen. 'Jou gaat het alleen maar om jezelf', bijt hij haar toe (p. 300) en gaat vervolgens naar haar moeder toe. Die vervalt meteen weer in haar slachtofferrol en vertelt wat voor akeligs Sijmen allemaal met haar heeft gedaan. In de taxi terug naar huis denkt Zonne hoe het nu verder moet. De zorg voor Lotte is belangrijker voor haar dan haar relatie met Sander. Thuis gaat ze zwemmen met Lotte en zegt dat het goed komt.
Bron: https://scholen.uittrekselbank.nbdbiblion.nl/detail/295728/maar-buiten-is-het-feest
Plaats:
De plaats waar het verhaal zich afspeelt is over het algemeen in het huis van het gezin. Een thuis zou moeten betekenen dat je jezelf er veilig voelt, alleen is dat in dit verhaal niet echt het geval.
Personen:
Weijnanda van Son/Kabouw is het centrale personage in de roman. Zij komt in het verhaal in twee gedaantes voor: als het meisje Weijntje van ongeveer tien tot vijftien jaar en als de jonge vrouw Zonne, wanneer ze in de twintig of dertig is. Het meisje Weijntje is in eerste instantie nieuwsgierig en open maar trekt zich door de ogen en handen van haar stiefvader steeds meer terug in zichzelf. Ze heeft een mooie stem en als ze die ontdekt, wordt ze krachtiger en begint meer te geloven in zichzelf, hoewel dat wel een rol is die ze speelt.
Sijmen Kabouw is de stiefvader van Weijntje. Hij is fotograaf en een knappe man, een Don Juan, met een groot libido die gemakkelijk vrouwen om zijn vingers windt. Hij is niet in staat zich te beheersen en heeft seks met zowat alle vrouwen in zijn omgeving. Sijmen is een psychopathische persoonlijkheid en lijdt aan controledwang en een zekere paranoia waardoor hij alles vast wil leggen om macht te hebben over anderen.
De moeder van Weijntje is een vrouw van rond de veertig jaar die door haar eerste man, de vader van haar drie dochters, verlaten wordt voor een jongere vrouw. Ze hertrouwt met Sijmen en blijft hevig verliefd en onder de invloed van hem. Ze ziet daardoor niet wat hij haar dochters allemaal aandoet. Ze stelt zich op als slachtoffer van beide mannen - 'en de grootste teleurstelling ben ik' (p. 202) - en ook als ze in de gaten heeft dat Sijmen seks heeft met Laura, komt ze niet in actie.
Mevrouw Verbeet is de zangjuffrouw van Weijntje/Zonne. Zij is een strenge doch rechtvaardige en struise dame die Weijntje haar talent laat ontdekken en vormen. Haar strijdvaardigheid en discipline komen voort uit het feit dat haar eigen zangcarrière nooit echt van de grond is gekomen doordat zij geen coach had: 'Neem mij. Waar was ik vandaag wel niet geweest als ik vroeger iemand had gehad die hetzelfde voor mij zou hebben gedaan?' (p. 189-190).
Sander is de vriend van Zonne en een zeer geduldige mens die Zonne haar vertrouwen over haar lichaam heeft teruggegeven. Sander is een vrije jongen en een 'lief, zacht mens, echt een zoon van alternatieve ouders' (p. 40). Hij wil liever nog geen kinderen en heeft moeite met Zonnes wens om haar nichtje te adopteren.
Laura is de oudere zus van Weijntje. Sijmen vergrijpt zich het eerst aan haar en dat merkt Weijntje doordat Laura zich steeds meer afzondert en ook een soort afgunst ontwikkelt. Ze gaat gedrag vertonen waarmee ze eigenlijk Sijmen bij Weijntje vandaan probeert te houden. Uiteindelijk raakt ze zwanger van Sijmen. Ze komt om in een brand.
Perspectief:
Het verhaal wordt vanuit Weijntje geschreven. Zo kan je beter begrijpen hoe zij in bepaalde situaties handelt.
Thema:
De onderwerpen die in dit boek centraal staan zijn verkrachting en intimidatie. Toch houdt Zonne zich sterk, maar heeft ook haar moeilijke tijden.
Arthur Japin werd in 1956 geboren in Haarlem. Na het gymnasium (alpha) studeerde hij twee jaar Nederlandse taal- en letterkunde in Amsterdam en ging daar vervolgens naar de Theaterschool. Na zijn afstuderen in 1982 speelde hij onder andere bij Toneelgroep Centrum en de Theaterunie. Ook zong hij een kleine rol bij de Nederlandse Opera.
Zodra hij het historische verhaal op het spoor kwam van twee Afrikaanse prinsjes die in het negentiende-eeuwse Nederland werden opgevoed, besloot hij hun vergeten geschiedenis te doen herleven in een roman. Sindsdien is hij schrijver.
Tussen alle publicaties door slaat hij en toe een heel ander pad in, ter afwisseling en inspiratie. Dit kan van alles zijn. Zo was hij vast panellid in Claudia de Breij’s Thank God it’s Friday, presenteerde hij de Nederlandse versie van de Britse televisiequiz QI en de protest uitzending Leve Sotsji. Hij was te zien in het Sinterklaasjournaal maar ook in Kees Brusse’s Mensen zoals jij en ik en als overbuurman van de familie Flodder. Hij speelde stukken van Shakespeare als Driekoningenavond en Veel Gedoe om Niets en bewerkte diverse van zijn eigen boeken voor het theater, waaronder De man van je leven en Vaslav. Voor de opera Kwasi en Kwame van Jonathan Dove schreef hij het Engelstalige libretto en liedteksten voor o.a. Sara Kroos, wat hem de Annie M.G. Schmidt prijs opleverde.
Bron: https://www.arthurjapin.nl/biografie
Dit boek vond ik een heel heftig boek. Het heeft mij heel erg laten nadenken over het onderwerp van seksueel misbruik. Gelukkig heb ik er zelf nooit mee te maken gehad, maar dat maakte het niet minder erg om te lezen wat er in zo’n gezin gebeurde. In het begin van het verhaal moest ik wel even wennen dat het over Zonne en Weijntje ging, maar dat dat dezelfde persoon zou zijn. Halverwege het verhaal begreep ik toch wel vrij snel dat het om dezelfde persoon ging, maar de een was in de jeugd, en de ander was volwassen.
Het boek zag er van de buitenkant niet heel interessant uit, maar toch heb ik besloten hem te lezen. Al dacht ik voordat ik hem gelezen had dat ik hem niet uit zou krijgen doordat hij meer dan 300 pagina’s heeft. Uiteindelijk heeft dit boek er toch voor gezorgd dat ik wel genoeg motivatie had om hem toch helemaal uit te lezen, daarom zou ik het boek dus ook zeker aanraden aan anderen! Het verhaal is heel meeslepend en ik was steeds weer benieuwd naar wat er nog komen ging.