Mijn naam is Heaven Hansma en ik ben geboren op 23-12-1998 te Groningen. In mijn dagelijks leven ga ik graag naar mijn werk en vind ik persoonlijke ruimte heel belangrijk. Vanuit mijn eigen opvoeding heb ik geleerd dat je altijd je dromen achterna moet gaan en dat er soms momenten in het leven zijn die niet leuk zijn. Ook daar komt ieder mens wel weer overheen. Door mijn ouders heb ik geleerd dat je altijd over die ene berg heen moet kijken en voor alles is een oplossing.
Op mijn 18e ben ik begonnen met mijn stage op de Bladergroenschool RENN4. Hier heb ik een geweldige tijd gehad en mij op alle vlakken ontwikkeld. Hoe heb ik mij ontwikkeld? Door feedback mee te nemen in mijn volgende uitgevoerde handelingen. Laten zien dat je bereid bent om dingen te leren. De doelgroep waar ik nu mee werk is ook de doelgroep waar ik later mee zou willen werken. Mijn doel is om na deze opleiding te beginnen met de PABO. Mijn doelen die ik graag wil behalen in het leven zijn dingen waar ik volle 100% voor ga, er is niks wat mij kan tegenhouden om mijn doelen niet te bereiken.
Het klinkt heel cliché maar mijn ouders zijn mijn rolmodellen. Samen met mijn vader, moeder, broertje en zusje runnen mijn ouders al 20 jaar een eigenbedrijf. Ook tijdens de mindere periodes gingen mijn ouders door en lieten ze niet aan ons merken dat er mindere tijden waren. Nu ik 20 ben en met mijn ouders praat over de crisis etc ben ik mij er van bewust hoe goed ze die dingen voor ons hebben kunnen verbergen en het huishouden etc gewoon door ging. Ik zou zelf zo graag zo door het leven kunnen gaan en aan andere niet laten merken hoe de dingen bij ons thuis te werk gaan. Dat sommige dingen binnenhuis blijven en dat een foutje maken niet erg is. Bij mij thuis was alles bespreekbaar, maakt niet uit wat voor onderwerp het was. Mijn moeder vertelde ook wel eens dat ze daar het antwoord ook niet op wist op mijn vraag, maar dan gingen we samen op onderzoek uit. Mijn moeder zei altijd: Je bent nooit te oud om iets te leren.
Zelf maakt het mij niet zo veel uit wat anderen van mij denken, maar het is ook niet dat ik er niks mee doe. Ik weet van mezelf dat ik heel direct ben en dat het nooit mijn insteek is om mensen te kwetsen. Daarom hoop ik ook dat andere mensen nooit de insteek hebben om mij te kwetsen met iets. In het eerste jaar van de opleiding hoorde ik in de wandelgangen dat mensen er niet zo goed tegen konden dat ik zo direct was, maar ik was dat alleen als mensen om mijn mening vroegen of dat ik er een andere kijk op had. Ik weet dat ik op een gegeven moment opstond in de klas om te vertellen dat niemand moet denken dat ik het slecht bedoel, wie er ook naar mij toe komt met iets, ik sta er altijd voor open om diegene te helpen.
Nu ik in het derde jaar zit komen mijn klasgenoten naar me toe om me te vertellen dat ze het eigenlijk wel heel fijn vonden dat ik zo direct en eerlijk tegen ze was. En dat ze me eerst een beetje moesten leren kennen om er achter te komen hoe ik eigenlijk als persoon ben. Ik heb een keer een berichtje gekregen van een klasgenoot en die zei tegen me: Wist jij, dat jij een heel aardig persoon bent? gewoon omdat jij bent wie jij bent. Dat was misschien wel het leukste berichtje wat ik in tijden heb gekregen van iemand, omdat diegene door had dat ik ben zoals ik ben en totaal niet onaardig ben. En dat is iets wat mensen wel snel van mijn denken. Dat is een leerproces geweest van mij en ik heb daar overduidelijk aan gewerkt. Ik ben niet onaardig en wil ook totaal niet zo overkomen.